[[پرونده:Lspn comet halley.jpg|350px|چپ|بندانگشتی|[[دنبالهدار هالی]] در هشتم مارس ۱۹۸۶]]
'''دنبالهدار هالی'''، که نام رسمی آن «هالی پی۱»<ref>http://ssd.jpl.nasa.gov/sbdb.cgi?sstr=1P JPL Small-Body Database Browser: 1P/Halley" (11 January 1994 last obs). Jet Propulsion Laboratory. Retrieved 13 October 2008.</ref> است یکی از معروفترین دنباله دارها و تنها [[دنباله دار کوتاه دوره]] شناخته شدهاست که هر۷۵هر ۷۵ تا ۷۶ سال یک بار در آسمان [[کره زمین|کرهٔ زمین]] به روشنی و با [[چشم غیر مسلح]] دیده میشود. آخرین باری که این ستاره در قسمتهای داخلی منظومهمنظومهٔ شمسی رصد شده در سال [[۱۹۸۶ (میلادی)|۱۹۸۶]] میلادی بودهاست. این ستارهدنبالهدار در سال [[۲۰۶۲ (میلادی)|۲۰۶۲]] دوباره در آسمان زمین پدیدار خواهد شد.<ref>* {{یادکرد
|فصل=
|کتاب=اطلاعات عمومی مصور
خط ۱۷:
حضیض آن ۰٫۵۸۶ [[واحد نجومی]] و اوج آن ۳۵٫۱ واحد نجومی است.<ref>Wikipedia contributors, «Halley's Comet,» Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Halley's_Comet&oldid=299646822 (accessed July 1, 2009).</ref>
بازگشت دنبالهدار هالی به [[منظومه شمسی]] داخلی تا حداقل ۲۴۰ سال قبل از میلاد (بیش از ۲۲۵۰ سال پیش) مشاهده شده و توسط [[ستارهشناس|ستاره شناسان]] ثبت شده است. گزارشهای روشنی از حضور این دنبالهدار توسط [[چینیان]]، [[تمدن بابل|بابلیان]]، و مورخان [[قرون وسطی|قرون وسطای]] [[اروپا]] در دست است، اما هیچگاه به عنوان «بازگشت همان جسم» در هیچ زمانی شناخته نشده بود. دورهای و تناوبی بودن پدیدار شدن این دنبالهدار برای اولین بار در سال ۱۷۰۵ میلادی توسط ستارهشناس انگلیسی، [[ادموند هالی]] شناختهشناسایی و ثبت شد، که حال حاضرشد؛ این دنبالهدار هم اکنون به نام اواین اخترشناس نام گذاری شده است.<ref>G. W. Kronk. "1P/Halley". cometography.com. Retrieved 13 October 2008. http://cometography.com/pcomets/001p.html</ref>
در طولدورهٔ اخیر ظهور دنباله داردنبالهدار هالی در سال ۱۹۸۶، این دنباله داردنبالهدار نخستین دنباله داریدنبالهداری بود که جزئیات ویژگیهای آن برای اولین بار از نزدیک توسط یک [[فضاپیما]] مشاهده شد؛ که در نتیجه اولین دادههای [[مطالعه مشاهدهای|مشاهدهای]] از ساختار و مکانیزم یک دنباله دار و چگونگی تشکیل دم و [[کما (هسته دنبالهدار)|کمای]] آن تهیه و به ثبت رسید.<ref>H. U. Keller, D. Britt, B. J. Buratti, N. Thomas (2005). "In Situ Observations of Cometary Nuclei". In M. Festou, H. U. Keller, and H. A. Weaver. Comets II (pdf). University of Arizona Press. pp. 211–222. ISBN 978-0-8165-2450-1.</ref><ref>D. A. Mendis (1988). "A Postencounter view of comets". Annual Review of Astronomy and Astrophysics 26 (1): 11–49. Bibcode:1988ARA&A..26...11M. doi:10.1146/annurev.aa.26.090188.000303.</ref> این دانستههای مشاهدهای، تعدادی از فرضیههای دیرینه را در مورد ساخت و ساز دنباله دارها،دنبالهدارها، به ویژه مدل «گلولهگلولهٔ کثیف برفی کثیف» [[فرد لارنس ویپل|فرد ویپل]] را؛ که به درستی پیش بینی کرد که هالی از مخلوطی از یخ و [[مواد فرار]] - مانند آب، [[دی اکسید کربن،کربن]]، [[آمونیاک]] و - و گرد و غبار تشکیل شده است، پشتیبانی و تأیید کرد.