'''زبانشناسی تاریخی''' ({{انگلیسی|Historical linguistics)}} یا ''زبانشناسی درزمانی'' {{انگلیسی|Diachronic linguistics}} به دانش مطالعهٔ تغییرات [[زبان|زبانها]] در گذر زمان اطلاق میشود. زبانشناسی تاریخی نه تنهانهتنها برای پی بردنپیبردن به دینامیک و چگونگی عملکرد پدیدهٔ بروز تغییرات در زبانها اهمیت دارد، در مقیاسی بالاتر و کلینگرانهتر، در جهت فهم طبیعت [[زبان طبیعی|زبانهازبانهای انسانی]] مفید و حیاتی است،است؛ چرا که،چراکه زبانها به هیچ وجهبههیچوجه ثابت و استاتیک نیستند، بلکه، بطوربهطور مداوم و پیوستهپیوسته، در حال نشو و نما،نشوونما، جریان، و شارش<ref>Flux</ref> میباشند.
== تغییرات آوایی ==
هرچند با گذشت زمانزمان، تمامی مؤلفههای دستوریدستوریِ زبان میتواند دچار تغییرات گردد، برخی از انواع دگرگونیها پیآمدها و اثرات آشکارتری را بروز میدهند.