دلکش: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱:
{{لحن}}
{{جعبه اطلاعات هنرمند موسیقی
| نام = '''دلکش'''
| تصویر = DelkeshDelkash.jpgJPG
| توضیح_تصویر = پوستر دلکش در مجلهٔ [[اطلاعات هفتگی]].<ref>{{یادکرد وب |نشانی= http://musica.guidone.it/artist/Delkash|عنوان=Delkash|ناشر=Guidone|نشانی بایگانی=http://www.webcitation.org/6bkezNEOi|تاریخ بایگانی=۱ مهر ۱۳۹۴|بازبینی=۱ مهر ۱۳۹۴}}</ref>
| توضیح_تصویر =
| اندازه_تصویر =۲۵۰
| دورنما =
| پس‌زمینه = خواننده_تک
| نام_اصلی = عصمت باقرپور پنبه‌زن بابُلی (بارفروش)پنبه‌فروش
| نام_مستعار = دلکش
| تولد = ۷[[۳ اسفند]] ۱۳۰۲[[۱۳۰۳]]{{-سخ}}[[بابل (شهر)|بابل]]، [[{{پرچم شاهنشاهی ایران]]}}
| مرگ = [[۱۱ شهریور]] [[۱۳۸۳]] ({{سن|۱۹۲۴۱۹۲۵|۲|۲۶۲۲|۲۰۰۴|۹|۱}}){{-سخ}}[[تهران]]، {{پرچمک|ایران}}
| ملیت = [[ایران|ایرانی]]
| سازنوع_صوت = =[[آلتو]]
| سبک = [[موسیقی سنتی ایرانی|سنتی]]، [[موسیقی فولکلور|فولکلور]] و [[موسیقی پاپ|پاپ]]
| نوع_صوت = [[آلتو (صدا)|آلتو]]
| سبکفعالیت = =[[پاپخوانندگی]] و [[موسیقی سنتی ایرانی|سنتیبازیگری]]
|استاد = [[عبدالعلی وزیری]]
| فعالیت = [[خواننده]]، [[ترانه‌سرا]] و [[بازیگری|بازیگر]]
| مدت = دهه‌های ۱۳۲۰[[۱۳۲۳]] تا ۱۳۴۰[[۱۳۵۷]]
| ناشر = پاپیون{{سخ}}کاسپین
|آلبوم معروف =
| نقش‌های_مرتبط =
|علت معروف‌شدن = قدرت صدا{{سخ}}آواز‌های مازندرانی
| وب‌گاه =
|تحصیلات = پنجم [[دبستان]]
| اعضای_کنونی =
|هنرمندان همکار = [[مهدی خالدی]]{{سخ}}[[علی تجویدی]]{{سخ}}[[رحیم معینی کرمانشاهی]]
| اعضای_پیشین =
| سازهای_برجسته =
}}
'''عصمت باقرپور پنبه‌فروش'''<ref name=":10" /> (زادهٔ ۷۳ اسفند ۱۳۰۲۱۳۰۳ در [[بابل (شهر)|بابل]]، درگذشتهٔ ۱۱ شهریور ۱۳۸۳ در [[تهران]]) با نام هنری '''«دلکش'''»، [[خواننده]] سبکموسیقی [[موسیقی سنتی ایرانی|سنتی]]، [[موسیقی سنتیفولکلور|فولکلور]] اهلو [[موسیقی پاپ|پاپ]] [[ایران|ایرانی]] است کهبود. از اووی بهبا عناوینی عنوانچون «زن حنجره طلایی»،<ref>[http://www.aftabir.com/lifestyle/view/74032/۳-آذر-ـ-۲۴-نوامبر-ـ-محبوبیت-بانوی-آواز-دلکش «۳ آذر ـ ۲۴ نوامبر ـ محبوبیت بانوی آواز - دلکش»]. (۳ آذر ۱۳۸۵). بازبینی ۱۷ شهریور ۱۳۹۳.</ref> «بانوی آواز ایران»<ref>[http://www.radiofarda.com/content/backgrounderembedded/323329.html «دلکش، بانوی آواز ایران در گذشت»]. (۱۲ شهریور ۱۳۸۳) ۱۷ شهریور ۱۳۹۳.</ref> و «آتش کاروان هنر»<ref name=":9" /> یاد می‌شود. نام هنری «دلکش» را [[روح‌الله خالقی]] برای او برگزید؛ دلکش نام گوشه‌ای از [[دستگاه ماهور]] است.<ref name=":2" /> او ترانه‌هایش را تنها به دو زبان [[زبان فارسی|فارسی]] و [[زبان مازندرانی|مازندرانی]] خوانده‌است.<ref name=":2">نیاکی،وی جعفر،همچنین ودر پوراندختچند حسین‌زاده. ''بابل (شهر زیبای مازندران) - جلد اول''، چاپ دوم. تهران: انتشارات سالمی، ۱۳۸۳.</ref> وی همچنینمورد به [[ترانه‌سرا|ترانه‌سرایی]] هم می‌پرداختپرداخته و این کار را با تخلص «نیلوفر» انجام می‌دادداده است. ازجملهاز جمله ترانه‌هایی که او خود نوشته و خوانده، ترانهٔ «ساز شکسته» است.<ref name=":1">خوشنام، محمود. [http://www.bbc.co.uk/persian/arts/story/2004/09/040902_pm-mk-delkash.shtml «دلکش درگذشت»]. (۲ سپتامبر ۲۰۰۴) بازبینی ۱۷ شهریور ۱۳۹۳.</ref>
دلکش در غروب ۱۱ شهریور ۱۳۸۳ در تهران درگذشت و جنازه‌اش پس از چهار روز در [[امامزاده طاهر (کرج)|امامزاده طاهر]] [[کرج]] به خاک سپرده شد. در رادیوها و تلویزیون‌های [[صدا و سیمای جمهوری اسلامی]] خبری از درگذشت او گفته نشد و تنها چند روزنامه خبر مرگ او را در چند خط نوشتند.
 
== زندگی‌نامه ==
او در غروب ۱۱ شهریور ۱۳۸۳ در [[تهران]] درگذشت و جنازه‌اش پس از چهار روز در [[امامزاده طاهر (کرج)|امامزاده طاهر کرج]] به خاک سپرده شد. در [[صدا و سیمای جمهوری اسلامی]] خبری از درگذشت او گفته نشد و تنها چند روزنامه دربارهٔ او مطالبی کوتاه نوشتند.<ref name=":3">مجرد، ناصر. [http://www.noormags.com/view/fa/articlepage/482742 دلکش مرد؟ نه... دلکش هرگز نمی‌میرد!]، گزارش، شهریور و مهر ۱۳۸۳، شماره ۱۵۶.</ref>
[[پرونده:Delkash Dar Javaani 2.jpg|بندانگشتی|چپ|دلکش در جوانی. با توجه به چاپ این عکس در مجله، به احتمال زیاد به زمان پس از کلاس‌های آواز [[عبدالعلی وزیری]] تعلق دارد و با توجه به ظاهر جوان دلکش، احتمالا متعلق به روزهای آغازین کار حرفه‌ای وی است.]]
=== کودکی ===
دلکش با نام اصلی «عصمت باقرپور پنبه‌فروش» در ۳ اسفند ۱۳۰۳ در [[بابل (شهر)|بابل]] زاده شد. <nowiki/>او از همان دوران کودکی استعداد خود را در خوانندگی نشان داد و هر جا که بچه‌های محل گرد هم می‌آمدند، آغاز به خواندن می‌کرد و بچه‌ها هم دست می‌زدند.<ref name=":8">{{پک|مجرد|۱۳۸۳}}</ref> عصمت دوران کودکی را بدون آن که به مدرسه برود و سواد بیاموزد، در بابل ماند. هنگامی که دوازده ساله شد، پدرش درگذشت. مادرش که در کنار عصمت دارای شش دختر و سه پسر دیگر بود، تصمیم گرفت تا او را به نزد یکی از دخترانش که در [[تهران]] ازدواج کرده بود و آنجا زندگی می‌کرد بفرستد تا هم خرجی از روی دوشش برداشته شود، و هم عصمت بتواند در تهران سواد بیاموزد. پس بقچه‌ای شامل کمی خوراک آماده کرد و عصمت را به دست یکی از دوستان شوهرش، که رانندهٔ کامیون بود و از [[مازندران]] به [[تهران]] برنج می‌برد، سپرد. او کنار دست راننده نشست و به تهران رسید. رانندهٔ کامیون او را در [[محله سرچشمه|محلهٔ سرچشمه]] پیاده کرد و به خواهرش سپرد.<ref name=":10">{{پک|دشتی|تفضلی|۱۳۸۴}}</ref>
 
=== ورود به مدرسه ===
== کودکی و زندگی شخصی ==
عصمت که در تهران با خواهرش «مولود» به [[زبان مازندرانی|مازندرانی]] سخن می‌گفت، با همان زبان از خواهرش خواست تا او را در مدرسه نام‌نویسی کند تا بتواند سواد بیاموزد. خواهرش هم او را به [[خیابان ناصرخسرو]] برد و در [[دبستان]] نام‌نویسی کرد. هنگامی که عصمت دبستان را آغاز کرد، دوازده سال سن داشت و همین باعث شد تا سوژهٔ متلک‌های هم‌کلاسی‌هایش شود. اما او به این مسائل توجهی نداشت و توانست خود را به کلاس پنجم دبستان برساند.<ref name=":10" />
بنا بر گفته‌ای نام اصلی وی «عصمت باقرپور پنبه‌فروش» بوده و در [[پاییز]] ۱۳۰۴ به دنیا آمده است.<ref name=":8" />
 
=== کشف استعداد ===
دلکش در هفتم اسفند]] [[۱۳۰۳]] (۱۳۰۳<ref name=":10">{{پک|اکبریان تبری|۱۳۸۹}}</ref>) در خانوادهٔ پرجمعیت یک بازرگان [[پنبه]] در [[بابل (شهر)|بابل]] <nowiki/>به‌دنیا آمد.<ref name=":0">[http://delkashmusic.tripod.com/ Delkash official website]. بازبینی ۱۷ شهریور ۱۳۹۳.</ref> او از همان دوران کودکی استعداد خود را در خوانندگی نشان داد و هر جا که بچه‌های محل و مدرسه دور هم گرد می‌آمدند، او آغاز به خواندن می‌کرد و بچه‌ها هم دست می‌زدند. کمی که بزرگ‌تر شد، در مجالس و مهمانی‌های خانوادگی می‌خواند.<ref name=":8" /> او تا دوازده‌سالگی، (ده سالگی<ref name=":10" />) بدون آن‌که به مدرسه برود و سواد بیاموزد، در [[بابل (شهر)|بابل]] ماند. هنگامی که عصمت دوازده سال (ده<ref name=":10" />) داشت پدرش درگذشت و با وجود هفت دختر و سه پسر، مادر آنها دیگر توانایی نگه‌داری فرزندان را نداشت. پس تصمیم گرفت تا او را به نزد یکی از دخترانش در [[تهران]] بفرستد تا در آنجا بتواند درس بخواند.<ref name=":4">[http://talashonline.net/1384/05/kashf-va-parvaresh-estedadha-dar-doreh-rezashah/ «کشف و پرورش استعدادها در دورهٔ رضاشاه»]. (۱۵ مرداد ۱۳۸۴). بازبینی ۲۸ شهریور ۱۳۹۳.</ref> پس بقچه‌ای شامل کمی خوراک آماده کرد و عصمت را به دست یکی از دوستان شوهرش، که رانندهٔ کامیون بود و از [[مازندران]] به [[تهران]] برنج می‌برد، سپرد. او کنار دست راننده نشست و به تهران رسید. رانندهٔ کامیون او را در [[محله سرچشمه|محلهٔ سرچشمه پیاده کرد و به خواهرش سپرد.<ref name=":4" /><ref name=":5">اکبریان تبری، حسن. [http://www.noormags.com/view/fa/articlepage/578385 یادی از دلکش، بانوی آواز ایران]، چیستا، اسفند و فروردین ۱۳۸۹، شماره ۲۶۸، ص ۴۴–۴۷.</ref>
{{نقل قول۲|left|''...[ظهیرالدینی] مرا به آنجا [ادارهٔ موسیقی] برد. جای وسیعی بود. یک جا [[ویلون]] می‌زدند. یک جا [[پیانو]] می‌زدند. یک جا [[تار]] می‌زدند. یک جا صدای آواز می‌شنیدم. نمی‌دانستم اینجا کجاست. جریان چیست. گیج شده بودم. مرا نزد [[روح‌الله خالقی]] برد و گفت این دختر صداش خوب است. خالقی به من گفت بخوان! گفتم چی بخوانم؟ آقای ظهیرالدینی گفت یکی از سرودهای مدرسه را بخوان. شروع کردم به خواندن یکی از سرودها: «دست پهلوی پشت بخت ماست». خالقی اسم مرا فوراً نوشت.''|دلکش در گفتگو با [[شاهرخ گلستان]]<ref name=":10" />}}
عصمت در ۱۷ سالگی به پنجم دبستان رسید. در آن زمان دانش‌آموزان پنجم و ششم دبستان هفته‌ای یک ساعت آموزش موسیقی می‌دیدند و به آن‌ها سرودهای میهنی آموزش داده می‌شد. روزی در همین کلاس‌های موسیقی، عصمت به همراه دیگر هم‌شاگردی‌هایش در حال خواندن سرود بود که آموزگار موسیقی، آقای «ظهیرالدینی» که [[ویولن|ویولنیست]] هم بود، وی را صدا زد. آموزگار از قشنگی و رسایی صدای عصمت تمجید کرد و گفت که یک نت بالاتر از همهٔ دخترها می‌خواند. سپس ظهیرالدینی از دلکش پرسید که آیا دوست دارد در رادیو بخواند. در آن زمان رادیو در ایران به تازگی بنیان‌گذاری شده بود و دلکش هم نمی‌دانست که رادیو چیست. با این وجود راضی شد تا با ظهیرالدینی به «ادارهٔ موسیقی کشور» در [[میدان بهارستان]] برود. در آن هنگام هیئت رئیسهٔ ادارهٔ موسیقی را [[روح‌الله خالقی]]، [[علینقی وزیری]] و [[حشمت سنجری]] تشکیل می‌دادند. ظهیرالدینی عصمت را نزد روح‌الله خالقی برد و او پس از شنیدن صدای عصمت، وی را نام‌نویسی کرد و به دست استادی سپرد تا آواز را به عصمت آموزش دهد. این استاد [[عبدالعلی وزیری]] بود که پسرعموی [[علینقی وزیری]] می‌شد. عصمت بسیار زود گوشه‌های درآمد، زابل، مویه و مخالف [[دستگاه سه‌گاه]] را آموخت. حدود پنج یا شش ماه طول کشید تا عصمت توانست سراسر دستگاه سه‌گاه را یاد بگیرد. آموزش آواز عصمت دو تا سه سال به درازا کشید و وی دستگاه‌های گوناگون را آموخت.<ref name=":10" />
 
== رادیو ==
عصمت در تهران با خواهرش «مولود» به [[زبان مازندرانی|مازندرانی]] سخن می‌گفت و با همان زبان از خواهرش خواست تا او را به مدرسه بگذارد تا تحصیل کند. خواهرش او را به [[خیابان ناصرخسرو]] برد و در [[دبستان]] نام‌نویسی کرد. هنگامی که عصمت دبستان را آغاز کرد، دوازده سال سن داشت و همین باعث شد تا سوژهٔ متلک‌های هم‌کلاسی‌ها شود. اما او به این مسائل توجهی نداشت و بسیار زود خود را به کلاس پنجم دبستان رساند.<ref name=":4" />
=== آغاز به کار ===
پس از دو تا سه سال آموزش نزد عبدالعلی وزیری، عصمت اکنون این آمادگی را داشت تا به جرگهٔ خوانندگان [[رادیو]] بپیوندد. در آن هنگام عصمت نزدیک به ۲۰ سال داشت و کمتر از پنج سال از [[رادیو در ایران|بنیان‌گذاری رادیو در ایران]] می‌گذشت.<ref name=":5">{{پک|خوشنام|۱۳۹۳}}</ref> تا آن زمان خوانندگان زن قدیمی چون [[قمرالملوک وزیری]]، [[روح‌انگیز]] و [[ملوک ضرابی]] بانوان آوازه‌خوان پیشرو در رادیو بودند و [[عزت روح‌بخش]] هم چند سالی می‌شد که آوازخوانی در رادیو را آغاز کرده بود و هواداران بسیاری داشت. در این وضعیت که خوانندگان قدیمی همچنان سکان‌دار رادیو بودند، نیاز به صدایی تازه‌نفس احساس می‌شد.<ref name=":10" /> نخستین اجرای دلکش در رادیو در سال [[۱۳۲۳]] بود.<ref name=":3" /> از نخستین باری که صدای او از فرستندهٔ «بی‌سیم پهلوی» در چهارراه [[سیدخندان]] تهران پخش شد، توجه همگان به سویش جلب شد.<ref name=":9" />
 
=== اجراهای مازندرانی ===
[[پرونده:Khatibi delkash zinat.jpg|thumb|300x300px|از راست: [[پرویز خطیبی]]، [[زینت مودب|زینت مؤدب]] و [[دلکش]]. آهنگ مشهور «بردی از یادم» دلکش را پرویز خطیبی سروده‌است.<ref>[http://ir.voanews.com/content/parvizkhatibi-2010-7-30-99640939/149829.html «نقش پرویز خطیبی در صحنهٔ هنر معاصر ایران»]. (۸ مرداد ۱۳۸۹) بازبینی ۱۷ شهریور ۱۳۹۳.</ref>]]
[[پرونده:Delkash Dar Javaani.JPG|thumb|194x194px|دلکش در جوانی.]]
عصمت در دبستان اردیبهشت، واقع در خیابان [[ناصر خسرو]]، تحصیلات ابتدایی را گذراند و جزو اولین دانش‌آموزان دختر بود که در شانزده‌سالگی به سلک [[پیشاهنگی]] پیوست. در همین دوران بود که ظهرالدینی، معلم موسیقی مدرسه، هنگام آموزش سرودهای رایج آن دوران به شاگردان از قدرت و طنین صدای عصمت شانزده‌ساله شگفت‌زده شد. معلم مدرسه دختر جوان را به [[هنرستان موسیقی ملی]] آن دوران برد و از استادان هنرستان خواست تا صدای عصمت را بشنوند. [[روح‌الله خالقی]]، پس از چند آزمایش، به قابلیت‌های صدای او پی برد و بدین‌ترتیب دلکش از سال ۱۳۱۹ در [[مدرسه موسیقی|مدرسهٔ موسیقی]] به تحصیل آواز پرداخت. از بلنداقبالی‌های عصمت جوان آن بود که آموزش او به دست [[عبدالعلی وزیری]] سپرده شد. عبدالعلی وزیری، پسرعموی کلنل [[علینقی وزیری]]، بانی نخستین مدرسهٔ موسیقی نوین در ایران بود و درعین‌حال از نزدیک‌ترین دست‌پرورده‌های او. عصمت تخلص هنریِ بدیع و پرمسمای خود را نیز مدیون استادش [[عبدالعلی خان]] بود. دلکش در دوران چهارسالهٔ تحصیل از محضر دیگر استادان برجستهٔ آن دوران بهره جست که از این میان باید مشخصاً از [[علی‌اکبر خان شهنازی]] و [[ابوالحسن صبا]] یاد کرد. صبا، ضمن آموزش ریتم و جمله‌بندی‌های آوازی به دلکش، موجبات آشنایی وی را با یکی از برجسته‌ترین و بااستعدادترین شاگردان خود به نام [[مهدی خالدی]] فراهم ساخت. این آشنایی، که نخستین دوران زندگی هنریِ هم دلکش و هم مهدی خالدی را رقم زد، با استخدام دلکش در [[رادیو تهران]] در اوایل ۱۳۲۴ آغاز شد و هفت سال بعد در ۱۳۳۱ پایان گرفت.<ref>بهروزی، شاپور، ''چهره‌های موسیقی ایران''، تهران، نشر کتابسرا، چاپ دوم، ١٣٧٣</ref> این دوران هفت‌ساله، که راه را برای ورود دلکش و خالدی به جرگهٔ برترین‌های [[موسیقی ایرانی]] گشود، بدون تردید از درخشان‌ترین و پربارترین دوران‌های موسیقی معاصر ایران محسوب می‌شود.
هنگام آغاز کار دلکش در رادیو، آهنگسازی برای همکاری با وی وجود نداشت و او نمی‌توانست تصنیف بخواند. بنابراین با توجه به تسلط و مهارتش در خواندن ترانه‌های محلی مازندرانی، تصمیم گرفته شد که برای جبران این کاستی، او پس از خواندن هر آواز در رادیو، یک آواز محلی [[استان مازندران|مازندرانی]] هم بخواند. آواز‌هایی مانند «ربابه‌جان»، «مریم‌جان»، «زهراجان»، «امیری»، «رعناجان» و... که دلکش این آوازها را از زمان کودکی‌اش در بابل بلد بود و می‌خواند.<ref name=":10" /> در آن سال‌ها خواندن آوازهای بومی چندان فراگیر نبود و سبک خاص دلکش در کنار خواندن صحیح و دلنشین‌اش، موجب شد تا بسیار زود سر زبان‌ها بیفتد.<ref name=":5" /> مردم از آوازهای مازندرانی دلکش بسیار استقبال کردند و نامه‌های فراوانی برای تکرار ترانه‌های مازندرانی‌اش به رادیو فرستاده می‌شد.<ref name=":5" /> هر یکشنبه که او در رادیو اجرا داشت، مردم بسیاری روبروی ساختمان رادیو جمع می‌شدند تا او را از نزدیک ببینند.<ref name=":10" />
 
=== همکاری با بزرگان ===
دلکش دو بار ازدواج کرد. بار نخست با [[شاپور یاسمی]] و بار دوم با داریوش فزونمایه. وی از وصلت دومش صاحب فرزند پسری شد به نام «سهیل». ازدواج با شاپور یاسمی، فرزند [[رشید یاسمی]]، ادیب مشهور و برادر [[سیامک یاسمی]]، [[سینماگر]] و [[فیلمساز]] دهه‌های ۳۰ و ۴۰، دلکش را به [[سینما]] هم کشاند و درمجموع در ۱۰ فیلم ظاهر شد؛ فیلم‌هایی که گرچه سرگرم‌کننده بودند، ولی در ردیف آثار تأثیرگذار [[سینمای ایران]] قرار نمی‌گیرند. هنر آواز دلکش اما برعکس، تأثیرگذار بود.
روح‌الله خالقی برای آغاز حرفهٔ عصمت، نام هنری «دلکش» را برگزید.<ref name=":3">{{پک|نیاکی|حسین‌زاده|۱۳۸۳|ص=۳۳۳}}</ref> دلکش نام گوشه‌ای از [[دستگاه ماهور]] است.
 
در مدت زمان کوتاهی که از پیوستن دلکش به رادیو گذشته بود، در حالی که او تنها ۲۱ سال داشت، به جمع بزرگان رادیو پیوست و با خوانندگان بزرگ و نامی ترانه‌های دوصدایی اجرا کرد.<ref name=":3" />{{سخ}}به دلکش القابی چون «زن حنجره طلایی» و «بانوی آواز ایران» داده‌اند.<ref name=":2">{{پک|نیاکی|حسین‌زاده|۱۳۸۳|ص = ۳۲۵}}</ref>
در جریان [[جشن‌های ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهی ایران]] و ساخت بیش از ۲۵۰۰ مدرسه در سراسر ایران به مناسبت این جشن، دلکش با خرید ۱۵۰۰ برگ از شعبهٔ مرکزی بانک بیمه بازرگانان، در ساخت این مدرسه‌ها شرکت کرد.<ref>{{یادکرد وب |نشانی= http://mashruteh.org/wiki/index.php?title=جشن‌های_۲۵۰۰_سال_بنیانگذاری_شاهنشاهی_ایران/مدرسه‌های_یادبود_جشن‌ها|عنوان= جشن‌های ۲۵۰۰ سال بنیانگذاری شاهنشاهی ایران/مدرسه‌های یادبود جشن‌ها| ناشر = مشروطه|تاریخ بازبینی= ۲۶ شهریور ۱۳۹۴|نشانی بایگانی= http://www.webcitation.org/6bbk2MhqQ| تاریخ بایگانی= ۲۶ شهریور ۱۳۹۴}}</ref>
 
== حواشی ==
پس از گرایش به ترانه‌خوانی در آموزشگاه موسیقی ظهیرالدینی در تهران بستری برای پرورش صدای خود یافت. نام دلکش را به پاس آوای جذاب او، عبدالعلی وزیری بر وی نهاد.<ref name=":9" />
 
== جایگاه دلکش در موسیقی معاصر ایران ==
از نخستین باری که صدای او از «بی‌سیم پهلوی» واقع در چهارراه سیدخندان تهران پخش شد توجه همگان به او جلب شد. پنج سال از بنیاد رادیو ایران نمی‌گذشت که دلکش به عنوان آوازخوان به استخدام رادیو ایران در آمد.<ref name=":9" />
 
دلکش درواقع بیش از آنکه نام هنری عصمت باقرپور باشد، نام دورانی درخشان از موسیقی ایرانی در یک‌صد سال اخیر است. دورانی که او در پدیدآمدنش نقشی به‌سزا داشت. دورانی که مشترکاً به نام او و مهدی خالدی رقم خورده و بازشناخته می‌شود.<ref>E. Nakhjavani, "Delkas" in Encyclopedia Iranica ; http://www.iranicaonline.org/articles/delkas</ref> در [[تاریخ موسیقی]] معاصر ایران خوانندگانی که آوازه‌شان ایران‌گیر شده و آثارشان مرز سه نسل را درنوردیده‌است از تعداد انگشتان یک دست فراتر نمی‌رود. بی‌گمان عصمت باقرپور یکی از آنان است. دلکش همواره مورد ستایش دیگر بزرگان [[موسیقی ایران]] و همکاران و هم‌دوره‌هایش بود. [[غلامحسین بنان]]، که خود آثار مشترکی با دلکش اجرا کرده‌است، در مصاحبه‌ای از او به نام «خوانندهٔ درجه اول زنِ» دوران خود یاد می‌کند.<ref>آشنایی با شیوهٔ آواز استاد غلامحسین بنان، نشر مؤسسهٔ فرهنگی-هنری چهارباغ، مجوز رسمی نشر به شمارهٔ ٥٦٣٢ از وزارت فرهنگ و ارشاد، لوح فشردهٔ شماره ٧، مصاحبه با استاد بنان</ref> [[محمودی خوانساری]] نیز به نوبهٔ خود بر این باور بود که " بسیاری از خوانندگان مرد باید بنشینند و با گوش سپردن به آواز دلکش راه‌ورسم صحیح خواندن را بیاموزند.<ref>http://www.ensani.ir/storage/Files/20120828105916-4055-1767.pdfنگاه شود به مقالهٔ ناصر مجرد با عنوان " دلکش مرد؟ نه... دلکش هرگز نمی‌میرد!" مجلهٔ ''گزارش''، شهریور و مهر ۱۳۸۳، شماره ۱۵۶.</ref> تأثیر شیوهٔ آوازیِ دلکش، هم نزد هم‌دوره‌هایش مشهود بود و هم نزد خوانندگانی که در دوران کناره‌گیری‌اش به جرگهٔ هنر پیوستند. در گروه اول باید از [[پروین]]، [[الهه]] و [[یاسمین]] نام برد که گرچه فعالیتشان ده سالی پس از دلکش آغاز شده‌بود، بااین‌حال هم‌دوره‌های دلکش به‌شمار می‌روند، چون عمدهٔ کارهای هنری ایشان نیز کمابیش محصول همان مقطع زمانی، یعنی دو دههٔ ۳۰ و ۴۰، است. هر سهٔ آنان بر تأثیر دلکش گواهی داده‌اند. یاسمین در مصاحبه‌ای که اخیراً از او در دسترس عموم قرار گرفته<ref>مصاحبهٔ فرزاد امینی با [[یاسمین]]، بخش دوم، در دسترس روی سایت یوتوب</ref> می‌گوید تا چه اندازه درصدد الهام‌پذیری از دلکش بوده‌است و چهچهه‌ها و فرود و فرازهایش متأثر از او هستند.{{سخ}}
الهه، دیگر خوانندهٔ سرشناس، که سه سال پس از مرگ بانو دلکش از دنیا رفت، در مصاحبه‌ای با [[علی تابش]] در سال ۱۳۵۳ دلکش را پس از [[قمرالملوک وزیری]] بزرگ‌ترین خوانندهٔ زن می‌داند: «من برای قمرالملوک وزیری احترام قائلم، برای اینکه قدمی که او برداشت آن شرایطی که کسی نمی‌توانست بیاید بخواند ولی بعد از او همه باید بدانند خانم دلکش خوانندهٔ پرقدرت و مسلط بود.»{{سخ}}
در گروه دوم باید مشخصاً از [[هایده]] یاد کرد که در جایی گفته‌بود: «من خواندن آواز و تصنیف را درواقع ازطریق رادیو و شنیدن صدای بانوی آواز ایران، خانم دلکش، آموختم.»{{نیازمند منبع}}{{سخ}}
اما [[سیمین غانم]] را نیز نباید از خاطر برد. وی گرچه شهرت خود را مدیون ترانه‌های پاپ و آثار [[بابک بیات]]، [[فریدون شهبازیان]] و [[فریبرز لاچینی]] است، اما در آغاز کارش به‌مدد [[علی تجویدی]] قصد داشت درست پا جای پای دلکش بگذارد. شباهت فراوان صدایش به دلکش و پیروی آشکار از سبک و شیوهٔ او، سیمین غانم را به‌عنوان دلکشی دیگر به ایرانِ پایان دههٔ ۴۰ و آغاز دههٔ ۵۰ می‌شناساند. بااین‌حال، وی ازلحاظ تکنیکی با دلکش فاصله داشت و هرگز در آوازهای کلاسیک ایرانی طبع خود را نیازمایید. پس از بازخوانی چند ترانهٔ مشهورِ دلکش، سیمین غانم به جرگهٔ خوانندگان پاپ پیوست. اما هرازچندگاهی آهنگ‌هایی از آهنگسازان برجستهٔ [[موسیقی کلاسیک ایرانی]] اجرا می‌کرد و می‌کوشید شیوه‌ای مجزا از دلکش برای خود بجوید. بااین‌حال، وی همواره زیر سایهٔ سنگین دلکش باقی ماند.
 
== طبع‌آزمایی دلکش در گونه‌های موسیقایی ==
دلکش که در میهمانی‌ها و جمع‌های دوستانه آواز می‌خواند، در یک میهمانی با [[جمشید شیبانی]] که در سبک [[موسیقی پاپ]] کار می‌کرد، آشنا شد. دلکش و شیبانی مدتی با هم کار کردند، ولی دلکش از موسیقی پاپ بیرون آمد و پس از آشنایی با [[مهدی خالدی]]، استاد و آهنگساز [[موسیقی سنتی ایرانی]]، به طور جدی وارد موسیقی سنتی شد و این سرآغاز همکاری درازمدت دلکش و خالدی بود.<ref name=":8" />
 
گرچه دلکش را باید از برجسته‌ترین خوانندگان کلاسیک ایرانی دانست، بااین‌حال نمی‌توان از یاد برد که وی در گونه‌های موسیقایی متفاوت و گاه متضاد نیز طبع‌آزمایی می‌کرد. جدای از [[موسیقی آوازی]] و آثار کلاسیک ایرانی، دلکش ترانه‌هایی نزدیک به سبک [[جاز]] می‌خواند و در اجرای این‌گونه آهنگ‌ها همان اندازه تسلط به‌خرج می‌داد که در موسیقی کلاسیک ایرانی. به علاوه دلکش را باید احیاگر «غزل‌های کوچه‌باغی» دانست، شیوه‌ای پرقدمت که تا پایان [[دوره قاجار]] رواج داشت و رندان پاکباز، دست‌شستگی از تعلقات را بدان شیوه به گوش دیگران می‌رساندند.<ref>بدیع زاده، الهه (به کوشش)، گلبانگ محراب تا بانگ مضراب: خاطرات سید جواد بدیع زاده، نشر نی، ١٣٨، ص ٢٢٤-٢٢٧.</ref> دلکش لحن رندانه را که ویژگی اصلی این شیوه است حفظ نمود، اما با افزودن آرایه‌های آواز کلاسیک بر آن، رنگ نویی به «غزل‌های کوچه‌باغی» بخشید. گوشه‌های [[مویه]] و [[مخالف]] در [[دستگاه سه گاه]]، مایه تقریباً همیشگی کوچه‌باغی به حساب می‌رفت. یکی از عالی‌ترین نمونه‌های این شیوه را دلکش روی مخمس [[کفاش خراسانی]] با مطلع «چه دیدی از من سنگین‌دل بی‌اعتبار آخر» پیاده کرده است.<ref>http://www.aftabir.com/articles/view/art_culture/music/c5c1144169863_iran_music_p1.php/اولین-خواننده-آوازهای-كوچه-باغی</ref>
 
دلکش در روزهای پایانی زندگانی خود از این که شماری از خوانندگان تصنیف‌های وی را به غلط و بد اجرا می‌کنند و به بازار می‌فرستادند به شدت دلگیر بود و باور داشت که قدیمی‌ها هنوز این تصنیف‌ها را با صدای دلکش به یاد دارند و غلط خواندن آن‌ها، موجب پایین آمدن ارزش و احترام کار این خواننده‌ها می‌شود.<ref name=":8" />
 
در جریان [[جشن‌های ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهی ایران]] و ساخت بیش از ۲۵۰۰ مدرسه در سراسر ایران به مناسبت این جشن، دلکش با خرید ۱۵۰۰ برگ از شعبهٔ مرکزی بانک بیمه بازرگانان، در ساخت این مدرسه‌ها شرکت کرد.<ref>{{یادکرد وب |نشانی= http://mashruteh.org/wiki/index.php?title=%D8%AC%D8%B4%D9%86%E2%80%8C%D9%87%D8%A7%DB%8C_%DB%B2%DB%B5%DB%B0%DB%B0_%D8%B3%D8%A7%D9%84_%D8%A8%D9%86%DB%8C%D8%A7%D9%86%DA%AF%D8%B0%D8%A7%D8%B1%DB%8C_%D8%B4%D8%A7%D9%87%D9%86%D8%B4%D8%A7%D9%87%DB%8C_%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86/%D9%85%D8%AF%D8%B1%D8%B3%D9%87%E2%80%8C%D9%87%D8%A7%DB%8C_%DB%8C%D8%A7%D8%AF%D8%A8%D9%88%D8%AF_%D8%AC%D8%B4%D9%86%E2%80%8C%D9%87%D8%A7|عنوان= جشن‌های ۲۵۰۰ سال بنیانگذاری شاهنشاهی ایران/مدرسه‌های یادبود جشن‌ها| ناشر = مشروطه|تاریخ بازبینی= ۲۶ شهریور ۱۳۹۴|نشانی بایگانی= http://www.webcitation.org/6bbk2MhqQ| تاریخ بایگانی= ۲۶ شهریور ۱۳۹۴}}</ref>
== ویژگی‌های صدای دلکش ==
فراتر از اغراق‌ورزی‌های رایج در زمینه قدرت صدای دلکش که عموماً ناشی از خیال‌پردازی هستند (مثل اینکه صدایش چلچراغ‌ها را می‌لرزانده یا این‌که باعث از کار افتادن میکروفن می‌شده...) باید پذیرفت که فیزیک صدای او (یعنی گستره، حجم و کشش آن) ویژگی‌های غیرمتعارفی دارد. دلکش فاصله دو [[اکتاو]] را با صدای عادی یا اصطلاحاً آن‌گونه که در موسیقی غربی گفته می‌شود با «صدای سینه» [[chest voice]] می‌پوشاند. یعنی از [[نت]] «می» بین خط سوم و چهارم [[حامل]] با کلید» «فا» تا نت «می» بین خط چهارم و پنجم حامل با کلید «سل». به‌علاوه آن‌که دلکش می‌توانست این فضای دو اکتاو را با اجرای صدای [[فوسه]] تا سه اکتاو بالا ببرد و این گستره صدایی را باید استثنایی دانست. به همین لحاظ، دامنه صدای دلکش را نمی‌توان در چهارچوب تقسیم‌بندی‌های عمومی قرار داد. گر چه بخش اصلی صدای او در محدوده [[آلتو]] واقع شده اما او می‌توانست به‌آسانی بخشی از فضاهای [[تنور]] و [[متسو سوپرانو]] را نیز بپوشاند. آنچه زنده‌یاد [[غلامحسین بنان]] در مورد صدای دلکش گفته مؤید همین نکته است: «وقتی دلکش می‌خواند انگار که آواز دوصدایی اجرا می‌شود و شنونده تصور می‌کند که صدای بم مربوط به خواننده مرد و صدای زیر مربوط به خواننده زن است.»<ref>نگاه شود به مقاله ناصر مجرد تحت عنوان " دلکش مرد؟ نه... دلکش هرگز نمی‌میرد!" مجله گزارش شهریور و مهر 1383 شماره 156.</ref>
 
== تکنیک آوازی دلکش ==
به باور رضا مجرد، پژوهشگر و کارشناس موسیقی، صدای دلکش، تنها صدای «چپ‌کوک»‌ زنانه‌ای بود که در خوانندگی «راست‌کوک» هم تبحر داشت.<ref name=":8" />
از آنجا که بخش عمده آثار دلکش در موسیقی کلاسیک ایرانی است، نخست باید تکنیک او را در این چهارچوب بررسی کرد. دلکش ساختارهای ردیفی موسیقی ایرانی را زیر نظر [[عبدالعلی وزیری]] آموخته بود. شیوه عبدالعلی وزیری در آموزش ردیف به پیروی از مکتب پسرعمویش کلنل [[علینقی وزیری]] بیش از آنکه بر پایه ازبرکردن طوطی‌وار آوازها باشد، مبتنی بر درک و شناخت گوشه‌های سازنده بود و دلکش طی چهار سال تحصیل در مکتب وزیری به این درک و شناخت دست یافته، مسیرهای گذر در نغمات ردیفی را به نیکی آموخته بود. نقش مکتب وزیری در بالندگی آواز و قوام‌یافتگی صدای دلکش آنجا آشکارتر می‌شود که بدانیم دلکش خود شیفته زنده‌یاد [[روح‌انگیز]]، از دست‌پروردگان طراز اول مکتب کلنل وزیری، بود و در پردازش آوازهایش از او تأثیر بسیار می‌پذیرفت. جای پای روح‌انگیز در برخی از فرازهای آواز دلکش کاملاً هویدا است. روح‌انگیز برخی از گوشه‌های ردیف‌سازی را با سلیقه فراوان به آواز در می‌آورد که تا آن زمان چندان رایج نبود. به عنوان مثال می‌توان به گوشه [[نی داوود]] اشاره کرد. دلکش به تأسی از روح‌انگیز این گوشه را پیش از ورود به بیداد در بسیاری از آوازهای [[همایون]]ش می‌گنجاند<ref>برای مثال بشنوید آواز همایون با همراهی مجید وفادار را روی این غزل از نظام وفا «در دل دیوانه گم کردم وفای خویش را». یا در آواز همایون دیگری همراه ویلن [[پرویز یاحقی]] روی این غزل از حافظ «منم که شهرهٔ شهرم به عشق ورزیدن».</ref> ولو اینکه در [[رنگ آمیزی]] آن سلیقه خود را بکار می‌برد و مُهر سبک مستقلش را بر آن می‌کوفت.<ref>گوش کنید به مصاحبه رادیویی با دلکش، مهدی خالدی و عبدالعلی وزیری، بسال ١٣٥٣، قابل دسترس روی سایت یوتوب.</ref> اما به گفته [[همایون خرم]] دلکش بخشی از آموزش خود را نیز مدیون [[ابوالحسن صبا]] بود.<ref>نگاه کنید به خاطرات هنری همایون خرم انتشارات بدرقه جاویدان ۱۳۸۹</ref> گرچه در منابع موجود کمتر به این نکته اشاره رفته اما اتفاقاً گشت‌وگذاری در ردیف‌های صبا آشکار می‌سازد که تا چه اندازه آموخته‌های ردیفی دلکش به روش صبا نزدیک بوده است: «روش صبا کاملاً بر پایه تأکید بر گوشه‌های سازنده استوار شده و نه تکرار نغمات کمابیش یکسان با نام‌های گوناگون.»
در زمینه آرایه‌های آوازی و مشخصاً تحریرها و غلت‌ها، دلکش بسیار خوش‌سلیقه و دقیق بود و بطور محسوس نزدیک به [[مکتب اصفهان]]. حنجره دلکش تحریرهای طبیعی، عمیق و در عین حال بی‌تکلفی را به گوش می‌رساند.<ref>Nakhjavani, Reik, "DELKAŠ", in Encyclopaedia Iranica, published July 2005, available on line</ref> تحریرهای دلکش «دهانی» نبود و از گلو برمی‌خاست. تک‌تکیه‌ها و دوبل تکیه‌های او بسیار خوش‌ساخت بودند و به‌کارگیری متداول این دو نوع تحریر (هم در ترانه‌ها و هم در آوازهای کلاسیک) در واقع از ویژگی‌های سبکی دلکش به‌شمار می‌رفتند و به‌همین‌جهت تمام خوانندگانی که تحت سیطره نام او وارد دنیای موسیقی آن دوران می‌شدند در پی بازتولید همین دو گونه تحریر بودند. برای اثبات این مدعا کافی است به ترانه‌های [[پروین زهرایی منفرد]] گوش کنیم که او کاربرد این تک‌تکیه‌ها را برای هر چه بیشتر «دلکش وار» شدن اجراهایش بکار می‌برد.
دقت دلکش در القای درونمایه شعر و حالت‌های امری، استفهامی، تأکیدی و اخباری از یک‌سو، ادای بلیغ [[واکه]]ها، که حتی گاه شکلی وسواس‌گونه به خود می‌گرفت، از سویی دیگر فضایی فاخر و به قول برخی «ادیبانه»<ref name=":9" /> به کارهای او می‌بخشید. باید یادآور شد که دلکش اصول صحیح دکلاماسیون را در مکتب عبدالعلی وزیری آموخته، ارزش آواشناختی واکه‌ها و همخوان‌ها را فراگرفته بود. آنگونه که خود می‌گفت: «وزیری، یک آینه می‌داد دستم، می‌گفت بگو آ! دهانت را درست باز کن، نه این‌طوری، نه آن‌طوری.» علی تجویدی به نوبه خود بر قابلیت دلکش در این زمینه پای می‌فشارد و می‌گوید: «دلکش به شعر جان می‌داد.»<ref>گوش کنید به گفتگویی با علی تجویدی در برنامه «ترانه‌های ماندگار» ٬کاری از محمد خوشنام برای رادیو بی‌بی‌سی فارسی.</ref>
از آغاز دهه ۴۰ که ارکسترهای کوچک رادیو تهران که تعداد اعضایشان از ۱۵ نفر تجاوز نمی‌کرد روند تکمیلی گرفت. با پیدایش ارکسترهای بزرگ تنظیم چند صدایی موسیقی کلاسیک ایرانی نیز اقبال افزون‌تری نزد آهنگسازان یافت. اجرا با ارکسترهای بزرگ فوت‌وفن خاص خود را می‌طلبید. دلکش به مدد دوستان آهنگساز و با تکیه بر استعداد بی‌نظیرش توانست این فوت‌وفن را فراگیرد و آثار بسیاری را همراه ارکسترهای بزرگ از خود به یادگار بگذارد. زنده‌یاد [[حسین قوامی]] (فاخته‌ای) سال‌ها پیش در اظها نظری در مورد دلکش گفته بود که وی هرگز نشنیده است صدای دلکش در همراهی با ارکستر کمترین فالشی داشته باشد.<ref>نگاه شود به مقاله ناصر مجرد تحت عنوان " دلکش مرد؟ نه... دلکش هرگز نمی‌میرد!" مجله گزارش شهریور و مهر 1383 شماره 156.</ref> همایون خرم و پرویز یاحقی که سالها سابقه کار با دلکش را تجربه کرده بودند، در دو مصاحبه جداگانه<ref>مصاحبه رادیو فرانسه (RFI) با همایون خرم در مورد دلکش، ١٣ شهریور ١٣٨٣/ مصاحبه رادیو فردا با پرویز یاحقی در مورد دلکش</ref> پس از درگذشتش، بر استعداد موسیقایی و به خصوص بر حس ضرب و درک ریتم او تأکید می‌ورزیدند.
 
صدای دلکش افزون بر حجم بالا، قدرت و گستردگی فراوانی داشت و آوای او به اصطلاح اساتید آواز، «صدای سینه‌ای» {{به انگلیسی|Chest Voice}} بود. بنا بر دیدگاه کارشناسان، گل صدای دلکش در محدودهٔ [[آلتو]] بود؛ ولی وی با مهارت می‌توانست فاصله‌های صوتی [[تنور (صدا)|تنور]]، [[سوپرانو]] و [[متزو سوپرانو]] را هم بخواند.<ref name=":1">{{پک|رستاق|۱۳۹۳}}</ref>
دلکش [[سولفژ]] نمی‌دانست و در پاسخ به این که با توجه به نیاموختن [[سولفژ]]َ، نمی‌ترسد که اشتباه کند، اشتباه را برای تحصیل‌کرده‌ها دانست و گفت که آدم‌های بی‌سواد و کم‌ادعا به دلیل احساس مسئولیت در کارشان معمولاً کمتر اشتباه می‌کنند.<ref>{{پک|مجرد|۱۳۸۳|توضیح= شبی در زمستان ۱۳۴۰ خورشیدی، در میهمانی خصوصی [[الهه]] که جمعی از بزرگان شعر و موسیقی در آن حضور داشتند، علی مجرد که به عنوان نویسندهٔ هنری [[روزنامه کیهان]] و شاگرد آوازی [[غلامحسین بنان|بنان]] در میهمانی حضور داشت، از دلکش پرسید که از اشتباه خواندن ملودی یا شعر ترسی ندارد؟ و چرا نمی‌کوشد تا [[سولفژ]] بیاموزد؟ آیا فکر نمی‌کند که یک اشتباه موجب خوشحالی رقبایش شود؟ دلکش در حالی که خندهٔ همیشگی را بر لب داشت، صمیمانه گفت: ببین ناصر خان! آدم‌های بی‌سواد و کم‌ادعا چون در کارشان احساس مسئولیت بیشتری دارند، معمولاً کمتر اشتباه می‌کنند. اشتباه مال تحصیل‌کرده‌هاست! ناصر مجرد گفت: عجب استدلالی! دلکش در حالی که خندهٔ طولانی‌تری کرد، گفت: بله قربان! به ما میگن عصمت خانم، نه برگ چغندر!}}</ref>
 
دلکش [[سولفژ]] نمی‌دانست و در پاسخ به این که با توجه به نیاموختن [[سولفژ]]َ، نمی‌ترسد که اشتباه کند، اشتباه را برای تحصیل‌کرده‌ها دانست و گفت که آدم‌های بی‌سواد و کم‌ادعا به دلیل احساس مسئولیت در کارشان معمولا کمتر اشتباه می‌کنند.<ref>{{پک|مجرد|۱۳۸۳|توضیح= شبی در زمستان ۱۳۴۰ خورشیدی، در میهمانی خصوصی [[الهه]] که جمعی از بزرگان شعر و موسیقی در آن حضور داشتند، علی مجرد که به عنوان نویسندهٔ هنری [[روزنامه کیهان]] و شاگرد آوازی [[غلامحسین بنان|بنان]] در میهمانی حضور داشت، از دلکش پرسید که از اشتباه خواندن ملودی یا شعر ترسی ندارد؟ و چرا نمی‌کوشد تا [[سولفژ]] بیاموزد؟ آیا فکر نمی‌کند که یک اشتباه موجب خوشحالی رقبایش شود؟ دلکش در حالی که خندهٔ همیشگی را بر لب داشت، صمیمانه گفت: ببین ناصر خان! آدم‌های بی‌سواد و کم‌ادعا چون در کارشان احساس مسئولیت بیشتری دارند، معمولا کمتر اشتباه می‌کنند. اشتباه مال تحصیل‌کرده‌هاست! ناصر مجرد گفت: عجب استدلالی! دلکش در حالی که خندهٔ طولانی‌تری کرد، گفت: بله قربان! به ما میگن عصمت خانم، نه برگ چغندر!}}</ref>
=== در نگاه دیگران ===
[[محمدعلی سپانلو]] از هواداران دلکش بود و آوازهای وی را به خوبی می‌خواند.<ref>{{یادکرد روزنامه | عنوان = بامداد که آمد شاعر رفته بود| روزنامه = [[روزنامه اعتماد]]| شماره = ۳۲۴۳| سال = ۱۳۹۴| ماه= ۲| روز = ۲۳| تاریخ = ۲۳ اردیبهشت ۱۳۹۴ | صفحه = ۱۰|مکان = تهران| پیوند = http://www.magiran.com/npview.asp?ID=3156196| تاریخ دسترسی = ۲۵ شهریور ۱۳۹۴}}</ref> دلکش خوانندهٔ محبوب شخصیت «دکتر نون» در رمان «دکتر نون زنش را بیشتر از مصدق دوست دارد» از [[شهرام رحیمیان]] است.<ref>{{یادکرد روزنامه | نام خانوادگی= مولوی| نام= ناهید| عنوان = ما همه دکتر نون هستیم| روزنامه = [[روزنامه اعتماد]]| شماره = ۳۰۷۶| سال = ۱۳۹۳| ماه= ۷| روز = ۱۴| تاریخ = ۱۴ مهر ۱۳۹۳ | صفحه = ۱۶|مکان = تهران| پیوند = http://www.magiran.com/npview.asp?ID=3038433| تاریخ دسترسی = ۲۵ شهریور ۱۳۹۴}}</ref> دلکش از مشوقین [[سیما بینا]] در آغاز خوانندگی‌اش در کودکی بود.<ref name=":9" />
 
== آلبوم‌ها ==
رضا مجرد <small>(پژوهشگر و کارشناس موسیقی):</small><ref name=":8">{{پک|مجرد|۱۳۸۳}}</ref>
:* ''«خانمی مانند دلکش، ... نقطهٔ سیاهی در زندگی هنری‌اش نبوده».''
:* ''«... دریغ است این چهرهٔ درخشان عرصهٔ موسیقی قرن [دلکش]، برای جوان‌ترها ناشناخته بماند''»''.''
:* ''«دلکش وقتی می‌خواند، مملکتی ساکت می‌شد تا صدای او را بشنود''»''.''
:* ''«هر چند که دلکش از لحاظ قدرت و وسعت صدا در حد و اندازه‌های [[قمرالملوک وزیری]] نبود، اما خواننده‌ای بود که همه بزرگان موسیقی او را بالاتر از خود و بقیه می‌دانستند...''»''''.'''
:* ''«خانم دلکش تنها صدای «چپ‌کوک» زنانه‌ای بود که در خوانندگی «راست‌کوک» هم تبحر داشت''»''.''
{{سخ}}
[[غلامحسین بنان]]، <small>(خوانندهٔ [[موسیقی سنتی ایرانی]])</small>:
:* ''«وقتی دلکش می‌خواند، انگار که ترانه‌ای دوصدایی اجرا می‌شود و شنونده تصور می‌کند که صدای بم مربوط به خوانندهٔ مرد و صدای زیر مربوط به خوانندهٔ زن است''»''.''<ref name=":8" />
{{سخ}}
[[حسین قوامی]]، <small>(خوانندهٔ [[موسیقی سنتی ایرانی]])</small>:
:* ''«دلکش تنها خانم خواننده‌ای است که هرگز «فالش» [خارج] نخوانده و همه ملودی و کلام را صحیح اجرا کرده و هیچ‌گونه لغزشی در تحریرها و سکوت‌ها و سایر ظرافت‌ها و ریزه‌کاری‌های خوانندگی او شنیده نشده است''»''.''<ref name=":8" />
:* قوامی در پاسخ به خود دلکش که از وی دربارهٔ بهترین خوانندهٔ زن پرسیده بود، بی‌درنگ و اندیشه گفت: ''«تو او را بهتر از هر کسی می‌شناسی، چرا نمی‌خواهی راحت بگویی دلکش!؟».''<ref name=":8" />
{{سخ}}
[[محمود محمودی خوانساری]]، <small>(خوانندهٔ [[موسیقی سنتی ایرانی]])</small>:
:* ''«بسیاری از خوانندگان مرد باید بنشینند و با گوش‌سپردن به آواز دلکش، راه و رسم صحیح خواندن را بیاموزند و عجیب این که دلکش نه [[سولفژ]] می‌دانست و نه از روی نوشته می‌خواند''»''.''<ref name=":8" />
{{سخ}}
[[علی تجویدی]]، (<small>[[آهنگ‌ساز]] و [[موسیقی‌دان]])</small>:
:* ''«هیچ خواننده‌ای به خوبی خانم دلکش قدرت فراگیری شعر و آهنگ و تلفیق صحیح این دو را ندارد و اگر موجباتی فراهم شود که خانم دلکش برای تحصیل در رشتهٔ موسیقی به اروپا و به خصوص به اتریش سفر کند، نابغهٔ بزرگ موسیقی قرن خواهد شد و قادر خواهد بود بسیاری از هنرآموزان آواز را تا استدای ارتقاء بخشد».''<ref name=":8" />
{{سخ}}
[[سیما بینا]]، <small>(خوانندهٔ [[موسیقی سنتی ایرانی|موسیقی سنتی]] و [[موسیقی محلی]] [[ایران|ایرانی]])</small>:<ref name=":9" />
:* ''«ایشان دارای یک صدای پرحجم و بسیار گیرا با تحریرهای مخصوص خودشان بودند و کلام را بسیار زیبا و مشخص بیان می‌کردند. به یاد دارم که پدرم می‌گفت، مانند این است که یک آدم بسیار ادیب و باسوادی دارد این شعرها و تصنیف‌ها را می‌خواند.».''
:* ''«همیشه به خاطر دارم شخصیت آوازی خانم دلکش بسیار مردمی بود و نسبت به تصنیفی که اجرا می‌کردند، احساس مسئولیت می‌کردند.».''
:* ''«گر چه رقیب‌هایی خواسته‌اند صدای خانم دلکش را تقلید کنند، اما نتوانسته‌اند؛ چرا که آن آنی که در صدا هست و آن کاراکتر و طنین صدا قابل تقلید نیست.».''
 
== مرگ ==
[[پرونده:Tomb of Delkash.JPG|بندانگشتی|آرامگاه دلکش|200x200px]]
دلکش در غروب روز چهارشنبه ۱۱ شهریور ۱۳۸۳ در [[تهران]] و در بیمارستان «ایران‌مهر»<ref name=":9">{{پک|میریان|۱۳۹۰}}</ref> به دلیل [[کلیه|بیماری کلیوی]]<ref>{{یادکرد وب |نشانی= http://www.sourehcinema.com/People/People.aspx?Id=138205130111|عنوان= عصمت باقرپور| ناشر = [[سوره‌سینما]]|تاریخ بازبینی= ۲۶ شهریور ۱۳۹۴}}</ref> درگذشت. جنازهٔ وی پس از چهار روز در [[امامزاده طاهر (کرج)|امامزاده طاهر]] [[کرج]] به خاک سپرده شد.
 
پس از مرگ دلکش، مراسم چندانی برای یادبود وی برگزار نشد و تنها یک مراسم دو ساعته که شامل چند سخنرانی بود، برای بزرگداشت او برگزار شد. همچنین شبکه‌های رادیویی و تلویزیونی [[سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران|صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران]] خبری از درگذشت وی پخش نکردند. بیشتر روزنامه‌ها هم دربارهٔ مرگ وی چیزی ننوشتند و تنها چند روزنامه چند سطر کوتاه دربارهٔ درگذشت وی نوشتند.<ref name=":8" />
 
== آوازها و ترانه‌های ماندگار ==
دلکش در شصت سال زندگی حرفه‌ای خود بیش از ۲۰۰ ترانه، آواز و تصنیف خواند. ترانه‌سرایان و شاعرانی که بیشترین سروده‌ها را برای وی سروده‌اند، در درجهٔ نخست [[رحیم معینی کرمانشاهی]] و سپس [[بیژن ترقی]]، [[اسماعیل نواب صفا]]، [[ناصر شریفی]]، [[پرویز خطیبی]]، [[رضا جلیلی]]، [[کریم فکور]]، [[رهی معیری]] و [[حسین مسرور]] بوده‌اند. از آهنگسازانی که بیشترین آهنگ را برای دلکش ساخته‌اند هم می‌توان [[مهدی خالدی]]، [[پرویز یاحقی]]، [[علی تجویدی]] و [[حبیب‌الله بدیعی]] را نام برد.<ref name=":8" />
 
از ماندگارترین تصنیف‌های دلکش می‌توان به تصانیف زیر اشاره کرد.<ref>{{یادکرد وب |نویسنده = |نشانی=http://www.bbc.co.uk/persian/arts/2015/02/150226_l44_nazeran_delkash_anniversary |عنوان= ده ترانه‌ای که از دلکش باید شنید| ناشر = بی‌بی‌سی فارسی|تاریخ = |تاریخ بازبینی=}}</ref>
{| class="wikitable"
|-
سطر ۳۳۱ ⟵ ۲۸۷:
|-
|}
 
== دلکش در نگاه دیگران ==
[[پرونده:Khatibi delkash zinat.jpg|thumb|از راست: پرویز خطیبی، زینت مؤدب و دلکش. آهنگ مشهور «بردی از یادم» دلکش را پرویز خطیبی سروده‌است.<ref>{{یادکرد وب |نشانی= http://ir.voanews.com/content/parvizkhatibi-2010-7-30-99640939/149829.html|عنوان= نقش پرویز خطیبی در صحنه هنر معاصر ایران| ناشر = [[صدای آمریکا (بخش فارسی)]]|تاریخ = ۸ مرداد ۱۳۸۹|تاریخ بازبینی= ۳۰ شهریور ۱۳۹۴|نشانی بایگانی=http://www.webcitation.org/6bhptogzd|تاریخ بایگانی= ۳۰ شهریور ۱۳۹۴|بازبینی= ۳۰ شهریور ۱۳۹۴}}</ref>|250x250px]]
[[محمدعلی سپانلو]] از هواداران دلکش بود و آوازهای وی را به خوبی می‌خواند.<ref>{{یادکرد روزنامه | عنوان = بامداد كه آمد شاعر رفته بود| روزنامه = [[روزنامه اعتماد]]| شماره = ۳۲۴۳| سال = ۱۳۹۴| ماه= ۲| روز = ۲۳| تاریخ = ۲۳ اردیبهشت ۱۳۹۴ | صفحه = ۱۰|مکان = تهران| پیوند = http://www.magiran.com/npview.asp?ID=3156196| تاریخ دسترسی = ۲۵ شهریور ۱۳۹۴}}</ref> دلکش خوانندهٔ محبوب شخصیت «دکتر نون» در رمان «دکتر نون زنش را بیشتر از مصدق دوست دارد» از [[شهرام رحیمیان]] است.<ref>{{یادکرد روزنامه | نام خانوادگی= مولوی| نام= ناهید| عنوان = ما همه دكتر نون هستيم| روزنامه = [[روزنامه اعتماد]]| شماره = ۳۰۷۶| سال = ۱۳۹۳| ماه= ۷| روز = ۱۴| تاریخ = ۱۴ مهر ۱۳۹۳ | صفحه = ۱۶|مکان = تهران| پیوند = http://www.magiran.com/npview.asp?ID=3038433| تاریخ دسترسی = ۲۵ شهریور ۱۳۹۴}}</ref> دلکش از مشوقین [[سیما بینا]] در آغاز خوانندگی وی در کودکی بود.<ref name=":9" /> [[غلامحسین بنان]]، اجرای دلکش را به اجرایی دوصدایی تشبیه می‌کند که شنونده می‌انگارد صدای بم برای مرد و صدای زیر برای زن است. [[حسین قوامی]]، دلکش را تنها خانم خواننده‌ای می‌داند که هرگز «فالش» [خارج] نخوانده و همه ملودی و کلام را صحیح اجرا کرده و هیچ‌گونه لغزشی در تحریرها و سکوت‌ها و سایر ظرافت‌ها و ریزه‌کاری‌های خوانندگی او شنیده نشده است. یک بار قوامی در پاسخ به خود دلکش که از وی دربارهٔ بهترین خوانندهٔ زن پرسیده بود، بی‌درنگ و اندیشه گفت: ''«تو او را بهتر از هر کسی می‌شناسی، چرا نمی‌خواهی راحت بگویی دلکش!؟»''
 
[[محمود محمودی خوانساری]] باور داشت که بسیاری از خوانندگان مرد باید بنشینند و با گوش‌سپردن به آواز دلکش، راه و رسم صحیح خواندن را بیاموزند.
 
[[علی تجویدی]]، باور داشت که هیچ خواننده‌ای به خوبی دلکش قدرت فراگیری شعر و آهنگ و آمیختن درست این دو با هم را ندارد و پیشنهاد داد تا دلکش باید برای تحصیل موسیقی به اتریش برود تا نابغهٔ بزرگ موسیقی قرن شود و هنرآموزان آواز بسیاری را تا استادی ارتقا دهد.<ref name=":8" />
 
{{سخ}}
[[سیما بینا]]، صدای دلکش را پرحجم و بسیار گیرا با تحریرهای ویژهٔ خودش دانسته که کلام را بسیار زیبا و مشخص بیان می‌کرد. او شخصیت آوازی دلکش را بسیار مردمی می‌داند و باور دارد که دلکش نسبت به تصنیفی که اجرا می‌کرد، احساس مسئولیت داشت.سیما بینا از پدرش نقل می‌کند که دربارهٔ آواز دلکش می‌گفت: ''«مانند این است که یک آدم بسیار ادیب و باسوادی دارد این شعرها و تصنیف‌ها را می‌خواند.»'' سیما بینا رقیبانی که قصد تقلید از دلکش را داشتند ناکام می‌داند و می‌گوید: ''«آن آنی که در صدا هست و آن کاراکتر و طنین صدا قابل تقلید نیست.»''<ref name=":9" />{{سخ}}[[علی اشتری (شاعر)|علی اشتری]] شاعر معاصر دربارهٔ دلکش شعری سروده است:<ref>{{یادکرد ژورنال |نام خانوادگی= مفخم صنیعی|نام= امیر|عنوان= یادی از اشتری و دلکش|ژورنال= فصل‌نامه ره‌آورد|شماره= ۴۳|صفحه= ۳۴۴}}</ref>
{{شعر}}
{{ب|امشب خوش است عالم و از باده سرخوشم|ساقی بریز بادهٔ دیگر که درکشم}}
{{ب|دلکش بخوان کز آن لب شیرین نوای شور|شور دگر برآورد از جان ناخوشم}}
{{ب|فرهاد اگر به دیدن شیرین خوش است، من|سرمست از ترانهٔ شیرین دلکشم}}
{{پایان شعر}}
 
رضا مجرد، پژوهشگر و کارشناس موسیقی دربارهٔ دلکش می‌گوید: ''«... دلکش وقتی می‌خواند، مملکتی ساکت می‌شد تا صدای او را بشنود. هرچند که دلکش از نظر قدرت و وسعت صدا در حد و اندازه‌های قمرالملوک وزیری نبود، اما خواننده‌ای بود که همهٔ بزرگان موسیقی او را بالاتر از خود و دیگران می‌دانستند...»'' مجرد در واکنش به عدم تجلیل از دلکش و پوشش ندادن خبر مرگ وی در رسانه‌ها نوشت: ''«... خانمی مانند دلکش نقطهٔ سیاهی در زندگی هنری‌اش نبوده... لابد استدلال این است که این خانم، به موقع هم مورد استقبال و تجلیل قرار گرفته، هم بابت آنچه اجرا کرده، به پول و ثروت کافی دست یافته، پس دیگر چه تجلیلی؟»''<ref name=":8" />
 
== آوازها و ترانه‌های ماندگار ==
دلکش در شصت سال زندگی حرفه‌ای خود بیش از ۲۰۰ ترانه، آواز و تصنیف خواند. ترانه‌سرایان و شاعرانی که بیشترین سروده‌ها را برای وی سروده‌اند، در درجهٔ نخست [[رحیم معینی کرمانشاهی]] و سپس [[بیژن ترقی]]، [[اسماعیل نواب صفا]]، [[ناصر شریفی]]، [[پرویز خطیبی]]، [[رضا جلیلی]]، [[کریم فکور]]، [[رهی معیری]] و [[حسین مسرور]] بوده‌اند. از آهنگسازانی که بیشترین آهنگ را برای دلکش ساخته‌اند هم می‌توان [[مهدی خالدی]]، [[پرویز یاحقی]]، [[علی تجویدی]] و [[حبیب‌الله بدیعی]] را نام برد.<ref name=":8" />
 
=== آمد نوبهار ===
در دههٔ ۱۳۲۰ خورشیدی، تصنیف‌خوانی‌های قدیمی بسیار کهنه و تکراری شده بود. در آن سال‌ها [[قمرالملوک وزیری]] و [[روح‌انگیز]] به سال‌های پایانی کار حرفه‌ای خود رسیده بودند و جای خالی یک تصنیف‌خوان زن جوان حس می‌شد. همکاری دلکش با مهدی خالدی در این دوران توانست گونهٔ نویی از ترانه‌سازی را به موسیقی ایران بیاورد. اوج این همکاری در تصنیف «آمد نوبهار» دیده می‌شود که به باور محمود خوشنام، حرکت از تصنیف به ترانه با این آهنگ آغاز می‌شود. مهدی خالدی در ساخت این آهنگ، ریتم دو چهارم را با تاکیدات ویژه بر روی ضربه‌های این ریتم به کار برد.<ref>{{یادکرد وب |نام خانوادگی= قاسمفر|نام= مهرداد|نشانی=http://www.radiofarda.com/content/f4_nowruz_iranian_music_history/2346984.html|عنوان=تصنیف های ماندگار در نوروز خوانی ایران|ناشر= [[رادیو فردا]]|نشانی بایگانی=http://www.webcitation.org/6bjqt4hbm|تاریخ بایگانی=۳۱ شهریور ۱۳۹۴|بازبینی= ۳۱ شهریور ۱۳۹۴}}</ref>
 
ترانهٔ «آمد نوبهار» دلکش با آهنگسازی [[مهدی خالدی]] ساخته شد، با ساختار [[رژه|مارش‌گونهٔ]] توانست در زمان خود نوآوری بزرگ به شمار بیاید. این آهنگ که در اواخر دهه ۱۳۲۰ ساخته شد، توانست بیش از دو دهه در روزهای [[نوروز]] از رادیو و تلویزیون پخش شود.<ref name=":1" />
 
== آوازها ==
سطر ۳۵۳ ⟵ ۳۳۵:
|
|
|}
 
از دلکش نزدیک به دویست آواز در مایه‌های مختلف ضبط شده‌است و هم‌اکنون در آرشیو رادیو موجود می‌باشد. از این میان تنها جهت نمونه به چند آواز مشهور وی اشاره می‌شود.
 
«ای که گفتی هیچ مشکل چون فراق یار نیست»، آواز شور با همراهی ویلن [[مجید وفادار]] و تار حمید وفادار
 
«هر که مهر رخ زیبای تو در دل گیرد»، [[آواز ابوعطا]] با همراهی ویلن؟ویلن ؟ (نوازنده شناخته نشد)
 
«ای خدا این وصل را هجران مکن»، آواز [[مثنوی افشاری]] با همراهی نی [[حسن کسایی]]
 
«معاشران گره از زلف یار باز کنید»، آواز سه‌گاه ( درآمد، مویه،مویه ، حدی ) با همراهی ویلن [[اسدالله ملک]]
 
«بگذار تا مقابل روی تو بگذریم»، آواز چهارگاه با همراهی ویلن [[علی تجویدی]]
سطر ۳۷۱ ⟵ ۳۵۳:
«یادش‌به‌خیر آنکه دگر یاد ما نکرد»، آواز همایون
 
«ای که با دلشدگان بر سر ناز آمده‌ای» آواز سه‌گاه، همراه ویلن [[حبیب‌اللهحبیب الله بدیعی]] و تار [[فرهنگ شریف]]
 
«خواهم ز خدا اینکه به دلخواه بمیرم»، [[آواز شوشتری]] همراه تار [[لطف‌اللهلطف الله مجد]]
 
== فیلم‌هاسینما ==
هنگامی که در دوازده سالگی عصمت به [[تهران]] رسید، نمی‌دانست که [[سینما]] چیست. او هیچ‌گاه در [[بابل (شهر)|بابل]] به سینما نرفته بود.<ref name=":40" >{{پک|دشتی|تفضلی|۱۳۸۴}}</ref> در [[بابل (شهر)|بابل]] <nowiki/>سالن‌های سینمای کمی وجود داشت که همان‌ها هم در اختیار اقلیت‌های [[ارمنی‌های ایران|ارمنیارمنی‌]] و [[یهودیان ایرانی|یهودی]] بودند و فیلم‌های [[روسیه|روسی]] و [[آلمان|آلمانی]] پخش می‌کردند.<ref>لطیفی، داود. ''سینما در مازندران. ''تهران: انتشارات رسانش، ۱۳۸۹.</ref>
در زمانیاواخر کهدههٔ در۲۰ سالخورشیدی ۱۳۲۹که دلکش در موسیقی ایران به اوج شهرت و محبوبیت رسیده بود، [[اسماعیل کوشان]] ازدر شرکت «پارس‌فیلم» متوجه پتانسیل بالای او دعوتبرای کردورود به سینما شد. به دیدگاه کوشان، حضور دلکش و چهره‌ٔ او می‌توانست موفقیت فروش هر فیلمی را تضمین کند. کوشان توانست دلکش را متقاعد کند تا دست از بدگمانی و شک برای ورود به سینما بردارد و برای نخستین بار وارد [[سینمای ایران]] شود.<ref>{{پک|Nakjavani|2005}}</ref> ونخستین فیلم دلکش در فیلمشرکت «پارس‌فیلم»، [[شرمسار]] اوبود که [[فیلم نامه|فیلم‌نامه‌اش]] را [[علی کسمایی]] نوشته بود بازی کند. دلکش دعوت او را قبول کرد و همچنین شماری از تصنیف‌هایش را در فیلم خواند که آهنگساز آن‌ها [[مهدی خالدی]] بود و این همکاری باعث آغاز کارهای مشترک دلکش و خالدی شد.<ref name=":7">احمدی، احمدرضا. [http://www.noormags.com/view/fa/articlepage/581704 نقش آواز در فیلم‌فارسی؛ وقتی که آواز عیوب فیلم‌ها را می‌پوشاند]، فرهنگ و آهنگ، بهمن ۱۳۸۳، شماره ۲، ص ۶۸ و ۶۹.</ref> فیلم با استقبال فراوانی روبرو شد و با ۲۰۰ هزار [[تومان]] فروش، پرفروش‌ترین فیلم سال شد.<ref name=":511">{{پک|اکبریان تبری|۱۳۸۹}}</ref> سپس در فیلم [[مادر (فیلم ۱۳۳۱)|مادر]] با [[قمرالملوک وزیری]] هم‌بازی شد.<ref name=":1" /> در دهه ۳۰ خورشیدی تبدیل به ستاره سینمای ایران شد و فیلم سوم‌اش به نام [[افسونگر (فیلم ۱۳۳۲)|افسونگر]] ۹۷ شب در دو سینمای «همای» و «[[سینما سپیده|دیانا]]» به اکران درآمد و بیش از ۳۰۰ هزار تومان در آن زمان فروخت.<ref>نوزدهمین کتاب سینمای ایران، ۱۳۸۸.</ref> او در دهه ۳۰ در چند فیلم دیگر هم بازی کرد و در سال [[۱۳۵۱]] پس از چند سال وقفه دوباره به سینما برگشت و در فیلم [[قمار زندگی]] نقش خواننده‌ای به نام «دلکش» را بازی کرد که دختر خواننده‌ای به نام «لیلا» (با بازی [[لیلا فروهر]]) دارد. اما از این فیلم استقبال نشد.<ref name=":6">[http://www.cinema-theatre.com/performance_795/فیلم%D9%81%DB%8C%D9%84%D9%85-قمار%D9%82%D9%85%D8%A7%D8%B1-زندگی%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%DB%8C/ شناسنامه فیلم «قمار زندگی» در پایگاه سینما - تئاتر]. بازبینی ۱۷ شهریور ۱۳۹۳.</ref>
 
{| class="wikitable sortable"
|-
! فیلم !! سال اکران !! کارگردان !! در نقش !! توضیحات
|-
| [[شرمسار]] || [[۱۳۲۹]] || [[اسماعیل کوشان]] || مریم || دلکش در این فیلم افزون بر بازی کردن، چند تصنیف هم خوانده که آهنگساز آن‌ها [[مهدی خالدی]] بوده و این همکاری سرآغازی برای کارهای دیگر آن‌ها شد.<ref name=":7" />
|-
| [[مادر (فیلم ۱۳۳۱)|مادر]] || [[۱۳۳۱]] || [[اسماعیل کوشان]] || ربابه || دلکش در این فیلم با [[قمرالملوک وزیری]] هم‌بازی شد.<ref name=":1" />
|-
|[[افسونگر (فیلم ۱۳۳۲)|افسونگر]]
| [[دسیسه (فیلم)|دسیسه]] || ۱۳۳۳ || [[علی کسمایی]] || - || -
|[[۱۳۳۲]]
|[[اسماعیل کوشان]]
|فروغ
|-
| [[دسیسه (فیلم)|دسیسه]] || [[۱۳۳۳]] || [[علی کسمایی]] || -
| [[ظالم بلا]] || ۱۳۳۶ || [[سیامک یاسمی]] || فاطی || دلکش در این فیلم با [[ویگن]] هم‌بازی شد.<ref>[http://www.sourehcinema.com/Title/Title.aspx?id=138109110100 شناسنامه فیلم در پایگاه اطلاعاتی سوره سینما]، بازبینی ۲۸ شهریور ۱۳۹۳</ref>
|-
| [[ظالم بلا]] || [[۱۳۳۶]] || [[سیامک یاسمی]] || فاطی
| [[عروس فراری (فیلم)|عروس فراری]] || ۱۳۳۷ || [[اسماعیل کوشان]] || در نقش خودش || در این فیلم دلکش در نقش خودش بازی کرده که در جریان کنسرتی در [[رامسر (ابهام‌زدایی)|رامسر]] جایش با یک دختر روستایی عوض می‌شود. در این فیلم [[ناصر ملک‌مطیعی]] هم بازی کرده است.<ref>[http://www.sourehcinema.com/Title/Title.aspx?id=138204290063 شناسنامه فیلم «عروس فراری» در پایگاه اطلاعاتی سوره سینما]، بازبینی ۲۸ شهریور ۱۳۹۳</ref>
|-
| [[شانسعروس وفراری عشق و(فیلم)|عروس تصادففراری]] || ۱۳۳۸[[۱۳۳۷]] || [[حسیناسماعیل مدنیکوشان]] || -در ||نقش خودش -
|-
| [[شانس و عشق و تصادف]] || [[۱۳۳۸]] || [[حسین مدنی]] || -
| [[فردا روشن است]] || ۱۳۳۹ || [[سردار ساگر]] || - || در این فیلم دلکش با [[محمدعلی فردین|فردین]] و [[ملکه رنجبر]] هم‌بازی شد.<ref>[http://www.sourehcinema.com/Title/Title.aspx?id=138210080105 شناسنامه فیلم «فردا روشن است» در پایگاه اطلاعاتی سوره سینما]، بازبینی ۲۸ شهریور ۱۳۹۳</ref>
|-
| [[فردا روشن است]] || [[۱۳۳۹]] || [[سردار ساگر]] || -
| [[شیرفروش]] || ۱۳۳۹ || [[اسماعیل کوشان]] || - || دلکش در این فیلم با [[حمیده خیرآبادی]] هم‌بازی شد.<ref>[http://www.sourehcinema.com/Title/Title.aspx?id=138210080100 شناسنامه فیلم «شیرفروش» در پایگاه اطلاعاتی سوره سینما]، بازبینی ۲۸ شهریور ۱۳۹۳.</ref>
|-
| [[شیرفروش]] || [[۱۳۳۹]] || [[اسماعیل کوشان]] || -
| [[قمار زندگی]] || ۱۳۵۱ || [[عباس کسایی]] || دلکش || در این فیلم دلکش در نقش خواننده‌ای به نام «دلکش» بازی می‌کند که دختری به نام «لیلا» (با بازی [[لیلا فروهر]]) دارد.<ref name=":6" />
|-
|[[شمسی پهلوان]]
| [[خانه خراب]] || ۱۳۵۴ || [[نصرت اله کریمی]] || - || -
|[[۱۳۴۵]]
|[[سیامک یاسمی]]
| -
|-
| [[قمار زندگی]] || [[۱۳۵۱]] || [[عباس کسایی]] || دلکش
|-
| [[خانه خراب]] || [[۱۳۵۴]] || [[نصرت اله کریمی]] || -
|}
 
== کنسرت‌های پایانی ==
در واپسین کنسرت‌های دلکش در [[ایالات متحده آمریکا]] و [[اروپا]]، [[سیما بینا]] حضور داشت و دسته‌گلی به وی هدیه کرد. وی دربارهٔ این کنسرت‌ها می‌گوید:<ref name=":9" /><blockquote>''«با وجود اینکه ایشان با عصا به روی صحنه آمدند و این تصویر هنوز هم در ذهنم نقش بسته‌است. اما وقتی که آواز می‌خواندند، گر چه صدایشان بم‌تر از دوران جوانی بود، ولی آن‌قدر درست خواندند که تحت تأثیر قرار گرفتم. صدایشان اصلاًاصلا فالشی [خطایی] و یا خارجی نداشت. برای من این مسئله خیلی جالب بود».''</blockquote>
 
== پس از انقلاب ۱۳۵۷ ==
== منابع ==
با ممنوع شدن خوانندگی زنان پس از [[انقلاب ۱۳۵۷ ایران]]، دلکش خوانندگی را به طور کامل کنار گذاشت. او در سال‌های پایانی زندگی خود، به همراه تنها فرزندش «سهیل فزون‌مایه» در تهران زندگی می‌کرد.<ref name=":4">{{یادکرد وب |عنوان= دلكش خاموش شد|ناشر= مازندنومه|نشانی= http://www.mazandnume.com/fullcontent/1064/%D8%AF%D9%84%D9%83%D8%B4-%D8%AE%D8%A7%D9%85%D9%88%D8%B4-%D8%B4%D8%AF/|تاریخ= ۱۴ شهریور ۱۳۸۳|نشانی بایگانی= http://www.webcitation.org/6bgBHQH2l|تاریخ بایگانی= ۲۹ شهریور ۱۳۹۴|بازبینی= ۲۹ شهریور ۱۳۹۴}}</ref>
 
=== دلخوری از علیرضا افتخاری ===
در سال [[۱۳۷۷]]، [[علی‌رضا افتخاری]] یکی از آهنگ‌های دلکش به نام «آشفته‌حالی» را در آلبوم «یاد استاد» بازخوانی کرد. دلکش به این خاطر که افتخاری برای اجرای این آهنگ از وی اجازه نگرفته بود، سخت دلگیر شد. بنا بر گفتهٔ «سهیل فزون‌مایه» تنها فرزند دلکش، افتخاری چند بار کوشید تا این آزردگی را از دل دلکش دربیاورد، ولی پیروز نشد.<ref>{{یادکرد وب |نام خانوادگی= شهابی|نام= سیف‌الرضا|نشانی= http://www.mazandnume.com/fullcontent/11487/%D8%A7%D9%81%D8%AA%D8%AE%D8%A7%D8%B1%D9%8A-%D9%88-%D8%AF%D9%84%DA%A9%D8%B4/|عنوان= افتخاری و دلکش|تاریخ= ۶ آذر ۱۳۸۹|ناشر= مازندنومه|نشانی بایگانی= http://www.webcitation.org/6bg9s1AUi|تاریخ بایگانی= ۲۹ شهریور ۱۳۹۴|بازبینی= ۲۹ شهریور ۱۳۹۴}}</ref>
 
این دلخوری دلکش از خوانندگانی که شعر و آهنگ آثارش را به نادرستی اجرا می‌کردند، تا ماه‌های پایانی زندگی‌اش ادامه داشت و وی معتقد بود که چون قدیمی‌ترها هنوز تصنیف‌هایش را به یاد دارند، غلط خواندن آن‌ها موجب پایین آمدن ارزش کارشان می‌شود. دلکش مدعی بود با این که خودش فرد کم‌سوادی بود، هیچ‌گاه این آوازها را غلط نخوانده است.<ref name=":8" />
 
== درگذشت ==
[[پرونده:Tomb of Delkash.JPG|بندانگشتی|آرامگاه دلکش|200x200px]]
دلکش مدتی در بیمارستان بستری بود<ref name=":4" /> و در نهایت در غروب روز چهارشنبه [[۱۱ شهریور]] [[۱۳۸۳]] در [[تهران]] و در بیمارستان «ایران‌مهر»<ref name=":9">{{پک|میریان|۱۳۹۰}}</ref> به دلیل [[کلیه|بیماری کلیوی]]<ref>{{یادکرد وب |نشانی= http://www.sourehcinema.com/People/People.aspx?Id=138205130111|عنوان= عصمت باقرپور| ناشر = [[سوره‌سینما]]|تاریخ بازبینی= ۲۶ شهریور ۱۳۹۴}}</ref> درگذشت. خانوادهٔ دلکش تصمیم گرفتند تا وی را بدون هیچ مراسم ویژه‌ای خاکسپاری کنند.<ref name=":4" /> با وجود این که تنها پسر دلکش، «سهیل فزون‌مایه» از پیش تصمیم داشت تا پیکر مادرش در [[امامزاده طاهر (کرج)|امامزاده طاهر کرج]] به خاک سپرده شود، ولی با گذشت چند روز از درگذشت وی، هیچ‌کدام از اعضای خانوادهٔ دلکش برای تحویل پیکر او به بیمارستان نرفتند. «محمدحسین همافر» رئیس مرکز موسیقی [[وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی]] پیشنهاد کرد تا پیکر دلکش در [[قطعه هنرمندان بهشت زهرا]] به خاک سپرده شود<ref>{{یادکرد وب |نشانی= http://www.mazandnume.com/fullcontent/1075/%D9%83%D8%B3%D9%8A-%D9%BE%D9%8A%DA%A9%D8%B1-%D8%A8%D9%8A-%D8%AC%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D9%84%D9%83%D8%B4-%D8%B1%D8%A7-%D8%AA%D8%AD%D9%88%D9%8A%D9%84-%D9%86%D9%85%D9%8A-%DA%AF%D9%8A%D8%B1%D8%AF/|عنوان=كسی پیکر بی‌جان دلکش را تحویل نمی‌گیرد|ناشر= مازندنومه|تاریخ= ۱۴ شهریور ۱۳۸۳|نشانی بایگانی= http://www.webcitation.org/6bgDUhob5|تاریخ بایگانی= ۲۹ شهریور ۱۳۹۴|بازبینی= ۲۹ شهریور ۱۳۹۴}}</ref>، ولی همسر پیشین دلکش، «داریوش فزون‌مایه» با این کار مخالفت کرد.<ref>{{یادکرد وب |نشانی=http://www.radiofarda.com/content/article/323655.html|عنوان= جسد خانم دلکش بدون اطلاع بازماندگان و علاقمندان و بدون مراسم ختم و تشییع جنازه در گورستان عمومی در یک قبر دو طبقه به خاک سپرده شد|ناشر= [[رادیو فردا]]|تاریخ= ۱۷ شهریور ۱۳۸۳|نشانی بایگانی= http://www.webcitation.org/6bhuOgnQT|تاریخ بایگانی= ۳۰ شهریور ۱۳۹۴|بازبینی= ۳۰ شهریور ۱۳۹۴}}</ref>
 
ولی در نهایت پیکر او پس از چهار روز در [[امامزاده طاهر (کرج)|امامزاده طاهر]] [[کرج]] به خاک سپرده شد.
 
پس از مرگ دلکش، به جز چند نشست و سخنرانی کوچک، مراسم چندانی برای بزرگداشت وی برگزار نشد. همچنین شبکه‌های رادیویی و تلویزیونی [[سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران|صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران]] خبری از درگذشت وی پخش نکردند. بیشتر روزنامه‌ها هم دربارهٔ مرگ وی چیزی ننوشتند و تنها چند روزنامه چند سطر کوتاه دربارهٔ درگذشت وی نوشتند.<ref name=":8" />
 
== کتاب ==
پس از مرگ دلکش، «فروغ بهمن‌پور» تصمیم گرفت تا کتابی دربارهٔ وی در [[ایالات متحده آمریکا]] منتشر کند. قرار بود در این کتاب با نام «نگاهی به زندگی و آثار عصمت باقرزاده -دلکش»، همهٔ ترانه‌های دلکش با نام ترانه‌سرا، آهنگساز و دستگاه‌هایی که ترانه در آن خوانده شده است بیاید. همچنین کتاب شامل ۱۳ ترانهٔ نت‌نویسی‌شده، شعر و ترانه آن بود. ضمن آن که با ترانه‌سرا و آهنگ‌سازان این آثار نیز گفت وگو شده بود. در این کتاب افزون بر گفتگویی بلند با خود دلکش، با [[ناصر ملک‌مطیعی]] دربارهٔ فعالیت‌های سینمایی دلکش گفتگو شده بود. بزرگانی چون [[محمود دولت‌آبادی]]، [[محمدعلی سپانلو]]، [[لوریس چکناواریان]]، [[فرهاد فخرالدینی]] و... دیدگاه‌هایشان دربارهٔ دلکش را در این کتاب بیان کرده‌اند. همچنین در پیوست این کتاب عکس‌هایی از دلکش در کنار کسانی چون [[قمرالملوک وزیری]]، [[غلامحسین بنان]] و [[روح‌انگیز]] آمده است.<ref>{{یادکرد وب |نشانی= http://www.mazandnume.com/fullcontent/4513/%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%D9%8A-%D8%AF%D9%84%DA%A9%D8%B4-%D8%AF%D8%B1-%D9%8A%DA%A9-%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8/|عنوان=زندگی دلکش در يک کتاب|ناشر= مازندنومه|تاریخ= ۱۹ آبان ۱۳۸۴|نشانی بایگانی= http://www.webcitation.org/6bgCh0WpS|تاریخ بایگانی= ۲۹ شهریور ۱۳۹۴|بازبینی= ۲۹ شهریور ۱۳۹۴}}</ref>
 
== بازخوانی‌ها ==
[[نادر گلچین]] ترانهٔ «آمد نوبهار» دلکش را با گروه آوازی همراه و ارکستری بزرگ‌تر از اجرای اصلی خوانده است. [[علی‌رضا افتخاری]] آهنگ «سفرکرده» دلکش را با ارکستری بزرگتر از ارکستر [[علی تجویدی]] بازخوانی کرد. اجرای دوصدایی ترانهٔ «بردی از یادم» که نخست دلکش و [[ویگن]] خوانده بودند، بعدها توسط [[هایده]] و [[هوشمند عقیلی‌مهر]] تکرار شد.<ref name=":1" />
 
[[گوگوش]] در گفتگویی گفته که پیش از سال ۱۳۴۶، آهنگ‌های خواننده‌های دیگر از جمله دلکش را بارخوانی می‌کرده است.<ref>{{یادکرد وب |نام خانوادگی= ضرغامی|نام= محمد|نشانی= http://www.radiofarda.com/content/f7-googoosh-iv-over-her-new-album/26925436.html|عنوان= از حاشیه‌های یک «عکس خصوصی»|ناشر= [[رادیو فردا]]|نشانی بایگانی= http://www.webcitation.org/6bjmFbmzc|تاریخ بایگانی= ۳۱ شهریور ۱۳۹۴|بازبینی= ۳۱ شهریور ۱۳۹۴}}</ref>
[[دریا دادور]] در کنسرت [[ونکوور]] خود در آوریل ۲۰۰۷، ترانهٔ «یاد من کن» دلکش را به یاد او بازخوانی کرد.<ref>{{یادکرد وب |نشانی= http://www.daryadadvar.com/%DB%8C%D8%A7%D8%AF-%D9%85%D9%86-%DA%A9%D9%86/|عنوان= 2007 Vancouver, Canada یاد من کن|ناشر= تارگاه رسمی [[دریا دادور]]|نشانی بایگانی= http://www.webcitation.org/6bklz3Gq9|تاریخ بایگانی= ۱ مهر ۱۳۹۴|بازبینی=}}</ref> وی این ترانه را در کنسرت [[تورنتو]] خود در سال ۲۰۰۸ دوباره اجرا کرد و نسخهٔ ضبط‌شدهٔ این اجرا در آلبوم دوم او آمده است.<ref>{{یادکرد وب |نشانی= http://www.cdbaby.com/cd/darya|عنوان= Toronto Live 2008|ناشر= CD Baby|نشانی بایگانی= http://www.webcitation.org/6bkmkTXrd|تاریخ بایگانی= ۱ مهر ۱۳۹۴|بازبینی= ۱ مهر ۱۳۹۴}}</ref>
 
== همکاری ==
همکاری دلکش با [[علی تجویدی]] موجب ساخت آثار ماندگار بسیاری شده است. شماری این همکاری را به همکاری [[روح‌الله خالقی]] و [[غلامحسین بنان]] تشبیه می‌کنند.<ref name=":1" />
 
== پانویس ==
{{پانویس|۲}}
 
== پیوند به بیرون ==
* [http://www.sourehcinema.com/People/People.aspx?Id=138205130111 سورهعصمت سینما۱باقرپور در سوره‌سینما]
* [http://www.sourehcinema.com/People/People.aspx?Id=138205182054 سورهدلکش سینما۲در سوره‌سینما]
* [http://www.bbc.co.uk/persian/arts/story/2004/09/040902_pm-mk-delkash.shtml بی‌بی‌سی فارسی]
* [http://www.daryadadvar.com/Darya-Video/YadeManKon-Vancouver-April2008.html اجرای جدیدی از ترانه یاد من کن، به یاد زنده یاد Delkash
* بهروزی، شاپور، چهره‌های موسیقی ایران، تهران، نشر کتابسرا، چاپ دوم،۱۳۷۳
* بدیع زاده، الهه (به کوشش)، گلبانگ محراب تا بانگ مضراب : خاطرات سید [[جواد بدیع زاده]]، نشر نی، ۱۳۸، ص ۲۲۴–۲۲۷.
* خرم، همایون، خاطرات هنری همایون خرم، انتشارات بدرقه جاویدان ۱۳۸۹
* مصاحبه رادیویی با عبدوالعلی وزیری، دلکش و مهدی خالدی بسال ۱۳۵۶, در دسترس روی تارنمای یوتوب
* نصیری فر، حبیب‌الله، " مهدی خالدی " تهران، ۱۳۷۰
* بنان، غلامحسین، آشنایی با شیوه آواز استاد غلامحسین بنان، تهران، نشر مؤسسه فرهنگی هنری چهار باغ، مجوز رسمی نشر به شماره ۵۶۳۲ از [[وزارت فرهنگ]] و ارشاد، [[لوح فشرده]] شما ره ۷، مصاحبه با استاد بنان
* http://www.iranicaonline.org/articles/delkas
 
== منابعبن‌مایه‌ها ==
{{چپ‌چین}}
* {{یادکرد ژورنال | نام خانوادگی = مجرد| نام = ناصر| عنوان = دلکش مرد؟ نه... دلکش هرگز نمی‌میرد!| ژورنال = گزارش| شماره = ۱۵۶| تاریخ = شهریور و مهر ۱۳۸۳| سال = ۱۳۸۳| صفحه = ۹۱ تا ۹۳|مکان = تهران|ناشر = ابوالقاسم گلباف| شاپا = 1021-450X| پیوند = http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/482742/دلکش-مرد--نه-----دلکش-هرگز-نمی-میرد?q=دلکش&score=17.477608&rownumber=1| تاریخ دسترسی = ۲۴ شهریور ۱۳۹۴}}
* {{یادکرد دانشنامه |نام خانوادگی= Nakjavani|نام= Erik|نشانی= http://www.iranicaonline.org/articles/delkas|مقاله= DELKAŠ|سال= 2005| دانشنامه = [[دانشنامه ایرانیکا|Encyclopædia Iranica]] |بازبینی = 19 November 2015|زبان= en| پیوند بایگانی = http://www.webcitation.org/6bkY9kcy7| تاریخ بایگانی = 23 September 2015}}
* {{یادکرد ژورنال | نویسنده= گروه مصاحبه‌کنندگان|عنوان = گفتگو با مهدی خالدی| ژورنال = [[کلک (مجله)|کلک]]| شماره = ۳۱| تاریخ = مهر ۱۳۷۱| سال = ۱۳۷۱| صفحه = ۲۳۸ تا ۲۹۴|مکان = تهران| پیوند = http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/281564/گفت-و-گو-با-مهدی-خالدی?q=دلکش&score=0.70617974&rownumber=27| تاریخ دسترسی = ۲۷ شهریور ۱۳۹۴}}
{{راست‌چین}}
* {{یادکرد ژورنال | نام خانوادگی = اکبریان تبری| نام = حسن| عنوان = یادی از دلکش بانوی آواز ایران| ژورنال = [[چیستا (نشریه)|چیستا]]| شماره = ۲۶۸| تاریخ = اسفند ۱۳۸۸ و فروردین ۱۳۸۹| سال = ۱۳۸۹| صفحه = ۴۴ تا ۴۷|مکان = تهران| پیوند = http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/578385/یادی-از-دلکش-بانوی-آواز-ایران?q=دلکش&score=12.358846&rownumber=6| تاریخ دسترسی = ۲۷ شهریور ۱۳۹۴}}
* {{یادکرد ژورنال | نام خانوادگی = مجرد| نام = ناصر| عنوان = دلکش مرد؟ نه... دلکش هرگز نمی‌میرد!| ژورنال = گزارش| شماره = ۱۵۶| تاریخ = شهریور و مهر ۱۳۸۳| سال = ۱۳۸۳| صفحه = ۹۱ تا ۹۳|مکان = تهران|ناشر = ابوالقاسم گلباف| شاپا = 1021-450X| پیوند = http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/482742/%D8%AF%D9%84%DA%A9%D8%B4-%D9%85%D8%B1%D8%AF--%D9%86%D9%87-----%D8%AF%D9%84%DA%A9%D8%B4-%D9%87%D8%B1%DA%AF%D8%B2-%D9%86%D9%85%DB%8C-%D9%85%DB%8C%D8%B1%D8%AF?q=%D8%AF%D9%84%DA%A9%D8%B4&score=17.477608&rownumber=1| تاریخ دسترسی = ۲۴ شهریور ۱۳۹۴}}
* {{یادکرد وب |نام خانوادگی= گلستان|نام= شاهرخ|پیوند نویسنده= شاهرخ گلستان|نشانی= http://www.youtube.com/watch?v=HfqgKjuSx9c|عنوان= گفتگو با دلکش| ناشر = [[یوتیوب]]|سال = ۱۳۷۷|تاریخ بازبینی= ۲۹ شهریور ۱۳۹۴}}
* {{یادکرد کتاب | نام خانوادگی= نیاکی|نام= جعفر|نام خانوادگی۲= حسین‌زاده|نام۲= پوراندخت|نام خانوادگی ویراستار= اقتداری|نام ویراستار= نسرین|کتاب= بابل (شهر زیبای مازندران)|جلد= ۳|چاپ= دوم|سال=۱۳۸۳|شابک= ۹۶۴-۶۹۴۷-۹۷-۲}}
* {{یادکرد ژورنال | نویسنده= گروه مصاحبه‌کنندگان|عنوان = گفتگو با مهدی خالدی| ژورنال = [[کلک (مجله)|کلک]]| شماره = ۳۱| تاریخ = مهر ۱۳۷۱| سال = ۱۳۷۱| صفحه = ۲۳۸ تا ۲۹۴|مکان = تهران| پیوند = http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/281564/%DA%AF%D9%81%D8%AA-%D9%88-%DA%AF%D9%88-%D8%A8%D8%A7-%D9%85%D9%87%D8%AF%DB%8C-%D8%AE%D8%A7%D9%84%D8%AF%DB%8C?q=%D8%AF%D9%84%DA%A9%D8%B4&score=0.70617974&rownumber=27| تاریخ دسترسی = ۲۷ شهریور ۱۳۹۴}}
* {{یادکرد ژورنال | نام خانوادگی = اکبریان تبری| نام = حسن| عنوان = یادی از دلکش بانوی آواز ایران| ژورنال = [[چیستا (نشریه)|چیستا]]| شماره = ۲۶۸| تاریخ = اسفند ۱۳۸۸ و فروردین ۱۳۸۹| سال = ۱۳۸۹| صفحه = ۴۴ تا ۴۷|مکان = تهران| پیوند = http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/578385/%DB%8C%D8%A7%D8%AF%DB%8C-%D8%A7%D8%B2-%D8%AF%D9%84%DA%A9%D8%B4-%D8%A8%D8%A7%D9%86%D9%88%DB%8C-%D8%A2%D9%88%D8%A7%D8%B2-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86?q=%D8%AF%D9%84%DA%A9%D8%B4&score=12.358846&rownumber=6| تاریخ دسترسی = ۲۷ شهریور ۱۳۹۴}}
* {{یادکرد وب |نشانی= http://www.radiofarda.com/content/backgrounderembedded/323329.html|عنوان= دلکش، بانوی آواز ایران در گذشت| ناشر = [[رادیو فردا]]|تاریخ = ۱۲ شهریور ۱۳۸۳|تاریخ بازبینی= ۲۷ شهریور ۱۳۹۴|نشانی بایگانی= http://www.webcitation.org/6bd9vufdR|تاریخ بایگانی= ۲۷ شهریور ۱۳۹۴|سال= ۱۳۸۳}}
* {{یادکرد وب |نام خانوادگی = میریان|نام= شهرام|نشانی= http://www.radiofarda.com/content/f12_on_iranian_singer_delkash/24317251.html|عنوان= گفتگو با سیما بینا: صدای دلکش پرحجم بود و تصنیف‌ها را ادیبانه می‌خواند| ناشر = [[رادیو فردا]]|تاریخ = ۱۳ شهریور ۱۳۹۰|تاریخ بازبینی= ۲۶ شهریور ۱۳۹۴|نشانی بایگانی= http://www.webcitation.org/6bcAkgqSn|تاریخ بایگانی= ۲۶ شهریور ۱۳۹۴|سال= ۱۳۹۰}}
* {{یادکرد وب |نام خانوادگی = خوشنام|نام= محمود|نشانی= http://www.bbc.com/persian/arts/story/2004/09/040902_pm-mk-delkash.shtml|عنوان= دلکش درگذشت| ناشر = [[بی‌بی‌سی فارسی]]|تاریخ = ۲ سپتامبر ۲۰۰۴|سال= ۲۰۰۴|تاریخ بازبینی= ۲۷ شهریور ۱۳۹۴}}
* {{یادکرد وب |نام خانوادگی = خوشنام|نام= محمود|نشانی= http://www.bbc.com/persian/arts/2014/09/140902_l93_delkash|عنوان= دلکش؛ صدای زنانه‌ای از جنس دیگر| ناشر = [[بی‌بی‌سی فارسی]]|تاریخ = ۱۲ شهریور ۱۳۹۳|سال= ۱۳۹۳|تاریخ بازبینی= ۳۰ شهریور ۱۳۹۴}}
* {{یادکرد وب |نام خانوادگی = رستاق|نام= امیر|نشانی= http://www.bbc.com/persian/arts/2015/02/150226_l44_nazeran_delkash_anniversary|عنوان= ده ترانه‌ از دلکش که باید شنید| ناشر = [[بی‌بی‌سی فارسی]]|تاریخ = ۱۱ اسفند ۱۳۹۳|سال= ۱۳۹۳|تاریخ بازبینی= ۲۷ شهریور ۱۳۹۴}}
* {{یادکرد وب |نام خانوادگی = میریان|نام= شهرام|نشانی= http://www.radiofarda.com/content/f12_on_iranian_singer_delkash/24317251.html|عنوان= گفتگو با سیما بینا: صدای دلکش پرحجم بود و تصنیف‌ها را ادیبانه می‌خواند| ناشر = [[رادیو فردا]]|تاریخ = ۱۳ شهریور ۱۳۹۰|تاریخ بازبینی= ۲۶ شهریور ۱۳۹۴|نشانی بایگانی= http://www.webcitation.org/6bcAkgqSn|تاریخ بایگانی= ۲۶ شهریور ۱۳۹۴|سال= ۱۳۹۰}}
* {{یادکرد وب |نام خانوادگی = دشتی|نام= علی|نام خانوادگی۲= تفضلی|نام۲= حمید|نشانی= http://talashonline.net/1384/05/kashf-va-parvaresh-estedadha-dar-doreh-rezashah/|عنوان= کشف و پرورش استعدادها در دوره رضاشاه| ناشر = تلاش|تاریخ = ۱۵ مرداد ۱۳۸۴|سال= ۱۳۸۴|تاریخ بازبینی= ۲۸ شهریور ۱۳۹۴|نشانی بایگانی= http://www.webcitation.org/6bf1GNmlG|تاریخ بایگانی= ۲۸ شهریور ۱۳۹۴}}
# بهروزی، شاپور، ''چهره‌های موسیقی ایران''، تهران، نشر کتابسرا، چاپ دوم، ١٣٧٣
# بنان، غلامحسین، آشنایی با شیوه آواز استاد غلامحسین بنان، تهران، نشر موسسه فرهنگی هنری چهار باغ، مجوز رسمی نشر به شماره ٥٦٣٢ از [[وزارت فرهنگ]] و ارشاد، [[لوح فشرده]] شما ره ٧، مصاحبه با استاد بنان
# بدیع زاده، الهه (به کوشش)، گلبانگ محراب تا بانگ مضراب : خاطرات سید [[جواد بدیع زاده]] ، نشر نی، ١٣٨، ص ٢٢٤-٢٢٧.
# خرم، همایون، خاطرات هنری همایون خرم، انتشارات بدرقه جاویدان ۱۳۸۹
# مصاحبه رادیویی با عبدوالعلی وزیری، دلکش و مهدی خالدی بسال ١٣٥٦, در دسترس روی تارنمای یوتوب
# نصیری فر، حبیب الله، " مهدی خالدی " تهران، ١٣٧٠
# بدیع زاده، الهه (به کوشش)، گلبانگ محراب تا بانگ مضراب : خاطرات سید جواد بدیع زاده ، نشر نی، ١٣٨، ص ٢٢٤-٢٢٧.
# مصاحبه رادیویی با دلکش، مهدی خالدی و عبدالعلی وزیری، بسال ١٣٥٣، قابل دسترس روی سایت یوتوب.
# خاطرات هنری همایون خرم انتشارات بدرقه جاویدان ۱۳۸۹
# Nakhjavani, Reik, "DELKAŠ", in Encyclopaedia Iranica, published July 2005, available on line
# گوش کنید به گفتگویی با علی تجویدی در برنامه «ترانه‌های ماندگار» ٬کاری از محمد خوشنام برای رادیو بی‌بی‌سی فارسی.
# مصاحبه رادیو فرانسه (RFI) با همایون خرم در مورد دلکش، ١٣ شهریور ١٣٨٣/ مصاحبه رادیو فردا با پرویز یاحقی در مورد دلکش
# مصاحبهٔ فرزاد امینی با [[یاسمین]]، بخش دوم، در دسترس روی سایت یوتوب.
# آشنایی با شیوهٔ آواز استاد غلامحسین بنان، نشر مؤسسهٔ فرهنگی-هنری چهارباغ، مجوز رسمی نشر به شمارهٔ ٥٦٣٢ از وزارت فرهنگ و ارشاد، لوح فشردهٔ شماره ٧، مصاحبه با استاد بنان
# http://www.iranicaonline.org/articles/delkas
 
 
[[رده:دلکش]]