ابن رشد: تفاوت میان نسخه‌ها

}}

'''محمد بن احمد بن رشد اندلسی''' {{به عربی|أبو الولید محمد بن أحمد بن رشد}} یا '''ابن رشد''' (زادهٔ [[۱۱۲۶ (میلادی)|۱۱۲۶]] در[[کوردوبا]]، [[اسپانیا]] - درگذشتهٔ [[۱۰ دسامبر]] [[۱۱۹۸ (میلادی)|۱۱۹۸]] در [[مراکش]]، مراکش) [[فیلسوف]] نامدار [[عربی]] اندلسی بود. در اکثر زبان‌های غربی او را با نام «اورئوس» (Averroes) می‌شناسند که به نوعی همان تلفّظ «ابن رشد» است.

تحصیلاتش در رشته‌های [[حقوق]] و [[پزشکی]] بود و مدّت‌ها نیز در شهرهای «[[سویل]]» و «[[کوردوبا|قرطبه]]» به کار قضاوت اشتغال داشت. او به بقای ماده و وجود یک حقیقت ابدی با خدا معتقد بود و متذکر شد که گاهی [[فلسفه]] با [[دین]] ناسازی تام دارد و از این جهت دیدگاه‌های دوگانه‌ای اظهار داشته‌است.{{مدرک}}

فلسفهٔ او را در غرب «اوروئسیسم» می‌نامند که می‌تواند به «ابن رشدگرایی» ترجمه شود. او تلاش داشت [[فلسفه ارسطویی]] را با اسلام تطبیق دهد. او بر خلاف اسلام و همانند بودایی‌گری به ابدی‌بودن روح معتقد نبود.

ابن رشد بزرگ‌ترین کسی که در زمینه سازگاری [[مکتب تهافت]] (غزالی) با [[مکتب مشاء]] (فاراب و ابن سینا) گام برداشت. او بزرگ‌ترین فیلسوف بلامنازع اهل سنت است. از فلسفه ارسطو سیراب شده و هرگز از دایره نگرش اسلامی بیرون نرفته است. هر کجا ابن‌سینا و فارابی کوتاهی کرده باشند، آنان را مورد انتقاد قرار می‌دهد، و هرگاه غزالی محق باشد حق را به او می‌دهد، همچنین وقتی خطا کرده و یا عمداً از راه صواب منحرف شده باشد، او را استهزاء کرده و متهم به [[مغلطه|سفسطه]] می‌کند.<ref>[http://www.iptra.ir/vdch236mnnk.html کانون ایرانی پژوهشگران فلسفه و حکمت - تهافتیان سرسخت<!-- عنوان تصحیح شده توسط ربات -->]</ref>