پاپ: تفاوت میان نسخه‌ها

عقاید دینی و اصول سنت [[کلیسای کاتولیک رم]] اینگونه می‌آموزد که تاسیستأسیس مقام پاپی در نوشته‌های بابلی دستور داده شده‌است:: «ماتیوس (متا) ۱۶:۱۸-۱۹۱۸–۱۹» و من به تو می‌گویم که تو پیتر هستی و در برابر این صخره من کلیسای خود را خواهم ساخت و دروازه‌های عالم اصوات بر آن پیروز نخواهند شد. من به تو کلید پادشاهی آسمان را خواهم داد، هر آنچه که تو در زمین اجباری کنی در آسمان اجباری خواهد بود و هر چه را که در زمین از دست بدهی، در آسمان از دست خواهی داد. اسم «پیتر» در اینجا به معنی صخره‌است و مرجع «کلید پادشاهی آسمان» کلیدهای نمادینی هستند که در میان سمبول‌های کاتولیک پاپی پیدا می‌شوند."

[[پرونده:Gesupietrochiave.jpg|بندانگشتی|چپ|300px| عیسی مسیح در حال دادن کلید به سنت پیتر" (۱۴۸۱-۸۲۱۴۸۱–۸۲)]]

انتخابات معمولاً در کلیسای کوچک سیستین انجام می‌شود. سه کاردینال منتخب برای جمع‌آوری آرای کاردینال‌های غائب (به علت بیماری) و سه کاردینال برای شمارش آرا و سه کاردینال برای نظارت بر شمارش آرا انتخاب می‌شوند. برگه‌های رأی پخش می‌شوند و هر کاردینال نام فرد مورد نظر را می‌نویسد و با صدای بلند سوگند می‌خورد که «به کسیکه تحت فرمان خدا فکر می‌یابد انتخاب شود» و سپس آنرا درون صندوق رای می‌اندازد. قبل از خواندن، تعداد رأی‌ها شمرده می‌شود و اگر تعداد آنها با تعداد شرکت کنندگان یکسان نباشد، آراء سوخته می‌شود و رای گیریرای‌گیری مجدد انجام می‌شود. سپس کاردینال دیگری با نخ و سوزن برگه‌ها را به هم وصل می‌کند. تا هیچگونه تقلبی صورت نگیرد. رأی گیری تا زمانی انجام می‌شود که پاپ با دو سوم آراء انتخاب شود.

لقب «جانشین مسیح» به ماموریتمأموریت الهی پاپ بر می‌گردد. از قرن پنجم و ششم از این لقب استفاده می‌شود. دومین انجمن واتیکان لقب جانشین مسیح و جانشین پیتر را تاییدتأیید کرده است.

امضای پاپ معمولاً به صورت "NN.PP.x" است (برای مثال امضای پاپ ششم بصورت "paulus PP.VI" بوده است). PP نشاندهندهٔ کلمهٔ پاپ است و نام وی معمولاً با پسوند "Pont. Max." یا"P.M." به کارمی رود (مخفف (''Pontifex Maximus'' و NN نشاندهندهٔ اسقف کلیسای کاتولیک است. سایر القاب مورد استفاده عبارتند از: "سوموس پونتیفکس" (کشیش اعظم) " سانتیسیوس پاتراً و " بیتیسمیوس پاتر" (مقدس‌ترین پدر و بخشنده‌ترین پدر)، " سانتیسموس دومینوس نوستر" (مقدس‌ترین ارباب ما) و " دومینوس آپوستولیکوس" (ارباب وابسته به پاپ). در نوشته‌های غیر رسمی،غیررسمی، کاتولیک‌ها از حروف اختصاری مثل HH (قدیسیت او)، مانند HH بندیکت شانزدهم، استفاده می‌کنند.

و اختیارات و قدرت پاپ در کلیسای کاتولیک توسط اولین انجمن واتیکان بطور قطع تعریف شده است و در قانون قطعی کلیسای مسیح به تاریخ ۱۸ ژولای ۱۸۷۰ ثبت شده است. فصل اول از این اسناد با عنوان " «تاسیس برتری پاپی پیتر"» اشاره می‌کند که با توجه به انجیل، گسترش عدل خداوند در تمامی کلیساها به پیتر مژده داده شده بود و توسط حضرت مسیح به او داده شده بود "«هر کسی که بگوید پیتر توسط حضرت مسیح بعنوان سرآمد تمامی حواریون و سر کردهٔ ملت مسیح انتخاب نشده و یا اعلام کند که صداقت و قضاوت و افتخار مستقیماً از [[عیسی مسیح]] به او نرسیده است، بگذارید مورد لحن و نفرین قرار گیرد."»

فصل دوم قانون قطعی به نام "«در دوام برتری پیتر در پاپ‌های رم"» بیان می‌کند که سرور ما عیسی مسیح کلیسایی را در برابر صخره برای پیتر بنا نهاد که تا ابد قدرت مسیح باقی بماند و " «اگر کسی بگوید که این بنا به دست حضرت مسیح ساخته نشده است، و پیتر باید جانشینانی در تمامی کلیسا داشته باشد و یا پاپ رم جانشین پیتر نیست، بگذارید مورد لحن و نفرین قرار گیرد."»

وقتی پاپ رم می‌گوید «اکس کاتورا» یعنی پاپ راهبر و معلم تمامی مسیحیان است و بخاطر اختیارات پاپی که دارد، آداب و شروط مومنمؤمن بودن یا کافر بودن را تعریف می‌کند که تمامی کلیساها باید رعایت کنند، او به کمک اهلی که به پیتر وعده داده شده بود، سقوط ناپذیر است؛ بنابراین چنین تعاریفی از پاپهای رم غیرقابل تغییر است.

[[کلیسای کاتولیک]] می‌آموزد که هر موجودی برای نجات و رستگاری باید پیرو پاپ رم (پاپ بونیفیس هشتم) باشد. این آموزه گاهی به این صورت بیان می‌شود که خارج از کلیسا رستگاری وجود ندارد که توسط بسیاری از پاپها در طول قرنهای مختلف تائیدتأئید شده است.

پاپ ژان بیست و سوم گفته است: " «هیچ‌کس نمی‌تواند در زمرهٔ پیروان عیسی مسیح قرار بگیرد مگر آنکه توسط پاپ رم رهبری شود و تنها با این کار بشریت نجات خواهد یافت."»

پاپ پل ششم نیز می‌گوید: " «افراد خارج از کلیسا دارای روح مقدس نیستند. کلیسای کاتولیک به تنهایی پایهٔ مسیح است و هر که از پایه جدا شود، جزو پیروان مسیح به شمار نمی‌آید."»

هرچند این تصمیمات توسط کاتولیک‌ها و غیر کاتولیک‌ها، شبیه به هم تعبیر شده است، بسیاری از پاپها تاکیدتأکید کرده‌اند که آنهایی که بطور شکست ناپذیری از دین کاتولیک غافل اند می‌توانند نجات پیدا کنند. [[پاپ پیوس]] نهم در سال ۱۸۶۸ درسخنرانی خود اعلام کرد: "ما همگی می‌دانیم که آنهایی که غافلند ولی به دین ما احترام می‌گذارند، اگر قوانین طبعیت را که خداوند در دل تمامی بشریت قرار داده، رعایت کنند، اگر از خداوند اطاعت کنند و اگر زندگی پاکدامن و پر مسئولیتی داشته باشند، می‌توانند با نیروی خداوندی، زندگی جاویدان را بدست بیاورند." پاپ ژان پل دوم می‌گوید: "واضح است که امروز بسیاری از مردم مانند گذشته فرصت شناخت و پذیرفتن انجیل و وارد شدن به کلیسا را ندارند. چنین افرادی در دین مسیح با زندگی توامتوأم با عفت و پاکی که رابطه‌ای عجیب با کلیسا برقرار می‌کند و راه رستگاری را به آنها نشان می‌دهد، نجات می‌یابند. این لطف خداوندی از مسیح سرچشمه می‌گیرد، ای ننتیجهٔ خشنودی اوست. این عامل باعث رستگاری هر انسانی می‌شود.

: هر جایی که گناه وجود دارد، تفرقه و جدایی و کفر و اختلاف نیز وجود دارد. در جاییکه تقوا و جود دارد، هماهنگی و وحدت نیز وجود دارد که قلب و روح تمامی مومنینمؤمنین را بر می‌انگیزد. (cf. CIC, can.۷۵۱)

""۸۱۹"" بسیاری از عوامل تطهیر صداقت (LG ۸ ۲) خارج از محدودهٔ مرئی کلیسای کاتولیک یافت می‌شوند. " کلمات خداوند، زندگی با رحمت، ایمان، امید و کار خیر به همراه دیگر هدایای دروین روح مقدس." (UR ۳۲32,cf. LG ۱۵) روح مسیح از این کلیساها و جوامع مذهبی بعنوان وسیلهٔ رستگاری استفاده می‌کند که نیرویش از رحمت و صداقت مسیح به کلیسای کاتولیک، گرفته می‌شود. تمامی این رحمت‌ها از سوی مسیح می‌آیند (cf.UR 3) و در درون خود، اتحادیهٔ کاتولیک نامیده می‌شوند.

پاپ نیروهای زیادی دارد که اعمال می‌کند. او می‌تواند اسقف‌ها را انتخاب کند، قلمرو اسقف را ایجاد کند یا توقیف کند، کارهای "دیکاسترهای " رم را تاییدتأیید کند و یا باطل اعلام کند، آئین مناجات را املاء کند، قانون کلیسای کاتولیک را اصلاح کند، فرمانهای کلیسایی را به آن بیفزاید، بعنوان قاضی عمل کند، بخشنامه عمومی منتشر کند و مفاهیمی را که تمامی کاتولیک‌ها باید به آن ایمان داشته باشند را ترویج دهد. بسیاری از این وظایف توسط دیکاسترهای رم انجام می‌شود و پاپ بر آنها نظاره می‌کند.

برخی جوامع مسیحی غیر کاتولیک رمی، مانند کلیسای آسیران شرق، [[کلیسای ارتدوکس]] شرقی، کلیسای ارتدوکس مشرقی، جامعهٔ [[کلیسای انگلیس]]، کلیساهای مسیحی مستقل و برخی طرفداران لوتران، آئین جانشینی وابسته به پاپ را پذیرفته‌اند و بنابراین (تا حدودی) وجود مقام رفیع پاپ را قبول کرده‌اند. هرچند، این کلیساها عموماً نمی‌پذیرند که پاپ جانشین سنت پیتر است و این سوالسؤال را مطرح می‌کنند که آیا سنت پیتر هرگز اسقف رم بوده است؟ بنابراین، برتری پاپ را بعنوان اسقف اعظم امپراطوری رم قبول دارند که این تعریف به صداقت در بند ۲۸ قانون کلیسای انجمن کالکدون، رشد شده است. این کلیساها هیچ مشروعیت و لزومی در بنیان‌گذاری پاپ بعنوان «قاضی قاطع جهانی» و سقوط ناپذیری او نمی‌بینند. به این علت که هیچ‌کدام از آنها، اولین انجمن واتیکان را بعنوان یک کلیسای جهانی قبول ندارند، تعریفات و قضاوت‌ها (و کافر شمردن آنهایی که به آنها اعتقاد ندارند) را معتبر نمی‌دانند. آنها اصطلاحاً چنین ادعاهایی را «نگرش به ارتفاعات» خطاب می‌کنند.

* [http://thepopeblog.blogspot.com/ وبلاگ پاپ] – وبلاک غیر رسمیغیررسمی در مورد پاپPope