'''امنیت ملی''' به الزاماتی اشاره می‌کند که بقای [[دولت ملی]] را از طریق بکارگیری قدرت [[اقتصاد]]ی، [[ارتش]] و [[توان سیاسی]] و استفاده از ابزار [[دیپلماسی]] حفظ نماید. «امنیت ملی» یک مفهوم غربی و خصوصا امریکایی است که در سالهای پس از۱۹۴۵ رواج یافت. در مورد امنیت ملی تعاریف مختلفی ارائه شده است. این مفهوم مانند دیگر مفاهیم علوم انسانی، دارای تعریفی واحد و مقبول تمامی یا حداقل بیشتر صاحب نظران نمی‌باشد. ریشه آن عدم اتفاق نیز به تلاش افراد، گروه‌ها و کشورها در تلقی و برداشت متفاوت آنها از این واژه باز می‌گردد. بر همین اساس، مثلا آرنولد ولفرزمی گوید: «امنیت ملی نماد ابهام آمیزی است که اصلا ممکن نیست دارای معنای دقیق باشد.» (۱)
'''امنیت ملی'''
معنی کردن مفهوم امنیت ملی در جهان امروز کار پیچیده ای است. «هافتن دورن» معتقد است که شکل گیری دولت ملی در قرن هفدهم و تمایل آن به بقا، باعث شده که امنیت ملی اهمیت اساسی پیدا کند. اما «می» اشاره می کند که واژه امنیت ملی تنها در قرن بیستم و به خصوص پس از جنگ جهانی دوم متداول شده است. ولفرز، امنیت ملی را به طور عینی به معنای فقدان تهدید نسبت به ارزش های مکتسبه و به طور ذهنی به مفهوم فقدان ترس از حمله به این گونه ارزش ها می داند. رابرت ماندل معتقد است : امنیت ملی شامل تعقیب روانی و مادی ایمنی است و اصولا جزء مسئولیت حکومت های ملی است، تا از تهدیدات مستقیم ناشی از خارج، نسبت به بقای رژیم ها، نظام شهروندی و شیوه زندگی شهروندان خود ممانعت به عمل آورند. <ref>ماندل، رابرت، چهره متغیر امنیت ملی، ترجمه پژوهشکده مطالعات راهبردی، تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی</ref>
والتر لیپمن در تعریف امنیت ملی آورده است: یک ملت زمانی امن است که در صورت اجتناب از جنگ،در معرض قربانی کردن ارزش های خود نباشد و در صورت ورود به جنگ بتواند با پیروزی در جنگ، ارزش های خود را حفظ کند. <ref>نصری، قدیر، نفت و امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران، تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی</ref> امنیت ملی در قالب دو گفتمان سلبی و ایجابی شکل گرفته است. در گفتمان سلبی، امنیت ملی به پاسداری از سرزمین، حاکمیت و مردم در برابر تهدیدات و خطرات دشمنان کشور معطوف است و در گفتمان ایجابی در کنار حفظ منافع ملی به ایجاد فرصت ها برای توسعه و پیشرفت نظر دارد <ref>نویدنیا، منیژه، تحلیل رابطه شرایط اجتماعی و گفتمان امنیت، آشتیان: فصلنامه تخصصی جامعه شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد آشتیان، سال پنجم، شماره دو، تابستان1388</ref>
