هالوآلکان: تفاوت میان نسخه‌ها

 

 

برای درک بهتر ساختار آلکیل¬هالیدها و رفتار آنها در انواع واکنش¬های شیمیایی، در ابتدا به بررسی انواع شکست پیوندها می¬پردازیم. شکستن پیوند به دو حالت مختلف صورت می¬گیرد. در شکست همولوگ یا جورکافت، یک الکترون به هر جزء تعلق می¬گیرد و در شکست هترولوگ یا ناجورکافت، هر دو الکترون به یک جزء تعلق می¬گیرد.

چون اتم کربن متصل به ‌هالوژن (گونه الكترونگاتيوتر) مي¬باشد داراي بار جزئی مثبت خواهد بود و مكان مناسبي برای حمله¬ی گونه¬هاي هسته¬دوست است.

آلکیل¬هالیدها (که گاهی در متون شیمی هالوآلکان نیز خوانده می¬شوند) در مقایسه با آلکان اولیه‌ای که از آن به¬وجود آمده‌اند به¬خاطر وزن مولکولی بیشتر و در نتيجه نيروهاي لاندن بيشتر، دمای جوش بالاتری دارند (جدول4-2). همچنین در یک گروه آلکیل معین با افزایش وزن اتمی هالوژن دمای جوش افزایش می‌یابد. فلوئوریدها زود جوش‌ترین و یدیدها دیر جوش‌ترین هالیدها هستند.

در یک هالوآلکان مشخص با افزایش تعداد کربن، همانند آلکان¬ها نقطه¬جوش حدود 20-30 درجه افزایش می¬یابد. شاخه‌دار شدن در گروه آلکیل یا در کربن دارای پیوند هالوژن سبب پایین آمدن دمای جوش نسبت به آلکیل¬هالیدهای راست زنجیر با همان تعداد کربن می‌شود.