'''ذی‌الحِجّه''' یا '''ذی‌الحِجّة الحرام''' {{به عربی|ذو الحِجّة}} دوازدهمین و آخرین ماه از [[ماههای قمری]] است. این ماه ماهیکی بسیاراز پربرکتی[[ماه است،حرام|ماههای و بزرگان دین اسلام هنگام ورود به این ماه، اهمیت ویژه‌ای به [[عبادتحرام]] در آن می‌دادند، مخصوصا دهه اول این ماهاست. در برخی روایات اسلامی <ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی=مکارم شیرازی |نام= ناصر|کتاب= مفاتیح نوین| ناشر= |سال=}}</ref>آمده‌است که شب‌های دهگانه‌ای که خداوند در آیات «و الفجر و لیال عشر» به آن قسم یاد کرده‌است، و «اشهر معلومات» که در آیه ۲۸ سوره حج آمده و مؤمنین باید در آن به یاد خدا باشند، ده روز اول ماه ذی الحجه‌است. همچنین ۱۰ روزی که خدا در میقات با موسی به ۳۰ روز میقات او اضافه کرد، این دهه می‌باشد. در حدیثی از رسول خدا وارد شده‌است که عبادت و کار نیک در هیچ ایامی به‌اندازه این دهه فضیلت ندارد.
معنی نام این ماه «صاحب حج» است و آیین [[حج]] در روزهای هشتم، نهم و دهم این ماه انجام می‌گیرد.<ref>ویکی‌پدیای انگلیسی.</ref>
