'''آشنایی زدایی''' {{انگلیسی|Defamiliarization}} از جمله مفاهیم کاربردی در نظریات نقد هنری و ادبی می باشداست که نخستین بار توسط [[ویکتور اشکلوفسکیشکلوفسکی]] در سال ۱۹۱۹1917 در مقاله ای با عنوان "هنر به مثابه تکنیک" مطرح شد.هدف شکلوفسکی از آفرینش مفهوم "آشنایی زدایی" در واقع چنگ اندازی بر وجه تمایزی بود که زبان شاعرانه را از زبان مقرون بصرفه و ساده روزمره مجزا می کند.او معتقد بود که "سخن شاعرانه سخنی شکل بندی شده(فرم بندی شده)است و در مقابل سخن عامیانه و روزمره ای قرار دارد که همچون سخنگویی مستقیم و یک به یک کودکی بیشتر بر سادگی و دقت خود تکیه میکند.بنابراین گرایش به این تمایز کلید آغازیدن آفرینش هنری و احتراز از تک فرمول های عمیقا اتوماتیزه شده است". بر طبق این مفهوم، هدف هنر، انتقال حس چیزهاست آنگونه که ادراک می شوند، نه آن سان که دانسته می شوند؛ از این رو هنر با افزودن بر دشواری و زمان فرایند ادراک، از آنها آشنایی زدایی می کند. <ref>دانشنامه نظریه های ادبی معاصر. ایرنا ریما مکاریک. ترجمه مهران مهاجر، محمد نبوی. تهران: آگه. ۱۳۸۳. صفحه ۱۳.</ref>
