بنا بر موجودیت اندیشههای محافظه کاریمحافظهکاری لیبرال (آزاد منشآزادمنش)، ملی لیبرال و مسیحی لیبرال ارائهارائهٔ دقیق تعریف محافظهکاری دشوار است. اکثراً محافظهکاری دارای دو گرایش عمده است: محافظهکاری در برابر ارزشها، محافظهکاری در برابر ساختارها.
محافظهکاری بیش تربیشتر متکی بر آداب و رسوم، مذهب و اقتدار است. از این روازاینرو در ایالات متحدهٔ آمریکا و کشورهای دیگر واژهٔ [[محافظهکاری نو]] رایج شده استشدهاست.
در اروپای کنونی نیز گرایش به سمت برگشت به «ارزشهای کهنه»، مانند کوشش و تلاش، اطاعت و [[میهنپرستی]] در مباحثات اجتماعی و در زمینههای [[فرهنگ]] و [[سیاست]] دیده میشود.
در آلمانآلمان، در دورهٔ [[جمهوری وایمار]] (دورهای در تاریخ آلمان)، تعدادی از روشنفکران، اندیشههای محافظهکاری ملی و [[نازیسم]] را باهمبا هم پیوند داده و آنها را هماهنگ ساختند و این را «انقلاب در محافظهکاری» میپنداشتند.