ابن شاذان: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ابوعلی بن شاذان'''، معروف به '''ابن شاذان'''، در زمان حکومت چغری بیک داوود و پسر وی آلپ ارسلان «عمید» بلخ و شمال افغانستان بود. از وقایع عمده حکومت او بر بلخ، تصرف نهایی تِرمِذ، پایگاه مهم غزنویان در کنار رود جیحون بود. بعد از این واقعه، امیرک بیهقی، کوتوال غزنویان در ترمذ املاک و خانه خود را در بیهق به ابن شاذان واگذار کرد و خود به غزنه رفت. این واقعه در میانه دهه 430-440 هجری/ 1040-1050 باید اتفاق افتاده باشد. ترمذ و ناحیه علیای دره جیحون تا قبادیان و وخش به ابوعلی سپرده شد. یکی از سبب‌های عمده شهرت ابن‌شاذان این است که خواجه نظام‌الملک در جوانی زیردست او به دبیری اشتغال داشت و ابوعلی پیش از مرگ خویش نظام‌الملک را به آلپ‌ارسلان سپرد. ابوعلی ظاهراً هم دیوانی و هم دانشمند بود. ابن‌اثیر می‌گوید که او از ابولعباس محمد بن احمد نقاش (متوفی 379/ 989 میلادی) کلام آموخت و ابولمعالی ثابت ابن بُندار بقال (متوفی 498 هجری/ 1104-1105 میلادی) و ابوعلی محمد بن سعد کاتب (متوفی 511 هجری/ 1117-1118 میلادی) شاگردان وی بودند. تاریخ دقیق درگذشت ابن شاذان معلوم نیست، ولی باید در اوایل دهه 450 هجری/ 1060 میلادی اتفاق افتاده باشد.<ref>Clifford Edmund Bosworth, "Ibn Shadhan" in Encyclopedia of Islam, 2ed.</ref>