یوسف (سوره): تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱:
{{سوره||نام =  یوسف |کتابت = ۱۲|جزء = ۱۲ ۱۳|آیه = ۱۱۱|محل نزول = مکه|شماره نزول = ۵۳|بعدی =  رعد |قبلی =  هود |کلمه = ۱۷۳۸|حرف = ۷۵۱۱}}
'''سورهٔ یوسف''' سورهٔ ۱۲ام [[قرآن]] است، دارای ۱۱۱ آیه‌است و [[سوره مکی|سوره‌ای مکی]] است. تمام آیات این سوره به جز چند آیهٔ آخر آن سرگذشت [[یوسف]] فرزند [[یعقوب]] را بیان می‌کند و از مجموع ۲۷باری که کلمهٔ «یوسف» در قرآن به کار رفته، ۲۵بار آن در این سوره است. قرآن این داستان را «بهترین داستان‌ها» می‌نامد و یوسف را قهرمان عرصهٔ [[پارسا|تقوا]] و [[پاکدامنی]] معرفی می‌کند. داستان یوسف در قرآن با آنچه در [[تورات]] آمده متفاوت است از این نظر که در داستان قرآنی یعقوب دروغ فرزندانش را در مورد کشته‌شدن یوسف باور نمی‌کند و شکیبایی پیشه می‌کند.<ref>{{یادکرد کتاب|نام خانوادگی=مکارم شیرازی|نام=ناصر|پیوند نویسنده = ناصر مکارم شیرازی|نام خانوادگی۲=جمعی از نویسندگان|نام۲=|کتاب=تفسیر نمونه|ناشر=دارالکتب الاسلامیه|جلد=۹|صفحه=ص ۲۹۲-۲۹۶|سال=۱۳۷۴|پیوند= |پی‌نوشت = سوره یوسف، مقدمه|زبان=فارسی}}</ref>
گ
ش
یـ
ا
ش
بخ
ه
د
ـ
ن
ش
بخ
د
نـ
و
ا
خد
م
ا
نـ
به
ت
اس
ار
ک
آش
ب
کتا
ت
ا
آی
آن
،
الر
!
(*)
1
_
کنید
ك
در
ا
شم
د
ی
شا
،
م
دی
کر
ل
ز
نا
ى
ب
عر
ى
ن
آ
قر
را
آن
ما
)
د
ی
ش
ی
د
ن
بی
و
!(
(*)
2
_
آن
قر
ن
ای
ق
ی
طر
از
را
ا
ه
ت
ش
ذ
سرگ
ن
ی
ر
ت
به
ما
-
م
دی
کر
ى
وح
تو
به
که
-
م
کنی
مى
و
گ
ز
با
تو
بر
;
ن،
ای
از
ش
پی
ما
ل
مس
و
آن
از
ى
ت
ش
ا
ند
ر
خب
!
(*)
3
_
)
ر
و
بیا
ر
ط
خا
به
(
ت
گف
ش
ر
پد
به
ف
س
یو
که
را
ى
م
ا
گ
هن
:
»
م
ر
پد
!
،
ه
ستار
ه
د
ز
یا
که
م
د
دی
ب
ا
خو
در
من
کنند
مى
ه
د
سج
م
ر
ب
ا
بر
در
ه
ما
و
د
ی
ش
خور
و
!
«
(*)
4
_
ت
گف
:
»
م
د
ن
ز
فر
!
ى
ا
بر
که
،
ن
مک
و
گ
ز
با
ت
ن
ا
ر
د
ا
بر
ى
ا
بر
را
د
خو
ب
ا
خو
ه
ش
نق
تو
)
ى
ک
ا
ن
ر
خط
(
ند
کش
مى
;
ن
ا
ط
شی
که
ا
چر
ت
اس
ن
ا
س
ان
ار
ک
آش
ن
م
دش
،
!
(*)
5
_
ى
م
بر
را
تو
ت
ار
گ
د
ر
و
پر
ه
ن
گو
ن
ای
و
د
ن
ی
گز
;
د
ز
و
آم
مى
تو
به
ا
ه
ب
ا
خو
ر
بی
تع
از
و
;
که
ه
ن
گو
ن
ا
هم
،
کند
مى
ل
م
کا
و
م
ا
تم
ب
قو
یع
ن
ا
د
ن
خا
بر
و
تو
بر
را
ش
ت
م
نع
و
د
کر
م
ا
تم
ق
ا
ح
اس
و
م
ی
ه
ا
ر
اب
ت
ن
ا
پدر
بر
ن،
ای
از
ش
پی
;
ت
اس
یم
حک
و
ا
ن
دا
تو
ر
ا
گ
د
ر
و
پر
،
ن
یقی
به
!
«
(*)
6
_
در
)
ن
تا
س
دا
(
ها
ه
ن
ا
نش
،
ش
ن
ا
ر
د
ا
بر
و
ف
س
یو
)
ت
ی
ا
هد
ى
(
د
بو
ن
ا
گ
د
ن
کن
ل
ا
سؤ
ى
ا
بر
!
(*)
7
_
که
ى
م
ا
گ
هن
)
ن
ا
ر
د
ا
بر
(
ند
ت
گف
:
»
و
ف
س
یو
ش
ر
د
ا
بر
=[
ین
م
ا
ی
بن
]
د
ن
ر
ت
ب
بو
مح
ما
از
،
ر
پد
د
نز
;
م
ی
ت
هس
ى
ند
م
و
ر
نی
ه
و
گر
ما
که
ى
ل
حا
در
!
ى
ه
ا
ر
گم
در
،
ما
پدر
ما
ل
مس
ت
اس
ى
ار
ک
آش
!
(*)
8
_
ب
را
ف
س
یو
د
ی
کش
;
د
نی
ک
بیف
ى
ت
س
د
ر
دو
ین
م
ز
سر
به
را
او
یا
;
د
ش
با
ا
شم
به
ط
فق
،
پدر
توجه
تا
;
د
بع
و
آن،
از
)
د
کنی
مى
ه
ب
تو
د
خو
ه
گنا
از
;
و
(
د
بو
ید
ه
ا
خو
ى
ح
ل
صا
د
ا
ر
اف
!
(*)
9
_
ت
گف
ا
ه
آن
از
ى
یک
:
»
د
ی
ش
نک
را
ف
س
یو
!
مى
اگر
و
د
ی
ن
ک
بیف
ه
چا
ه
ا
نگ
ا
نه
در
را
او
،
د
ی
ده
م
ا
ج
ان
ى
کار
د
ی
ه
ا
خو
;
ف
قا
از
ضى
بع
تا
د
ن
ر
ی
برگ
را
او
ها
له
)
ى
ر
دو
ن
ا
مک
به
د
خو
با
و
د
ن
ر
بب
!(
«
(*)
10
_
)
و
د
ن
د
آم
پدر
د
نز
ن
ا
ر
د
ا
بر
،
ر
کا
ن
ای
م
ا
ج
ان
ى
ا
بر
و
(
ند
ت
گف
:
»
ن
ا
ج
ر
پد
!
ه
ر
ا
ب
در
تو
ا
چر
)
ن
ا
م
ر
د
ا
بر
(
،
ف
س
یو
؟
ى
کن
ى
نم
ن
ینا
اطم
ما
به
!
تیم
هس
او
ه
ا
و
خ
ر
خی
ما
که
ى
ل
حا
در
!
(*)
11
_
ما
با
را
او
ا
د
فر
)
ر
شه
ج
ر
خا
به
(
،
ت
س
بفر
ى
ا
غذ
تا
کند
ح
ی
تفر
و
د
بخور
ى
ف
کا
;
م
ی
ت
هس
او
ن
ا
ب
ه
نگ
ما
و
!
«
(*)
12
_
)
پدر
(
ت
گف
:
»
م
شو
مى
ین
گ
غم
او
ن
د
بر
از
من
;
مى
ن
ای
از
و
ید
ش
با
ل
ف
غا
او
از
ا
شم
و
،
د
ور
بخ
را
او
گ
گر
که
م
س
تر
!
«
(*)
13
_
ند
گفت
:
»
گ
گر
اگر
،
یم
ت
هس
ى
ند
م
و
ر
نی
ه
و
گر
ما
ه
ک
ن
ای
با
ه
ا
خو
ن
ا
ار
ک
ن
ا
زی
از
ما
،
د
بخور
را
او
د
بو
یم
)
ى
ز
چی
چنین
هرگز
و
(
ت
س
نی
ن
ک
مم
(!
«
(*)
14
_
د
خو
با
را
او
که
ى
م
ا
گ
هن
،
د
ن
ده
ر
ا
قر
ه
چا
ه
گا
ى
ف
مخ
در
را
وى
د
ن
ت
ف
گر
یم
م
تص
و
،
د
دن
بر
)
د
ساختن
لى
عم
را
د
خو
د
ص
مق
م
ا
ج
ن
ا
سر
;
(
ى
وح
او
به
و
ت
ساخ
ى
ه
ا
خو
ر
خب
با
ن
ا
ش
کار
ن
ای
از
ه
ند
آی
در
را
ا
ه
آن
که
م
دی
تا
س
فر
;
دا
ى
نم
ا
ه
آن
که
ى
ل
حا
در
نند
!
(*)
15
_
)
ن
ا
ر
د
ا
بر
ف
س
یو
(
د
ن
د
آم
پدر
غ
ا
سر
به
ن
ا
ی
گر
،
م
ا
گ
هن
شب
.
(*)
16
_
د
ن
گفت
:
»
پدر
اى
!
را
ف
س
یو
و
،
م
ی
شد
قه
ب
ا
مس
ل
و
غ
مش
و
م
ی
ت
رف
ما
م
ی
د
ر
ا
گذ
د
خو
ث
ا
ث
ا
د
نز
;
د
ر
خو
را
او
گ
گر
و
!
یم
ش
با
و
گ
ت
س
را
د
چن
هر
،
د
کر
ى
ه
ا
نخو
ر
و
با
را
ما
سخن
هرگز
تو
!
«
(*)
17
_
د
ى
ن
خو
با
را
او
ن
ه
ا
ر
پی
و
ین
غ
رو
)
پدر
د
نز
ه،
ت
خ
سا
ه
ت
آغش
(
د
ن
د
ر
آو
;
ت
گف
:
»
ن
ا
ت
ی
ا
بر
را
کار
ن
ای
ا
شم
ى
ن
ا
س
نف
ى
ا
ه
س
هو
ته
س
ا
آر
!
ل
ی
جم
ر
صب
من
)
ى
اس
پ
س
نا
از
ى
ل
خا
ى
ئ
ا
یب
شک
و
(
ت
ش
دا
م
ه
ا
خو
;
مى
ى
ر
یا
د
ن
و
ا
خد
از
،
ید
ی
گو
مى
ه
چ
آن
ر
ب
ا
بر
در
و
بم
طل
!
«
(*)
18
_
و
)
ل
حا
ین
هم
در
(
د
ی
رس
ا
فر
ى
ن
ا
و
کار
;
را
آب
مور
أ
م
و
)
غ
ا
سر
به
آب
(
د
دن
تا
س
فر
;
ه
چا
در
را
د
خو
و
دل
او
ند
ک
اف
;
)
ن
ا
گه
نا
(
زد
ا
صد
:
»
د
با
ده
ژ
م
!
ت
اس
ى
ک
د
کو
ن
ای
)
ى
تن
ش
دا
ت
س
دو
و
با
زی
(!
«
از
ه
ی
ا
م
سر
یک
ن
ا
و
ن
بع
را
ر
ام
ن
ای
و
د
ن
ت
ش
دا
ى
مخف
ن
ا
ر
دیگ
.
د
بو
ه
ا
آگ
،
د
دن
دا
مى
م
ا
ج
ان
ا
ه
آن
چه
آن
به
د
ن
و
ا
خد
و
.
(*)
19
_
و
)
،
م
ا
ج
ن
ا
سر
(
ى
کم
ى
ا
به
به
را
او
-
چند
م
ه
در
-
د
ختن
و
فر
;
به
ت
ب
نس
و
)
ختن
و
فر
(
د
ن
د
بو
ت
ب
رغ
بى
،
او
)
;
د
شو
ش
فا
ن
ا
ش
ز
را
د
ن
ید
س
تر
مى
که
ا
چر
.(
(*)
20
 
 
== منابع ==