استان تیرا دل فوئگو (آرژانتین): تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز Diako1971 صفحهٔ ایالت تیرا دل فوئگو را به تیرا دل فوئگو (ایالت) منتقل کرد
اصلاح ارقام، اصلاح نویسه، اصلاح فاصلهٔ مجازی
خط ۵۲:
| unit_pref = Metric<!-- or US or UK -->
| area_footnotes =
| area_total_km2 = 22,524۲۲٬۵۲۴
| area_land_km2 =
| area_water_km2 =
خط ۶۰:
| elevation_m =
| population_footnotes =
| population_total = 126.190۱۲۶٫۱۹۰
| population_as_of = ۲۰۱۰
| population_density_km2 = auto
خط ۷۸:
}}
 
ایالت ''' ایالت تیرا دل فوئگو '''، یکی از ایالات 23۲۳ گانه [[آرژانتین]]، واقع در جنوب کشور می‌باشد که با هیچ یک از ایالات مرز مشترک ندارد . در واقع تیرا دل فوئگو جزیره ایست که توسط [[تنگه ماژلان]] از [[قاره آمریکا]] جدا شده است و شامل سه قسمت است :
* بخش شرقی جزیره بزرگ تیرا دل فوئگو متعلق به آرژانتین و بخش غربی آن ( زیر همین نام ) در مالکیت شیلی است .
* جزایر فالکلند ( مالویناس )، جورجیای جنوبی و ساندویچ جنوبی، مناطقی خودگردان در تملک [[بریتانیای کبیر]] می‌باشد که آرژانتین ادعای مالکیت آن را دارد .
خط ۸۵:
== مشخصات ==
* مرکز : [[اوشوآیا]]
* مساحت : ۲۲٬۵۲۴ کیلومترمربع ( مساحت مناطق مورد ادعا ۱,۰۰۲,۴۴۵۱٬۰۰۲٬۴۴۵ می‌باشد )
* جمعیت : ۱۰۱,۰۷۹۱۰۱٬۰۷۹ ( تا ۲۰۰۱ )
* فرماندار : فابیانا ریوس
 
== تاریخچه ==
 
جوان‌ترین ایالت آرژانتین ، ۱۲ هزار سال پیش مسکونی بود . تیرا دل فوئگو پیش از ورود اسپانیایی‌ها به [[آمریکای جنوبی]] زیستگاه بومیان ( قبایل الاکالوف، یامانا، سلکنام و مانکنک ) بود . ۵۰ سال پس از کشف منطقه، بیشتر بومیان به سبب شیوع بیماری هاییبیماری‌هایی چون [[آبله مرغان]] و سرخک از بین رفتند . مرکز ایالت، اوشوایا است و در زبان بومیان به معنای " خلیج رو به انتها " است .
[[فردیناند ماژلان]] در سال ۱۵۲۰ نخستین کسی بود که منطقه را مشاهده نمود. به سبب دود و آتشی که بومیان تولید کرده بودند، او منطقه را " سرزمین دود " نامید . بعدها این نام به سرزمین آتش ( تیرا دل فوئگو ) تغییر یافت .
بعدها خوان ده آلده رته ( ۱۵۵۵ ) و پدرو سارمینتو در پی تاسیس سکونتگاه هاییسکونتگاه‌هایی برآمدند اما به موجب آب و هوای خشن و حملات مکرر [[دزدان دریایی]] بریتانیایی ناکام ماندند . ایالت میزبان اکتشاف گران هلندی، فرانسوی، اسپانیایی و بریتانیایی نیز بود . گابریل ده کاستیا پیش از اکتشاف جنوبگان به منطقه رسید . البته روبرت فیتزروی و [[چارلز داروین]] نیز قبلاً پا به منطقه گذاشته بودند .
در سال ۱۸۲۸ آرژانتین از پوئرتو لوئیز در جزایر فالکلند برای موارد کیفری استفاده می کردمی‌کرد اما در سال ۱۸۸۳ دولت بریتانیا از نماینده آرژانتین، خوزه ماریا پینه دو " خواست تا نیروهای آن کشور، جزیره را ترک کنند .
 
لوئیز پیدرابوئنا پایگاهی در [[سان خوان]] سالوامنتو در جزیره استادوس ( واقع در شرق تیرا دل فوئگو که توسط تنگه لومر از آن جدا می‌شود ) تاسیس کرد . " جامعه مبلغان آمریکای جنوبی " که یک انجمن مذهبی وابسته به بریتانیا بود، تحت سرپرستی وایت استرلینگ؛ در سال ۱۸۶۹ شهر اوشوایا را به عنوان مقر تبلیغی آنگلیکان تاسیس نمود . به طور مشابه و کمی پس از آن ، " جامعه کاتولیک سیلزی‌ها " sales نیز ریوگرانده را به عنوان مقر تبلیغی خود ایجاد کردند .
 
بخش جنوبی کانال بیگل، تنگه ایتنگه‌ای که جزایر ناوارینو، اوسته، لندن دری، پیکتون، لنوکس و نوئوا ( متعلق به شیلی ) را از تیرا دل فوئگو جدا می‌کند، نیز بین آرژانتین و بریتانیا مورد مناقشه بود .
 
با بالاگرفتن تب طلا، کروات‌های بسیاری از دالماتیا به تیرا دل فوئگو آمدند . این مهاجرت‌ها جنبه‌های مثبتی چون ایجاد خطوط تلگراف داشت . بزودی آشکار شد که دشت‌های شمالی منطقه مکان مناسبی برای مزرعه داری و گله داری است، بدین ترتیب لاتیفوندی های( املاک کشاورزی ) وسیعی ایجاد شد .
خط ۱۱۱:
=== جزایر تیرا دل فوئگو ===
 
در شمال جزیره کوه‌های کم ارتفاع با سواحل شنی با شیبی به سوی جنوب می باشندمی‌باشند . این ناحیه در به استپ ایالت سانتاکروز شباهت دارد . در ارتفاعات مرکز جزیره، قله‌های بلندی مانند کورنو ( ۱۴۹۰ متر ) و رودهای کوچکی چون گرانده، اونا و مونه تا وجود دارد . به سبب دمای پایین در این منطقه توده‌های یخی کوچک بسیاری وجود دارد .
دمای هوای متوسط در جزیره ۵ درجه میباشدمی‌باشد. میزان بارش متوسط نیز در شمال ۳۰۰ م . م. و در جنوب ۵۵۰ میلیمتر بوده است .
 
=== جنوبگان ===
خط ۱۲۶:
== اقتصاد ==
 
ایالت تیرا دل فوئگو با [[تولید ناخالص داخلی]] برابر6برابر۶/2۲ میلیارد دلار در سال ۲۰۰۶ و [[درامد سرانه]] ۲۵۷۰۰ از ایالات در حال توسعه می‌باشد .
[[تکیه گاه]] اقتصادی ایالت، دامپروری ( ۵ درصد اقتصاد ایالت )، پرورش گوسفند و تولید پشم و گوشت است . مانند سایر [[ایالات جنوبی]] و در بخش معدن نیز، در تیرا دل فوئگو [[گاز طبیعی]] و نفت وجود دارد طوری که ۲۰ درصد اقتصاد ایالت را تشکیل می دهدمی‌دهد .
 
در بخش خدمات، صنعت جهانگردی منبع درامدزایی می‌باشد . [[جاذبه‌های گردشگری]] ایالت عبارتند از :
خط ۱۴۹:
== تقسیمان سیاسی ==
 
ایالت به 4۴ بخش ( دپارتمان ) تقسیم می‌شود . دو بخش اول عملاً تحت مالکیت آرژانتین است .
 
1۱ – بخش اوشوایا
 
2۲ – بخش ریوگرانده
 
3۳ – بخش آنتارتیدا ( جنوبگان )
 
4۴ – بخش جزایر آتلانتیک جنوبی : [[جزایر مالویناس]] ( فالکلند )، اورکنی جنوبی، شتلند جنوبی، جورجیای جنوبی و ساندویچ جنوبی که مورد ادعای بریتانیا نیز هست .
 
== منابع ==