'''ایقان''' از آثار [[بهاءالله]] شارع [[دین بهائی]] است. این کتاب در اواخر دوره اقامت در بغداد نگاشته شده‌است (۱۲۷۸ هـ. ق. مطابق با [[۱۸۶۲ (میلادی)|۱۸۶۲ میلادی]]). به اعتقاد بهائیان این کتاب نیز مانند دیگر آثار [[بهاءللهبهاءالله]] وحی منزل از [[خداوند]] بر او بوده‌است. این کتاب در جواب سوالات [[حاجی میرزا سید محمد خال]]، دایی [[سید علی محمد باب]] نگاشته شده‌است. کتاب ایقان در مورد بیان اسرار کتب آسمانی ادیان قبل و توضیح معانی بشارت‌های آنها در مورد علامت‌های ظهور منجی از قبیل معنای [[قیامت]]، تاریک شدن خورشید، سقوط ستارگان و دیگر علامت‌ها می‌باشد. این کتاب به [[زبان فارسی]] نوشته شده‌است. [[ادوارد براون]]، [[خاورشناس]] نامدار [[انگلیسی]]، دربارهٔ این کتاب می‌گوید: «اثری‌است سخت بسزا، با سبکی پرصلابت، روشن در استدلال، مجاب‌کننده در اثبات و در آن آگاهی از [[انجیل]]، [[قرآن]] و سنن کم پدیدار نیست.»<ref>E. G. Browne, Selections from the Writings of E. G. Browne on the Babi and Baha'i Religions, ed. by Moojan Momen (Oxford: George Ronald, 1987) 254</ref><ref>"it is a work of great merit, vigorous in style, clear in argument, cogent in proof, and displaying no slight knowledge of the Bible, Qur'an, and Traditions"</ref>
