داریوش بزرگ: تفاوت میان نسخهها
[نسخهٔ بررسینشده] | [نسخهٔ بررسینشده] |
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش |
SAmirRezaH (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۱:
{{جعبه اطلاعات حاکم
| نام =داریوش بزرگ{{سخ}}{{میخی هخ|DA|
|تصویر = Darius In Parse.JPG
|اندازه تصویر = 180px
خط ۲۱:
}}
'''داریوش یکم''' (به [[زبان پارسی باستان|پارسی باستان]]: {{میخی هخ|DA|
وی در سال [[۵۲۲ (پیش از میلاد)|۵۲۲]] پیش از میلاد، با کمک چندی از بزرگان هفت خانوادهٔ اشرافی [[پارس|پارسی]] با کشتن [[گئومات]] [[مغ]] بر تخت نشست. پس از آن به فرونشاندن شورشهای درونمرزی پرداخت. فرمانروایی شاهنشاهی را استحکام بخشید و سرزمینهایی چند به شاهنشاهی افزود. آغاز ساخت [[پارسه]] (تخت جمشید) در زمان پادشاهی او بود.
خط ۲۹:
== نام ==
داریوش در [[زبان لاتین]] «''دَرَیوس''»، [[زبان یونانی]] «''داریوس''» و در [[زبان پارسی باستان|پارسی باستان]] «''دارَیَوَهوش''» تلفظ میشود. شکل این نام در [[زبان عیلامی]] «''داریامائویس''»، در [[زبان اکدی]] «''داریاموس''» و در [[زبان آرامی]] «''دِرایس''» و «''دِرایوس''» است و احتمال میرود نام یونانی دیگرش «''داریائوس''» باشد. این نام در [[زبان پارسی باستان]] بهمعنای «''استوار نگاه میدارد آنچه نیکوست را''» میباشد.<ref>{{پک|Shahbazi|۱۹۹۶|ص=۴۰}}</ref>
دایوش
این نام در تحریر بابلی کتیبه بیستون بصورت [ داریاموش ] آمده است:
من «داریاموش «(داریوش)، شاه، پسر «اوشْتاسْپَه» (ویشتاسپ)، «اَهَمَنیش» (هخامنشی)، شاه شاهان، پارسی، شاه «پَرسو» (پارس).
خط ۵۷:
== بر تخت نشستن داریوش از دید پژوهشگران ==
===== نظریه بردیای دروغین =====
[[گزنفون]] و [[کتزیاس]] با هرودوت در موضوع کشته شدن [[بردیا]] به فرمان [[کمبوجیه]] هم داستان هستند.<ref>{{پک|شهبازی|۱۳۵۰|ک=جهانداری داریوش بزرگ|ص=۴۰}}</ref> [[کتزیاس]] اسم این [[مغ]] را ''سپنتدات'' یعنی دادهٔ مقدسات
در روایات داریوش هیچ اشارهای به شباهت [[مغ]] با شاهزادهٔ واقعی [[بردیا]] نشده
===== هفت هم قسم و کشتن مدعی تاج و تخت =====
خط ۸۱:
===== تقسیم قلمرو شاهنشاهی به چندین شهربانی =====
داریوش سرزمینهای ایران را به چند قسمت تقسیم نموده، برای هر کدام یک شهربان گماشت.
===== ایجاد راه شاهی =====
خط ۱۶۴:
== میراث ==
[[پرونده:Bisotun Iran Relief Achamenid Period.JPG|بندانگشتی|چپ|300px|[[کتیبه بیستون]] در نزدیکی [[کرمانشاه]].]]
داریوش از پروژههای ساختمانی بزرگ در شوش، بابل، میترا (مصر) و پارسه (تخت جمشید) حمایت مالی میکرد. بناهای تاریخی گاهی با الفبا و زبانهای پارسی باستان، ایلامی، بابلی و مصری هیروگلیف نوشته میشد. شمار بسیاری از کارگران و پیشه وران در این پروژهها از تبارهای گوناگون بودند که سبب افزایش پیوندهای فرهنگی میشد. شاه بسیار به کشاورزی دلبستگی داشت. در نامه اش به گاداتس (شهربان آسیای کوچک) او نوشتار اوستایی را بازگو میکند: «زمین خوشحالترین را حس میکند... آنجا که بلال، میوه و چمنزار بروید». او همچنین قانون مصر و دیگر مناطق را سامان بخشید.<ref>{{پک|Shapur Shahbazi|1996|ک=Darius I the Great|ص=41-50}}</ref>
داریوش برای فراهم آوردن نظم درست «این جهانی» از تحمل هچ سختی ای رویگردان نبود. او فرمانروایی بزرگش را تا دورافتادهترین روستاها هم نظم و سامان بخشید. این نتیجهٔ دیوانی بود که حتی از دیدگاه امروزی هم بی همتا شمرده میشود.<ref>{{پک|هینتس|1388|ک=داریوش و ایرانیان|ص=206}}</ref>
خط ۲۴۹:
|-
| width="30%" align="center" | پادشاهان پیشین:{{سخ}}'''[[گئومات]] (بردیای دروغین)'''
| width="40%" align="center" style="background: #DE3163; color: white;" |'''داریوش یکم'''{{سخ}}'''{{میخی هخ|DA|
۵۲۲ تا ۴۸۶ پیش از میلاد.
| width="30%" align="center" | جانشین:{{سخ}}'''[[خشایارشا]]'''
|