مالکیت فکری: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
افزودن پیوند ویکی‌کتاب |
|||
خط ۲۱:
{{اصلی|مالکیت فکری در ایران}}
مقررات مختلفی در ایران در مورد مالکیت فکری وجود دارد. «قانون ثبت علائم و اختراعات» مصوب ۱۳۱۰ و آئین‌نامهٔ اصلاحی آن مصوب ۱۳۳۸ به حق مخترع و مالکیت فکری در حوزهٔ صنعت و تجارت می‌پردازند. یک پیمان بین‌المللی معروف به «اتحادیهٔ پاریس برای حمایت از مالکیت صنعتی و تجارتی و کشاورزی» مصوب ۱۸۸۳، که ایران در سال ۱۳۳۷ به آن ملحق شده، از دیگر اسناد قانونی ایران در این زمینه‌است. در زمینهٔ حق مؤلف و هنرمند نیز [[قانون حمایت از حقوق مؤلفان و مصنفان و هنرمندان]] مصوب ۱۳۴۸ و آئین‌نامهٔ اجرائی آن مصوب ۱۳۵۰ در کنار «قانون ترجمه و تکثیر کتب و نشریات و آثار صوتی» مصوب ۱۳۵۲ از منابع قانونی در حقوق ایران در این زمینه‌است.<ref>صفایی، ص ۲۲۸</ref>
از نظر جهانی نیز جایگاه ایران در خصوص رعایت حقوق مالکیت فکری خوب نیست. نتایج گزارش شاخص بین المللی حقوق مالکیت (IPRI) که با بررسی وضعیت 129 کشور جهان تهیه شده است ، نشان می دهد، رتبه ایران در تامین حقوق مالکیت فکری از جایگاه 107 در سال 2012 به 108 در سال 2015 تنزل یافته است.<ref>[http://www.irna.ir/fa/News/81872461/ رتبه 108 ایران در شاخص تامین حقوق مالکیت فکری] . [خبرگزاری جمهوری اسلامی(ایرنا) http://www.irna.ir]</ref>
== ارائه در دانشگاه ==
در حال حاضر رشته ایی به نام حقوق مالکیت های فکری از گرایش های کارشناسی ارشد رشته ی حقوق در برخی از دانشگاه های سراسری من جمله [[دانشگاه تهران]] ، [[دانشگاه بهشتی]] و [[دانشگاه قم]] و [[atu.ac.ir|دانشگاه علامه طباطبایی]] تدریس میگردد که دارای دروس اصلی و اختیاری و پیش نیاز و پایان نامه است .در حال حاضر در مقطع دکتری چنین گرایشی در ایران تدریس نمیگردد و داوطلبان بایستی برای ادامه تحصیل گرایش دیگری راانتخاب یا به دانشگاه های خارج کشور مراجعت نمایند.
| |||