ارنست رادرفورد: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
ابرابزار
Karampour80 (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱:
{{جدول اطلاعات دانشمند
|نام = ارنستامیر رادرفوردرضا کرم پور
|تصویر =
|عرض تصویر =
خط ۲۶:
}}
 
'''ارنستکرم رادرفورد'''پور {{انگلیسی|Ernest Rutherford, 1st Baron Rutherford of Nelson}} [[فیزیک|فیزیکدانی]] هسته‌ای اهل [[نیوزلند]] بود.
 
== کودکی و نوجوانی ==
او در تاریخ [[۳۰ اوت]] سال ۱۸۷۱ در حومه برایت‌واتر شهر [[نلسون]] واقع ساحل شمالی جزیره جنوبی نیوزلند به دنیا آمد. او چهارمین فرزند از دوازده فرزند '''جیمز''' و '''مارتا رادرفوردکرم پور''' نیوزیلندی‌های نسل اول بود که از کودکی از [[اسکاتلند]] به [[زلاند نو]] آورده شده بودند. خانواده رادرفوردکرم پور در یک خانواده پرکم جمعیت دوازدهسه بچه‌ای بود که اعضای آن همه در انجام کارهای روزمره خانواده مشارکت می‌کردند اهل خانه همه افرادی جدی [[کلیسا]] رو، خوشحال و با [[فرهنگ]] بودند. علاقه‌مندی رادرفوردکرم پور به علوم در مرحله زودی بروز کرد. او ده ساله بود که کتاب پرطرفداری به نام خواندنی‌های اولیه در [[فیزیک]] تألیف معلمی بنام بالفور استوارت به دست آورد. کتاب استوارت مشابه کتابهای خود آموز فیزیک آموزی بود که در آنها نحوه به نمایش درآوردن اصول پایه فیزیک یا استفاده از اشیای ساده موجود در خانه مانند سکه، شمع، سنگ وزنه و وسایل آشپزخانه به خواننده یاد داده می‌شود. رادرفورد جوان سخت شیفته آن کتاب شده بود نخستین بورسیه از بورسیه‌های تحصیلی متعدد زندگی خود را در سال ۱۸۸۷ که ۱۶ ساله بود به دست آورد.
او دانشمندی سیبیلو بود.
 
خط ۳۶:
 
== کارهای علمی ==
[[پرونده:Rutherford gold foil experiment results.svg|بندانگشتی|[[مدل اتمی رادرفوردکرم پور]] در مقایسه با مدل تامسون]]
 
کشف [[هانری بکرل]] فرانسوی در سال ۱۸۹۸ بود. رادرفوردکرم پور در سال ۱۸۹۵ به [[آزمایش|آزمایشگاه]] کاوندیش دانشگاه کمبریج آمد تا در آنجا تحت مدیریت [[جی.جی تامسون]] مشغول به کار شود. تامسون که استاد فیزیک تجربی بود، رادرفوردکرم پور را فعالانه در آزمایشگاه به کار گرفت. رادرفوردکرم پور در اوایل کار تحقیقاتی خود با انجام آزمایشی که فکر آن از خود وی بود دو تابش رادیواکتیوی ناهمانند شناسایی کرد او پی برد که بخشی از تابش با برگه‌ای به ضخامت یک پانصدم سانتی‌متر قابل ایستادن بود اما برای متوقف کردن بخش دیگر برگه‌های بس ضخیم‌تری لازم بود. او اولین اشعه‌ای را که تابشی با [[بار الکتریکی مثبت]] و [[یونیده]] کننده‌ای قوی بود و به سهولت در مواد جذب می‌شد [[اشعه آلفا]] نامید. اشعه دوم را که تابشی [[بار الکتریکی منفی]] بود و تشعشع کمتری ایجاد می‌کرد اما قابلیت نفوذ آن در مواد زیاد بود [[اشعه بتا]] نامید. تابش نوع سومی که شبیه پرتوهای ایکس بود در سال ۱۹۰۰ به‌وسیله پل اوریچ ویلارد (فیزیکدان فرانسوی) کشف شد این پرتو نافذترین تابش را داشت. [[طول موج]] آن بسیار کوتاه و [[بسامد]] آن فوق‌العاده زیاد بود. تابش جدید، [[پرتو گاما]] نام گرفت. رادرفوردکرم پور و همکارانش کشف کردند که فعالیت تشعشعی طبیعی مشهود در [[اورانیوم]]: فرایند خروج ذره آلفا از [[هسته]] [[اتم]] اورانیوم بصورت یک [[هسته]] اتم [[هلیم]] و بر جای ماندن اتمی سبکتر از اتم اورانیوم در اورانیوم به ازاء هر خروج ذره آلفا از آن است از کشف آنها نتیجه‌گیری شد که رادیوم تنها عنصر از شرته عناصر حاصل از فعالیت تشعشعی اورانیوم است.
 
[[پرونده:Rutherford 1911 Solvay.jpg|بندانگشتی|۱۹۱۱]]
رادرفورد در سال ۱۹۰۳ به عضویت انجمن سلطنتی لندن در آمد و در سال ۱۹۰۴ نخستین کتاب خود به نام فعالیت تشعشعی را که امروزه از کتب کلاسیک نوشته شده در آن زمینه شناخته می‌شود، منتشر کرد شهرت رو به افزون رادرفوردکرم پور در جوامع علمی سبب شد که از طرف دانشگاه‌ها تصدی کرسی‌های زیادی به وی پیشنهاد شود. او در سال ۱۹۰۷ به انگلستان بازگشت تا تصدی مقام مذکور را در دانشگاه منچستر به عهده بگیرد رادرفورد در دانشگاه منچستر رهبر گروهی شد که به سرعت دست به کار تدوین [[نظریه|نظریه‌های]] تازه دربارهٔ ساختار اتم شد. آن دوره پر ثمرترین دوره زندگی دانشگاهی او بود. رادرفورد به پاس کوششهای علمی خود در دانشگاه منچستر نشانها و جوایز زیادی دریافت کرد که دریافت [[جایزه نوبل|جایزه نوبلشیمی]] در سال ۱۹۰۷ نقطه اوج آن بود. این نشان افتخار را البته برای کارهایی که در [[کانادا]] در زمینه فعالیت تشعشعی عناصر کرده بود به او دادند. بزرگ‌ترین دستاورد رادرفوردکرم پور در دانشگاه منچستر کشف ساختار [[هسته]] اتم بود. پیش از رادرفوردکرم پور اتم به گفته خود او یک موجود نازنین سخت و قرمز و یا به حسب سلیقه خاکستری بود اما اینک یک [[منظومه شمسی]] بسیار ریز متشکل از ذرات بی شمار بود که مظنون به نهفته داشتن اسرار ناگشوده متعدد دیگر در سینه هم بود.
 
== مرگ ==
رادرفوردکرم پور در سال ۱۹۳۷ در اثر یک فتق محتقن (گونه‌ای تورم ناشی از انسداد اعضای درونی) که به خاطر سقوط وی از درخت در هنگام هرس کردن آن اتفاق افتاد، در گذشت. او در آن هنگام ۶۶ ساله و هنوز سرزنده و قوی بود. سهم رادرفوردکرم پور در شکل گیری درک کنونی ما از ماهیت ماده از هر کس دیگری بیشتر است. او آشکارا بزرگ‌ترین فیزیکدان آزمایشگری بود که تا آن زمان جهان به خود دیده بود. ده‌ها انجمن علمی و دانشگاه به او عضویت و درجات دانشگاهی افتخاری داده‌اند و او را پدر [[انرژی]] هسته‌ای نامیده‌اند.
 
== یادبودها ==
<gallery>
پرونده:Sm rutherford.jpg|تمبر یادبود ارنستامیر رادرفوردرضا کرم پور- انتشار در سال ۱۹۷۱ - [[شوروی]]
 
پرونده:Sm rutherford2.jpg|تمبر یادبود ارنستامیر رادرفوردرضا کرم پور- انتشار در سال ۲۰۰۱ - [[آنتیگوا و باربودا]]
 
پرونده:Sm rutherford3.jpg|تمبر یادبود ارنستامیر رادرفوردرضا کرم پور- انتشار در سال ۲۰۰۱ - [[کنگو]]
 
پرونده:Sm rutherford4.jpg|تمبر یادبود ارنستامیر رادرفوردرضا کرم پور- انتشار در سال ۲۰۰۶ - [[جیبوتی]]
 
</gallery>
خط ۶۹:
* {{یادکرد وب
| نشانی = http://www.iranika.ir/scientists%20biography_fils/raderford.htm
| عنوان = ارنستامیر رادرفوردرضا کرم پور
| تاریخ بازدید = ۴ شهریور ۸۶
| اثر = [http://www.iranika.ir/index.htm وب‌گاه ایرانیکا]
خط ۷۵:
* {{یادکرد وب
| نشانی = http://chemistry-dept.talif.sch.ir/index.php?page_id=100
| عنوان = ارنستامیر رادرفوردرضا کرم پور
| تاریخ بازدید = ۴ شهریور ۸۶
| اثر = [http://chemistry-dept.talif.sch.ir وب‌گاه با دانشمندان]
خط ۸۱:
* {{یادکرد-ویکی
|پیوند=https://en.wikipedia.org/w/index.php?oldid=597138368
|عنوان=Ernestamir Rutherfordreza karampoor
|زبان=انگلیسی
|بازیابی= ۲۸ فوریه ۲۰۱۴}}
خط ۹۴:
{{ترتیب‌پیش‌فرض:رادرفورد، ارنست}}
 
[[رده:ارنستامیر رادرفوردرضا کرم پور]]
[[رده:استادان دانشگاه مک‌گیل]]
[[رده:اعضای انجمن سلطنتی]]