عبدالهادی فضلی: تفاوت میان نسخه‌ها

|محل زندگی=

شیخ عبدالهادی فضلی فرزند شیخ محسن فضلی از دانشمندان معروف شیعه در عربستان است که دارای روحیه‌ای تقریبی و وحدت گرا بوده است. وی از نسل فضل بن ربیعه بصری احسائی است و از این رو به فضلی مشهور است. تبارش به قبیله [[طی]] باز می‌گردد. عبدالهادی در شب دهم رمضان ۱۳۵۴ ق (۱۹۳۵م) دیده به جهان گشود.

وی در چهارده سالگی برای تکمیل دروس مقدمات و سطح و خارج، به نجف مسافرت کرد و از محضر عالمان دینی حوزه چون سید [[ابوالقاسم خویی]]، شیخ محمدطاهر آل راضی، شیخ [[محمدرضا مظفر]]، سید محمدتقی حکیم، [[سید محسن حکیم]] و [[سید محمد باقر صدر]] تحصیل کرده و بهره‌مند شد، همچنین به دانشکده فقه در نجف اشرف نیز راه یافت. این دانشکده با نظارت مرحوم مظفر اداره می‌شد. دکتر فضلی در سال ۱۳۸۲ق در رشته «اللغة العربیة» موفق به دریافت لیسانس شد. پس از قبولی در آزمون دانشکده آداب دانشگاه بغداد، در رشته «آداب فی اللغة العربیة» مشغول به تحصیل شد. در سال ۱۳۹۱ق رساله کارشناسی ارشد خود را با موضوع «اسماء الافعال و الاصوات، دراسة و نقد» با راهنمایی دکتر ابراهیم سامر و داوری شیخ عبدالهادی مطر، کمال ابراهیم و دکتر مهدی مخزومی، به انجام رساند.