فرهنگ ناظم‌الاطبا: تفاوت میان نسخه‌ها

در هنگام تألیف این فرهنگ، مرحوم ناظم الاطباء که تا آن زمان به [[زبان فرانسه]] مسلط بود، احساس نمود که یادگیری [[زبان انگلیسی]] نیز برای مراجعه به منابع و مراجع مربوطه لازم است؛ لذا در سن پنجاه و پنج سالگی با همه مشاغل و گرفتاری‌های روزمره‌ای که داشت به فراگیری انگلیسی پرداخت و پس از مدتی در این مهم توفیق یافت. گرچه این لغت نامه یکی از جمله سیزده اثری است که در زمینه‌های پزشکی و غیرپزشکی از مرحوم «ناظم الاطباء کرمانی» به جای مانده‌است، اما برای تدوین آن بیش از سایر آثار خود زحمت کشیده و حتی تا آخرین ساعات حیات خود در تألیف آن همت گماشته‌است.

 

 

{{نقل قول|مهمترین تألیف مرحوم «ناظم الاطباء» که تا پایان زندگی خویش یعنی سه ساعت مانده به غروب روز دوشنبه [[۲۶ ذیقعده]] [[۱۳۴۲ (قمری)|۱۳۴۲ قمری]] برابر با [[۹ خرداد|۹ خرداد ماه]] [[۱۳۰۳]] خورشیدی که در [[تهران]] پس از چند روز بستری بودن به سن ۷۹ سالگی به [[بیماری ذوسنطاریا]] درگذشت، همواره حواس وی مشغول آن بود، همین کتاب حاضر می‌باشد که وی بیش از بیست و پنج سال از زندگی خود را صرف نوشتن آن کرد. او در نوشتن این کتاب پشتکار و ابرام و حوصله فوق‌العاده بروز داد و مدت بیست و پنج سال تمام همین که از وظایف پزشکی خود فارغ می‌شد، به کتابخانه خود می‌رفت و دنباله کار را می‌گرفت. برای اینکه نمونه‌ای از شور و دلبستگی وی نسبت به این کار روشن شود کافیست تا بیاد آوریم که او برای مراجعه به مراجع انگلیسی ناگزیر در سن ۵۵ سالگی به آموختن این زبان پرداخت و نیز وقتی از بس در پی این کار روز و شب نشسته و حرکت را برخود حرام کرده بود، در رانهای وی حالت [[قانقاریا|قانقاریایی]] آشکار شد که چندی به معالجه آن می‌پرداخت.}}