دکتر پاسکال: تفاوت میان نسخه‌ها

همانطور که پیشتر گفته شد، دکتر پاسکال آخرین مجموعه از سری کتاب های زولا به نام روگن - ماکار می باشد. این اثر ادبی هم [[استراتژی]] و هم [[تاکتیک]] را با هم در بر می گیرد. روگن - ماکار از یک عقیده از پیش تعیین شده تشکیل می شود که با روی هم انباشتن رمان هائی کم و بیش مستقل، به دور محوری اصلی و اندیشه ای مرکزی یعنی جایگزینی قضا و قدر بوسیله [[توارث]] گردش می کند. زولا در این اثر ناچار است بیش از اولین رمان این سری تن به اطاعت و انقیاد بدهد. زیرا با انتشار هر یک از آنها بیش از پیش به سوی منطق گام بر می دارد. دکتر پاسکال یعنی متخصص در امر توارث، همان زولای دانشمند است. این انتخاب کار او را آسان تر می کند. او مردی پیرو منطق، پزشکی حاذق و بلاخرهبالاخره یک محقق است. اندیشه زولا در توارث از پروسپر لوکاس. دوست امیل شکل می گیرد که در جوانی توجهش را به [[داروین]] و فرضیه وی جلب می کند. زولا در قسمتی از رمان، سوختن "عمو ماکارت" را مطرح می سازد که از دانشنامه بزرگ [[لاروس]] منتشر شده در قرن نوزدهم تحت نام [[احتراق]] بهره می گیرد. در این بخش از فرهنگ لاروس آمده است که: آیا امکان دارد بدن انسان خود به خود آتش بگیرد و بسوزد. در این مورد نمونه هائی ذکر می گردد که به سوختن و احتراق بدن انسان های چاق و فربه و دائم الخمر مربوط می شود.<ref>دکتر پاسکال، ترجمه دکتر محمد علی خندان، چاپ ۱۳۶۲، ص۵</ref>