'''حمیده''' از اسیران مغربی،مغربی و فرزند صاعد بربری،بربری بودمی باشد که در [[مدینه]] به عنوان کنیز وارد خانه [[اماممحمد باقر]] شد و سپس به همسری پسرش، [[امامجعفر صادق]] در آمد.
برهمچنین اساسگفته روایتیمی دیگر،شود که به دنبال مرگ فاطمه، همسر اول امام[[جعفر صادق،صادق|صادق]]، که دو پسر به نامهای [[اسماعیل بن جعفر]] (امام ششم فرقه ی اسماعیلی) و عبدالله افطح برایش به دنیا آورده بود، صادق برده ای به نام حمیده خاتون خریداری کرده، او را آزاد کرد و به مانند یک عالم دینی او را تربیت کرده سپس با او ازدواج کرد. حمیده برایش دو پسر به نامهای [[موسی کاظم]] (امام هفتم شیعیان دوازده امامی) و محمد دیباج به دنیا آورد. حمیده مورد احترام شیعیان مخصوصا زنانی است که او را به خاطر درایت و دانایی اش می ستایند. جعفر صادق عادت داشت تا زنان را به حضورش فرستاده تا عقاید اسلامی را از او یاد بگیرند. معروف است از آن امام که در حقش گفته است که حمیده مثل طلای ناب از هر ناخالصی پاک است.<ref>{{cite book|last1=Rizvi|first1=Sayyid Saeed Akhtar|title=Slavery, from Islamic & Christian perspectives|date=1988|publisher=Vancouver Islamic Educational Foundation|location=Richmond, B.C.|isbn=0-920675-07-7|edition=2nd (rev.) ed., 1988.}}</ref
همچنین روایت شده که صادق در مورد حمیده گفت: « حمیده همچون طلای ناب بود که در کوره رفته و از ناخالصی ها پیراسته شده باشد. فرشتگان الهی همیشه از او محافظت می‌کردند تا به دست من رسید، تا کرامتی الهی بر من و مادری برای امام پس از من باشد.»
برخی مورخان اوحمیده را اندلسی و ملقب به لوءلوء دانسته‌اند. حمیده را حمیده بربریه، حمیده المضاه و حمیده الاندسیه نیز گفته اند. او غیر از [[امامموسی کاظم]]، مادر اسحاق و فاطمه نیز بوده است.<ref name="Donaldson">{{cite book|last=Donaldson|first=Dwight M.|title=The Shi'ite Religion: A History of Islam in Persia and Irak|year=1933|pp=152–160|publisher=BURLEIGH PRESS}}</ref>
