غیبت کبرا: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: افزودن القاب احتمال فحاشی (پخ)
خط ۱:
{{بهبود منبع}}
{{شیعه}}
در باور [[شیعیان دوازده‌امامی]] '''غیبت کبرا''' دومین بخش از غیبت [[امام زمان]] بعد از غیبت اول او یعنی غیبت صغری است که در اوآن بر خلاف [[غیبت صغری|غیبت صغرا]] امام شخص معینی را به نیابت نگماشته‌است. در این غیبت که از سال [[۳۲۹ (قمری)]] و پس از غیبت کوچکتر آغاز شده‌است و تا آخر الزمان ادامه خواهد داشت، امام از نظرها پنهان است، اما موجودات از فیض وجودش بهره‌مندند. در پایان این دوران به خواست [[خدا]] حضرت در مکانی مقدس ظهور کرده، برای برقراری عدل و برپایی [[شریعت]] [[اسلام]] قیام می‌کند. <ref>{{harvnb| Mohammad Ali Amir-Moezzi|1994|pp=99–100}}</ref>
پیش از غیبت کبری و در دوران غیبت صغری که هفتاد سال قمری طول کشید امام مهدی بوسیله چهار نماینده ی مخصوص با شیعیان در ارتباط بود<ref name=Moezzi>{{cite web|last1=Amir-Moezzi|first1=Mohammad Ali|title=ISLAM IN IRAN vii. THE CONCEPT OF MAHDI IN TWELVER SHIʿISM|journal=Encyclopedia Iranica|date=2012|url=http://www.iranicaonline.org/articles/islam-in-iran-vii-the-concept-of-mahdi-in-twelver-shiism}}</ref><ref name= Kohlberg >{{cite journal|last1=Kohlberg|first1=Etan|title=From Imāmiyya to Ithnā-'ashariyya|journal=Bulletin of the School of Oriental and African Studies|date=1976|volume=39|issue=3|pages=521, 528,|location=University of London}}</ref> تا اینکه چهارمین و آخرین نماینده امام قبل از مرگش نامه ای را برای شیعیان قرائت کرد که در آن تاکید شده بود که زین پس و تا آخر دنیا امام دوازدهم هیچ نماینده ای در میان مردم نخواهد داشت و هر کس خلاف آنرا ادعا کند دروغگوی بیش نیست. ابن بابویه این نامه را در اثرش با عنوان "کمال الدین" ثبت کرده است. <ref name=Moezzi/>
به عقیده شیعه هیچ دوره و زمانی خالی از امام نیست و امام دوازدهم به دلیل خطری که زندگی اش را تهدید می کرده به امر خداوند از دیده گان امت غایب شده است. <ref name=Sachedina23>{{harvnb|Sachedina|1981|p=23}}</ref> مفهوم غیبت اما اول بار توسط کیسانیه مطرح شد که معتقد بودند محمد حنفیه نمرده است بلکه در غیبت به سر می برد. <ref name= Arjomand1>{{cite web|last1=Arjomand|first1=Said Amir|title=ḠAYBA|url=http://www.iranicaonline.org/articles/gayba|website=Encyclopædia Iranica}}</ref> به عقیده منتقدان با ناپدید شدن هر یک از رهبران شیعه که دیگر به جمع شیعیان برنگشتند به تدریج عقیده به امام غایب در میان آنها شکل گرفته و شاخ و برگ پیدا کرد. <ref name=Choueiri>A Companion To The History Of The Middle East, edited by Youssef M.Choueiri, page 93</ref> به نظر مدلانگ اما دکترین غیبت بوسیله امامان پیش از امام دوازدهم به خوبی پیش بینی و ثبت شده است. <ref>Islam and the West, by Bernard Lewis, 1993, page 163</ref>
{{نوشتار اصلی|غیبت امام زمان|غیبت صغری}}
در دوران غیبت امام از نظرها پنهان است، اما موجودات از فیض وجودش بهره‌مندند. این غیبت از سال [[۳۲۹ (قمری)]] و پس از غیبت کوچکتر آغاز شده‌است و برای مدتی نامعلوم ادامه دارد. در پایان این دوران به خواست [[خدا]] حضرت در مکانی مقدس ظهور کرده، برای برقراری عدل و برپایی [[شریعت]] [[اسلام]] قیام می‌کند.
 
=== رابطه شیعیان و امام در دوران غیبت کبری ===
سطر ۳۴ ⟵ ۳۵:
 
==منابع==
*{{cite book|ref=harv|title=The Divine Guide in Early Shi'ism: The Sources of Esotericism in Islam|year=1994|publisher=SUNY Press|isbn=9780791421222|author= Mohammad Ali Amir-Moezzi|accessdate=22 April 2014}}
*{{cite book|ref=harv | last=Sachedina | first=Abdulaziz Abdulhussein | authorlink=Abdulaziz Sachedina | title= Islamic Messianism: The Idea of Mahdī in Twelver Shīʻism | publisher=Suny press| year=1981 | isbn=9780873954426}}
* {{یادکرد کتاب | نام خانوادگی = Tabatabaei | نام = Mohammad Hussain | پیوند نویسنده = | نام ویراستار = | نام خانوادگی ویراستار = Seyyed Hossein Nasr, Hamid Dabashi, Seyyed Vali Reza Nasr | پیوند ویراستار = | فصل = Chapter 2: Messianism and the Mahdi | نشانی فصل = | نویسندگان سایر بخش‌ها = | عنوان = Expectation of the millennium: Shiʻism in history | کوشش = | ویرایش = 2nd | سال = 1987 | ماه = | سال اصلی = | ناشر = SUNY Press | مکان = Albany, USA | شابک = 0887068448 | زبان = en}}