آپاچی (قبیله): تفاوت میان نسخه‌ها

'''آپاچی''' نام قبیله‌ای از [[سرخ‌پوستان آمریکایی|مردمان بومی آمریکای شمالی]] است. آپاچی‌ها اصالتاً [[سرخ‌پوست]] هستند. این کلمه به معنای «مرد جنگجو» است. تعداد آپاچی‌ها در اواخر قرن ۲۰ حدود ۲۲ هزار نفر بوده و در گذشته از طریق شکار [[گاومیش]]، برداشت گیاهان وحشی خوراکی، کشت ذرت و حمله به سایر قبایل در غرب آمریکا امرار معاش می‌کردند. آپاچی‌ها که از لحاظ فرهنگی به آپاچی‌های غربی و شرقی تقسیم می‌شدند همراه همسایگان خود، قبیله [[ناواهو]]، بازمانده‌های سرخ‌پوستان اتابسکی زبان به‌شمار می‌روند، که در سال ۱۰۰۰ م از [[کانادا]] به جنوب غربی ایالات متحده کوچ کردند. در قرون ۱۸ و ۱۹ میلادی به «جنگجویان سوارکار» شهرت داشتند. آپاچی‌ها اکنون در قرارگاه [[آریزونا]]، جنوب غربی [[اکلاهاما]] و [[نیومکزیکو]] زندگی می‌کنند. رهبران آپاچی از قبیل کوچیس {{انگلیسی|Cochise}}، [[مانگاس کولوراداس]] {{انگلیسی|Mangas Coloradas}}، [[جرونیمو]] {{انگلیسی|Geronimo}} و و ویکتوریو {{انگلیسی|Victorio}} در نیمهٔ دوم قرن ۱۹ چهره‌های شاخصی بودند. کوچیس شدیدترین نبردهای سرخ‌پوستان را علیه سفیدپوستان امریکا در ۱۸۶۱ آغاز کرد. در فاصلهٔ سال‌های ۱۸۷۱ تا ۱۸۷۳ شمار زیادی از آپاچی‌ها تسلیم و به قرارگاه‌هایی در آریزونا فرستاده شدند. اما تعداد بیشتری از مستقر شدن سر باز زدند و تا ۱۸۸۶ که جنگجویان باقی‌مانده تسلیم شدند، نبرد آنها به رهبری جرونیمو و ویکتوریو ادامه یافت. قبیلهٔ چیریکائوئا {{انگلیسی|Chiricahua}} به رهبری جرونیمو به [[فلوریدا]] و سپس [[آلاباما]] و در سال ۱۹۱۳ به اوکلاهما یا نیومکزیکو رفتند. به مرور آپاچی‌های شرقی در قرارگاه نیومکزیکو و آپاچی‌های غربی در قرارگاه‌های مرکز شرقی آریزونا مستقر شدند. بزرگ‌ترین قرارگاه در آریزونا قرارگاه سان کارلوس سرخ‌پوستان آپاچی{{انگلیسی|San Carlos Apache Indian}} تأسیس در ۱۸۷۱(جمعیت ۱۰۵۰۰ نفر در ۱۹۹۴) و قرارگاه فورت سرخ‌پوستان آپاچی {{انگلیسی|Fort Apache Indian Reservation}} (جمعیت ۱۲ هزار نفر در ۱۹۹۴) بودند که ۱/۶ میلیون [[جریب]] وسعت این قرارگاه‌ها است.