[[پرونده:Bundesarchiv B 145 Bild-F044576-0032, Heidelberg, Krebsforschungszentrum.jpg|270px|بندانگشتی|یک متخصص در حال کار با یک [[سینتیگرافی|سینتیگرام]] در سال ۱۹۷۵ در آلمان.]]
=== تلاشهایتلاش‌های نخستین ===
اولین آثار رادیواکتیویته در سال 1867۱۸۶۷ توسط سنت ویکتور بر رویبرروی امولسیون فیلم مشاهده گردید. پس از اواو، در سال 1896۱۸۹۶، [[هانری بکرل]]، در جریان بررسی خاصیت لومینانس املاح اورانیوم، پی به وجود اشعه ایاشعه‌ای نظیر اشعهاشعهٔ ایکس برد. بکرل املاح اورانیوم را در صفحات فوتوگرافی قرار داد و دور از نور در جایی نگاهداشتنگاه داشت و پس از ظاهر کردن آنظاهرکردن هاآن‌ها به وجود اشعه ایاشعه‌ای ناشناخته پی برد. این کشف بکرل بعدها در 26[[۲۶ دسامبر]] [[۱۸۹۸ 1898(میلادی)|۱۸۹۸]] منجر به اعلام کشف رادیوم توسط [[پییر کوری|پییر]] و [[ماری کوری]] گردید. در 1899۱۸۹۹، رادفورد[[رادرفورد]] نشان داد که دو نوع تابش از املاح اورانیوم ساطع می شودمی‌شود، و این ذرات را [[ذرات آلفا|آلفا]] و [[ذرات بتا|بِتا]] نامید. در 1900۱۹۰۰، کوری و ویلارد نوع سومی از این تابش هاتابش‌ها را کشف کردند و آن را [[اشعه گاما|گاما]] نامیدند. در 1908۱۹۰۸ معلوم شد،شد که آلفا و بتا تحت تاثیرتأثیر میدان مغناطیسی منحرف می شوند،می‌شوند، ولی گاما چنین انحرافی از خود نشان نمی‌دهد.
در سال 1911۱۹۱۱، رادرفورد در آزمایش معروف خود نشان داد که تقریباً تمام فضای اتم خالی و متشکل از الکترون هاییالکترون‌هایی است که در اطراف هسته ایهسته‌ای کوچک، چگال و مبهم می چرخندمی‌چرخند، و در سال 1935۱۹۳۵ یوکاوا پیشنهاد کرد که نیروی بستگی هسته به صورتبه‌صورت نیروی تبادلی است. واژهواژهٔ رادیواتم و تعریف آن نخستین بار توسط کوهمن در سال 1947۱۹۴۷ برای نامیدن اتمهاییاتم‌هایی که دارای نیمه عمرنیمه‌عمر زوال رادیواکتیو قابل اندازه گیریاندازه‌گیری هستند، وضع شد. تصویرگری به کمک رادیواتم هارادیواتم‌ها در سال 1949۱۹۴۹ بعد از آن که اسکنر خط مستقیم تولید شد، آغاز شدگردید. معرفی دوربین جرقه ای،جرقه‌ای، دوربین آنگر و یا [[دوربین گاما]] و امکان اخذ سریع تصاویر رادیو اتمی،رادیواتمی، بدون احتیاج به حرکت جارویی (آشکارسازی ساکن)، مهمترین پیشرفت در ابزارهای تصویرگر هسته ایهسته‌ای بود.
