داریوش بزرگ: تفاوت میان نسخه‌ها

[نسخهٔ بررسی‌نشده][نسخهٔ بررسی‌نشده]
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
SAmirRezaH (بحث | مشارکت‌ها)
خط ۱:
{{جعبه اطلاعات حاکم
| نام =داریوش بزرگ{{سخ}}{{میخی هخ|DA|20۲۰}}{{میخی هخ|A|20۲۰}}{{میخی هخ|RA|20۲۰}}{{میخی هخ|YA|20۲۰}}{{میخی هخ|VA|20۲۰}}{{میخی هخ|U|20۲۰}}{{میخی هخ|SHA|20۲۰}}
|تصویر = Darius In Parse.JPG
|اندازه تصویر = 180px
خط ۲۱:
}}
 
'''داریوش یکم''' (به [[زبان پارسی باستان|پارسی باستان]]: {{میخی هخ|DA|20۲۰}}{{میخی هخ|A|20۲۰}}{{میخی هخ|RA|20۲۰}}{{میخی هخ|YA|20۲۰}}{{میخی هخ|VA|20۲۰}}{{میخی هخ|U|20۲۰}}{{میخی هخ|SHA|20۲۰}})، نامــوَرناموَر به '''داریوش بزرگ'''،<ref>{{یادکرد دانشنامه | مقاله = DARIUS iii. Darius I the Great| دانشنامه =[[ایرانیکا|Encyclopædia Iranica]] | نشانی =http://www.iranicaonline.org/articles/darius-iii | تاریخ بازبینی =۱۱ دسامبر ۲۰۱۲ | زبان = انگلیسی}}</ref> پسر [[ویشتاسپ (هخامنشی)|ویشتاسپ]]، همسر [[آتوسا]] و داماد [[کوروش بزرگ]]، سومین پادشاه [[هخامنشیان|هخامنشی]] بود.
 
وی در سال [[۵۲۲ (پیش از میلاد)|۵۲۲]] پیش از میلاد، با کمک چندی از بزرگان هفت خانوادهٔ اشرافی [[پارس|پارسی]] با کشتن [[گئومات]] [[مغ]] بر تخت نشست. پس از آن به فرونشاندن شورش‌های درون‌مرزی پرداخت. فرمانروایی شاهنشاهی را استحکام بخشید و سرزمین‌هایی چند به شاهنشاهی افزود. آغاز ساخت [[پارسه]] (تخت جمشید) در زمان پادشاهی او بود.
خط ۲۹:
== نام ==
داریوش در [[زبان لاتین]] «''دَرَیوس''»، [[زبان یونانی]] «''داریوس''» و در [[زبان پارسی باستان|پارسی باستان]] «''دارَیَوَهوش''» تلفظ می‌شود. شکل این نام در [[زبان عیلامی]] «''داریامائویس''»، در [[زبان اکدی]] «''داریاموس''» و در [[زبان آرامی]] «''دِرایس''» و «''دِرایوس''» است و احتمال می‌رود نام یونانی دیگرش «''داریائوس''» باشد. این نام در [[زبان پارسی باستان]] به‌معنای «''استوار نگاه می‌دارد آنچه نیکوست را''» می‌باشد.<ref>{{پک|Shahbazi|۱۹۹۶|ص=۴۰}}</ref>
دایوش اصالتااصالتاً ترک می باشدمی‌باشد و با یاشار دوست می باشدمی‌باشد
این نام در تحریر بابلی کتیبه بیستون بصورت [ داریاموش ] آمده است:
من «داریاموش «(داریوش)، شاه، پسر «اوشْتاسْپَه» (ویشتاسپ)، «اَهَمَنیش» (هخامنشی)، شاه شاهان، پارسی، شاه «پَرسو» (پارس).
خط ۵۷:
== بر تخت نشستن داریوش از دید پژوهشگران ==
===== نظریه بردیای دروغین =====
[[گزنفون]] و [[کتزیاس]] با هرودوت در موضوع کشته شدن [[بردیا]] به فرمان [[کمبوجیه]] هم داستان هستند.<ref>{{پک|شهبازی|۱۳۵۰|ک=جهانداری داریوش بزرگ|ص=۴۰}}</ref> [[کتزیاس]] اسم این [[مغ]] را ''سپنت‌دات'' یعنی دادهٔ مقدسات نوشته‌نوشته است که به زبان امروزی ''اسفندیار'' می‌شود.<ref>{{پک|پیرنیا|۱۳۶۲|ک=تاریخ باستانی ایران|ص=۱۰۴}}</ref> گزنفون نوشته ‌استاست این [[مغ]] با تسلطی که بر روی کمبوجیه داشت ذهن پادشاه را بر ضد برادرش مُشَوِب ساخت و پس از قتل بردیا خود به جای او ادعای پادشاهی کرد.<ref>{{پک|هرودوت|۱۳۵۶|ک=تاریخ هرودوت|ص=۲۵۸}}</ref>
 
در روایات داریوش هیچ اشاره‌ای به شباهت [[مغ]] با شاهزادهٔ واقعی [[بردیا]] نشده ‌استاست و این داستان باید از مبالغات شاعرانهٔ معمول مورخان قدیم [[یونان]] سرچشمه گرفته باشد.<ref>{{پک|زرین‌کوب|۱۳۶۴|ک=تاریخ مردم ایران، پیش از اسلام|ص=۱۴۲}}</ref> داریوش در سال ۵۲۲ پیش از میلاد [[گئومات]] (بردیای دروغین) را به قتل رساند.<ref>{{پک|پیرنیا|۱۳۶۲|ک=تاریخ باستانی ایران|ص=۱۰۲}}</ref><ref>{{پک|زرین‌کوب|۱۳۷۵|ک=روزگاران ایران (گذشتهٔ باستانی ایران) |ص=۷۵}}</ref><ref>{{پک|سرافراز|۱۳۷۲|ک=ماد-هخامنشی-اشکانی-ساسانی|ص=۱۶۰}}</ref><ref>{{پک|شهبازی|۱۳۵۰|ک=جهانداری داریوش بزرگ|ص=۴۰}}</ref><ref>{{پک|کخ|۱۳۷۹|ک=از زبان داریوش|ص=۵}}</ref><ref>{{پک|هرودوت|۱۳۵۶|ک=تاریخ هرودوت|ص=۲۲۲}}</ref>
 
===== هفت هم قسم و کشتن مدعی تاج و تخت =====
خط ۸۱:
 
===== تقسیم قلمرو شاهنشاهی به چندین شهربانی =====
داریوش سرزمین‌های ایران را به چند قسمت تقسیم نموده، برای هر کدام یک شهربان گماشت. "«شهربان"» را به زبان پارسی هخامنشی (خِشَتَرَپاون) می‌گفتند و [[یونانی|یونانی‌ها]]، [[ساتراپ]]. تعداد بخش‌ها را بین بیست تا بیست و شش بخش ذکر کرده‌اند ولیکن تعداد ولایات در کتیبهٔ [[نقش رستم]] به سی ولایت می‌رسد. برای این که کارها همه در دست یک نفر نباشد، دو نفر از مرکز مأمور می‌شدند که یکی به فرماندهی قشون محلی منصوب بود و دیگری به اسم سردبیر که کارهای کشوری را اداره می‌کرد. سردبیر در واقع بازرس مرکز در استان هااستان‌ها بود و مقصود از تأسیس این شغل این بود که مرکز بداند احکامی که به شهربانی هاشهربانی‌ها صادر می‌شود اجرا می‌گردد یا نه. بازرسانی که از مرکز برای دیدن اوضاع ایالات مأمور می‌شدند، لقب چشم و گوش دولت را داشتند.<ref>{{پک|پیرنیا|۱۳۶۲|ک=تاریخ باستانی ایران|ص=۱۰۹}}</ref> درست است که این شهربان هاشهربان‌ها در حوزهٔ حکومت خویش مثل یک پادشاه دست نشانده، قدرت و شکوه داشتند اما در واقع تمام احوالشان تحت نظارت دقیق شاه و «چشم» و «گوش» او بود و این نکته کمتر به آنها مجال می‌داد که ادعای استقلال یا فکر تجاوز از قانون پادشاه را در خاطر بگذرانند. این نظارت‌ها در عین حال هم دهقانان را از بهرهبهره‌کشی کشی شهربان هاشهربان‌ها در امان نگه می‌داشت و هم به شهربان هاشهربان‌ها اجازه نمی‌داد تا با جمع‌آوری باج و مالیات‌های بی جا خزانهٔ خود را تقویت کنند و به فکر توسعهٔ قدرت خود بیفتند.<ref>{{پک|زرین‌کوب|۱۳۶۴|ک=تاریخ مردم ایران، پیش از اسلام|ص=۱۵۱}}</ref>
 
===== ایجاد راه شاهی =====
خط ۱۶۴:
== میراث ==
[[پرونده:Bisotun Iran Relief Achamenid Period.JPG|بندانگشتی|چپ|300px|[[کتیبه بیستون]] در نزدیکی [[کرمانشاه]].]]
داریوش از پروژه‌های ساختمانی بزرگ در شوش، بابل، میترا (مصر) و پارسه (تخت جمشید) حمایت مالی می‌کرد. بناهای تاریخی گاهی با الفبا و زبان‌های پارسی باستان، ایلامی، بابلی و مصری هیروگلیف نوشته می‌شد. شمار بسیاری از کارگران و پیشه وران در این پروژه‌ها از تبارهای گوناگون بودند که سبب افزایش پیوندهای فرهنگی می‌شد. شاه بسیار به کشاورزی دلبستگی داشت. در نامه اش به گاداتس (شهربان آسیای کوچک) او نوشتار اوستایی را بازگو می‌کند: «زمین خوشحالترین را حس می‌کند... آنجا که بلال، میوه و چمنزار بروید». او همچنین قانون مصر و دیگر مناطق را سامان بخشید.<ref>{{پک|Shapur Shahbazi|1996|ک=Darius I the Great|ص=41-50}}</ref>
 
داریوش برای فراهم آوردن نظم درست «این جهانی» از تحمل هچ سختی ای رویگردان نبود. او فرمانروایی بزرگش را تا دورافتاده‌ترین روستاها هم نظم و سامان بخشید. این نتیجهٔ دیوانی بود که حتی از دیدگاه امروزی هم بی همتا شمرده می‌شود.<ref>{{پک|هینتس|1388|ک=داریوش و ایرانیان|ص=206}}</ref>
خط ۲۴۹:
|-
| width="30%" align="center" | پادشاهان پیشین:{{سخ}}'''[[گئومات]] (بردیای دروغین)'''
| width="40%" align="center" style="background: #DE3163; color: white;" |'''داریوش یکم'''{{سخ}}'''{{میخی هخ|DA|20۲۰}}{{میخی هخ|A|20۲۰}}{{میخی هخ|RA|20۲۰}}{{میخی هخ|YA|20۲۰}}{{میخی هخ|VA|20۲۰}}{{میخی هخ|U|20۲۰}}{{میخی هخ|SHA|20۲۰}}'''{{سخ}}'''[[فهرست شاهان ایران|شاهنشاه ایران]]'''
۵۲۲ تا ۴۸۶ پیش از میلاد.
| width="30%" align="center" | جانشین:{{سخ}}'''[[خشایارشا]]'''