'''سُتوان''' نام یکی از [[درجات نظامی]] است. در [[ارتش]] به کسی ستوان گفته می‌شود که فرمانده یک [[دسته (ارتش)|دسته]] باشد. دسته از [[یگان|یگان‌های]] ارتشی است که معمولاً از ۳۰ تا ۴۰ نفر تشکیل شده استشده‌است. در مرحلهمرحلهٔ ستوانی نیز امکان ارتقاء وجود دارد و به این منظورمنظور، درجات ستوان یکمیستوان‌یکمی و ستوان دومیستوان‌دومی نیز داده می‌شود. ستوان نخستین درجه از درجه‌های [[افسر (ارتش)|افسری]] است.
واژهواژهٔ «ستوان» یا استوان«اُستوان» در [[زبان فارسی|فارسی]] به معنی محکم و قابل اعتماد و موثق است. این واژه در [[پارسی‌میانهپارسی میانه]] «اُستیگان» بوده استبوده‌است.
در دورهدورهٔ [[پهلوی اول]]، این درجه را «نایب» می‌نامیدند.<ref>[http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13921112000522 از فرمان شاهنشاهی تأسیس نیروی هوایی تا دژ پرندهپرندهٔ آمریکایی در تهران] ''خبرگزاری فارس''</ref>
<gallery>
خط ۱۷:
== منابع ==
{{پانویس}}
* ''واژه‌های نو فرهنگستان ایران تا پایان سال ۱۳۱۸'' ۱۳۱۸،، تهران، نشر ابن سیناسینا، ۱۳۱۹.
