غواصی اسکوبا: تفاوت میان نسخه‌ها

غواصی [[اسکوبا]] که در اصل مخفف کلمات دستگاه [[خود شامل]] تنفس در زیر آب است، و در حال حاضر یک کلمه در بر گیرنده برای غواصی به کار میرودمی‌رود نوعی از غواصی در زیر آب است که در آن، غواص با استفاده از مجموعه ایمجموعه‌ای از وسایل که امکان تنفس در زیر آب را فراهم می آوردمی‌آورد به تنفس در زیر آب و غواصی می پردازدمی‌پردازد.

بر خلاف غواصی اولیه ،اولیه، که بر حبس نفس و یا تنفس هوای پمپ شده از سطح تکیه میکرد،می‌کرد، سیلندر غواصی اسکوبا با گاز تنفسی (معمولاً هوای فشرده) پر شده‌است و اجازه می دهدمی‌دهد تا غواص آزادی بیشتری در حرکت زیر آّ در مقایسه با هوای تغذیه شده از سطح داشته باشد. همچنین در مقایسه با دیگر تکنیک هایتکنیک‌های غواصی مانند حبس نفس و غواصی آزاد بسیار آسان تر است. نسبت به هدف از غواصی، معمولاً حرکت غواص در زیر آب توسط باله هایباله‌های شنا که به پا متصل شده‌است انجام می پذیردمی‌پذیرد اما از نیروهای محرکه دیگر نیز مانند [[وسایل نقلیه]] زیر آب و یا کشیدن غواص از سطح استفاده شود.

اولین مجموعه موفقیت آمیز [[دستگاه تنفس]] زیر آب مدار باز توسط [[امیل گوگنان]] و [[ژاک ایو کوستو]]، که در آن گاز فشرده (معمولاً هوا) ذخیره و پس از استنشاق بازدم غواص در آب تخلیه میشدمی‌شد ساخته و توسعه یافت.

با این حال، رگلاتورهای غواصی امروزی ریشه در استرالیا و دستان [[تد الدرد]] که اولین رگولاتور دهانی معروف به بالن یا نهنگ دندان دار را ساخت دارد.

این رگولاتور که به عنوان یک اختراع ثبت شد، دارای طراحی مانند رگلاتورهای امروزی با دو شلنگ ارائه دهنده هوای تنفسی و شیر تقاضا که هوای تنفسی را فقط به هنگام دم و مکش تنفسی به غواص ارائه مینمودمی‌نمود بود.

== ریشه شناسیریشه‌شناسی ==

اصطلاح "«اسکوبا"» (مخفف کلمات self-contained underwater breathing apparatus) به وجود آمده در دوران جنگ جهانی دوم است که در اصل در [[ایالات متحده]] توسط دکتر کریستین لامبرسین به مردان غورباقه ایغورباقه‌ای که با سیستم تنفس زیر آبی به جنگ در زیر آب می پرداختندمی‌پرداختند گفته شده‌است.

امروزه کلمه "«اسکوبا"» به عنوان یک واژه در دنیای "«غواصی"» پذیرفته شده‌است و اشاره به "«دستگاه غواصی"» و یا نمودهای کلی از [[تجهیزات غواصی]] دارد.

در عملیات‌های غیر نظامی،غیرنظامی، بسیاری از نیروهای پلیس نیز برای انجام جستجو و بازیابی یا نجات و کمک به تشخیص جرم و جنایت که ممکن است در آب اتفاق افتاده‌است باشد. در برخی از موارد نیز ممکن است غواصان از اعضای تیم نجات [[آتش‌نشانی]] یا خدمات پیراپزشکی و یا واحد [[نجات غریق]] باشند، و ممکن است به عنوان غواصی [[خدمات عمومی]] [[طبقه‌بندی]] شوند.

شایع ترینشایع‌ترین مجموعه تجهیزات غواصی، اسکوبای "«تک شلنگ"» مدار باز با رگلاتور ۲ مرحله ایمرحله‌ای و یک سیلندر گاز تنفسی تحت فشار است که مرحله اول آن بر روی سیلندر ثابت شده و مرحله دوم آن در دهان غواص قرار میگیردمی‌گیرد.

به این ترتیب تفاوت بین رگلاتور اصلی طراحی شده توسط امیل گگنان و ژاک کوستو در ۱۹۴۲ " که به "رگلاتور شلنگ دوقلو" شناخته شده‌است آن است که در آن فشار سیلندر در فشار محیط در یک مرحله و در رگلاتورهای نوین در دو یا سه مرحله کاهش یافته که این سیستم دارای مزایای قابل توجهی و بیش از سیستم اصلی است.

در "شلنگ های«شلنگ‌های تک"» دو مرحله طراحی شده‌است، مرحله اول رگولاتور فشار سیلندر را که در حدود ۲۰۰ بار (3000 PSI) می باشدمی‌باشد به فشار متوسط که حدود ۱۰ بار (145 PSI) بالاتر از فشار محیط است کاهش میمی‌دهد. دهد.در مرحله دوم که از طریق یک شلنگ فشار کم به مرحله متصل است، گاز تنفسی با فشار محیط به دهان و ریه هایریه‌های غواص ارائه میشودمی‌شود.

گازهای بازدم غواص نیز به طور مستقیم به محیط اطراف تخلیه میگرددمی‌گردد. مرحله اول به طور معمول دارای حداقل یک خروجی گاز پر فشار متصل به سیلندر است که فشار سنجفشارسنج غواص یا حسگر کامپیوترهای غواصی به منظور نشان دادن میزان هوای موجود در سیلند به آن متصل می شودمی‌شود.

دوباره تنفسگرهای مدار بسته (CCR) و نیمه مدار بسته (SCR) بر خلاف مجموعه هایمجموعه‌های مدار بازباز، ،گازهایگازهای بازدم غواص را پردازش مجدد نموده و برای استفاده مجدد از هر نفس، [[دی اکسید کربن]] آن را حذف و با اکسیژن جایگزین نموده تا بازدم توسط غواص استفاده گردد.

دوباره تنفسگرها حبابهای بسیار کم و یا هیچ گاز را در آب آزاد نمی‌کنند و غواص در هر ساعت به دلیل بازیافت هوای تنفسی خود، هوای کمتری را مصرف مینمایدمی‌نماید. این مزیت برای پژوهشها،مواردپژوهشها، موارد نظامی، عکاسی زیر آب و برنامه هایبرنامه‌های کاربردی دیگر مورد استفاده فراوانی دارد.

اولین دوباره تنفسگرهای مدرن با سیستم الکترونیکی، نوع MK 19 اس ترون بود که توسط رالف اوستراوت توسعه یافت [نیازمند منبع] دوباره تنفسگرها بسیار پیچیده ترپیچیده‌تر و گران قیمتگران‌قیمت تر از اسکوبای مدار باز هستند، و نیاز به آموزشهای ویژه و نگهداریهای خاص برای استفاده ایمن می باشندمی‌باشند.

در یک سیستم دوباره تنفسگر مدار بسته [[فشار نسبی]] اکسیژن به صورا مستمر کنترل می شود،می‌شود، بنابراین می توانمی‌توان آن را به حداکثر میزان بی خطر کاهش داد و یا فشار نسبی گاز بی اثری مانند هلیم را در مدار تنفسی افزایش داد.

بارگذاری گازی بی اثر مانند هلیم جذب نیتروژن را توسط بافت هایبافت‌های بدن غواص کاهش داده و از تهدیدهای [[بیماری تراکم زدائی]] میکاهدمی‌کاهد. این امر مستلزم نظارت مستمر بر فشار واقعی و نیز فشار نسبی و نظارت بر حداکثر زمان مجاز برای اثربخشی واقعی و پردازش دقیق آن از سوی کامپیوتر غواصی است.

در آزمونهای میدانی و در مقایسه با سیستم هایسیستم‌های غواصی دیگر ابتلا به بیماری تراکم زدائی در غواصانی که طولانی ترطولانی‌تر در زیر آب باقی می ماندمی‌ماند با استفاده از سیستمهای دوباره تنفسگر بسیار کاهش یافته‌است. همچنین دوباره تنفسگرها میتوانندمی‌توانند دارای یک جریان ثابت از مخلوط نایتروکس در مدار تنفسی گردند که بنابراین محاسبه میزان فشار نسبی اکسیژن و مدت زمان مجاز قرار گرفتن در معرض آن در طول غوص می بایستمی‌بایست تحت کنترل و نظارت غواص قرار گیرد.

از آنجا که دوباره تنفسگرها حباب هایحباب‌های بسیار کمی از خود پس میدهندمی‌دهند برای زندگی موجودات مزاحمتی ایجاد نشده و استفاده از آن برای عکاسی در زیر آب، و برای کارهای پنهانی بسیار مفید است.

در برخی از مخلوط هایمخلوط‌های تنفسی غواصیغواصی، ،نسبتنسبت به هوای معمولی اتمسفر (۲۱ ٪ اکسیژن ،اکسیژن، نیتروژن ۷۸ ٪ ،٪، ۱ ٪ گازهای کمیاب) را می توانمی‌توان تغییر داد که استفاده درست از آنها را غواص باید آموزش دیده باشد.

شایع ترینشایع‌ترین مخلوط مورد استفاده نایتروکس است که به عنوان هوای غنی شده نیز شناخته میشودمی‌شود. هوای غنی شده تنفسی اغلب با ۳۲ ٪ یا ۳۶ ٪ اکسیژن ترکیب شده‌است و در نتیجه نیتروژن کمتری در اثر استنشاق این گاز جذب بدن غواص میگرددمی‌گردد. در این صورت بیماری تراکم زدائی کاهش یافته و مدت زمان باقی‌ماندن در عمق را برای غواص افزایش میدهدمی‌دهد.

یکی از [[اشتباهات رایج]] در بارهدرباره نایتروکس این است که تنفس نایتروکس می تواندمی‌تواند حالت بی حسیبی‌حسی و [[خواب الودگیآلودگی]] یا بیماری [[نیتروژن نارکوسیس]] را کاهش دهد ،دهد، اما تحقیقات نشان داده‌است که تنفس نایتروکس هیچ اثری بر این بیماری ندارد.

آب دارای [[ضریب شکست]] بیشتری از هوا است که آن را مشابه قرنیه چشم میکندمی‌کند. نوری را که از آب وارد قرنیه میشودمی‌شود در تمام جهت هاجهت‌ها شکسته و باعث عدم تمرکز چشم میگرددمی‌گردد.

[[ماسک غواصی]] این مشکل را با ایجاد فضای هوا در مقابل چشمان غواص برطرف مینمایدمی‌نماید.

انکسار ایجاد شده در نور توسط آب نیز منجر به بزرگنمائی اشیاء میگرددمی‌گردد و به نظر می رسدمی‌رسد در حدود ۳۴ درصد اشیااشیاء بزرگتر و ۲۵ ٪ نزدیکتر از آنی که در واقع هستند گردیده‌اند.

(این پدیده عکاسی در زیر آب را تحت تاثیرتأثیر قرار میدهد می‌دهد: دیدگاه دوربین از طریق عدسی تحت تاثیرتأثیر آب بوده و چشم کاربر از طریق ماسک غواصی فاصله ظاهری سوژه را به مراتب نزدیک تر از مکان حقیقی آن خواهد دید. )

بنابر همین خاصیت،غواصانیخاصیت، غواصانی که نیاز به لنز هایلنزهای اصلاحی برای دیدن واضح در خارج از آب دارند ممکن است در زیر آب با پوشیدن ماسک نیازی به لنز هایلنزهای خود نداشته باشند. اما برخی از ماسک هاماسک‌ها قابلیت نصب لنزهای سفارشی را دارند.

تکاوران و مردان غورباقه ایغورباقه‌ای که نگران آشکار شدن و اعلام موضع خود به دلیل بازتاب نور از سطح شیشه ماسک غواصی خود میباشند،بهمی‌باشند، به جای ماسک از لنزهای تماسی ویژه ایویژه‌ای برای دیدن در زیر آب استفاده می کنندمی‌کنند.

فشار هوای درون ماسک باید برای غواصی با فشار بیرونی ماسک یا آبهای اطراف برابر گردد. [[عینک شنا]] برای غواصی مناسب نیست زیرا آنها تنها چشمها را پوشش داده و در نتیجه اجازه یکسان سازییکسان‌سازی فشار درون و بیرون را به غواص نمی‌دهد. عدم برابرسازی فشار درون ماسک ممکن است منجر به باراتروما بر چشمها و صورت گردد.

[[پرونده:9-24-2007 diving with wellington-05.jpg|بندانگشتی|دو غواص در حال ارائه علامت "«اوکی"» با دست در یک کشتی غرق شده [[جمهوری دومینیکن]].]]

غواصان نمی‌توانند در زیر آب صحبت کنند مگر دارای ماسک تمام صورت مجهز به رادیو باشند. اما غواصان می توانندمی‌توانند ارتباط خود را با استفاده از علامت هایعلامت‌های دست برقرار سازند.

بیماری تراکم زدائی باید در اسرع وقت درمان گردد. درمان قطعی این بیماری معمولاً با فشار گذاری دوباره در [[محفظه فشار گذاری]] و با [[اکسیژن درمانی]] همراه است.

آب خاصیت هدایت حرارتی ۲۵ بار بهتر از هوا را دارد که غواص می تواندمی‌تواند به [[هیپوترمی]] منجر شود. این عارضه قضاوت را مختل و زبردستی را از بین میبردمی‌برد که می تواندمی‌تواند مرگبار باشد. برای پیش گیری از دست دادن دمای بدن، باید از پوششهای معمول استفاده نمود.

لباس غواصی جلوگیری از جراحتهای پوستی بهنگام غواص توسط اشیاء تیز و یا زبر در زیر آب به کار میروند،می‌روند، حیوانات دریایی، مرجانها و یا بقایای فلزی که معمولاً در کشتیهای غرق شده یافت میشودمی‌شود میتوانندمی‌توانند بسیار آسیب زننده باشند.

غواصی اشباع -- استفاده طولانی مدت از زیستگاه هایزیستگاه‌های تحت فشار زیر آب و برداشت فشار تدریجی در طی چند روز در محفظه برداشت فشار.

آموزش غواصی تفریحی و دریافت گواهینامه آن متمرکز در یک سازمان و یا مختص به نهاد خاصی نیست. با این حال ،حال، تعداد زیادی از سازمان هایسازمان‌های آموزش غواصی در سراسر جهان وجود دارد که غواصان و مربیان غواصی را آموزش داده و برای آنها گواهینامه غواصی صادر میکنندمی‌کنند.

[[ای سی یو سی]] ACUC گواهینامه زیر آب آمریکا کانادا (که قبلاً کانون شوراهای زیر آب کانادا بود) -- در سال ۱۹۶۹ در کانادا تاسیستأسیس و در سال ۱۹۸۴ گسترش یافت.

[[باشگاه زیر آبی بریتانیا]] BSAC-- مستقر در انگلستان، که در سال ۱۹۵۳ تاسیستأسیس شده‌است و بزرگترین باشگاه غواصی در جهان است.

[[کنفدراسیون جهانی فعالیتهای زیر آبی]] CMAS که به دست کاپیتان [[ژاک ایو کوستو]] در ۱۹۵۹ تاسیستأسیس گردید.

کتاب راهنمای جامع غواصی در آبهای آزاد، تالیفتألیف مهندس محمد رسول باقریان - زمستان ۱۳۸۶ ISBN:978ISBN978-964-95713-79

* [http://www.iranscubadiver.com www.iranscubadiver.com]

* [http://www.diversalertnetwork.org/ Divers Alert Network]—Diving Emergencies/Hyperbaric Chamber Assistance

* {{Wikivoyage|Scuba diving}}