آندرانیک اوزانیان: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
ابرابزار |
Hosseinsamm (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۶۱:
آندرانیک در [[جنگهای بالکان]] در ارتش [[بلغارستان]] و علیه عثمانی شرکت کرد وی همچنین در زمان [[جنگ جهانی اول]] در [[:w:en:Caucasus Campaign|عملیات جنگی در قفقاز]] شرکت نمود و به عنوان فرمانده گردان یکم، [[:w:en:Armenian volunteer units|واحد داوطلب ارمنی]] انتخاب شد.
یکی از عمده اقدامات او که با ایران ارتباط پیدا می کند، پیوستن او به قوای متفقین در جنگ جهانی اول در جهت حمایت از مسیحیان مزدورشان و حمله به شهرهای آذربایجان غربی در ایران از جمله ماکو، خوی، سلماس و ارومیه در اول تیر 1297 شمسی و 13 رمضان 1336 است که با وجود کشتن تعداد زیادی از مردم عادی نهایتاً در چند روز بعد (ششم تیر ماه)با شکست اندارنیک همراه شد. <ref> کسروی، سید احمد (۱۳۷۱). تاریخ هیجده ساله آذربایجان، انتشارات امیر کبیر، تهران. </ref> <ref>توفیق، رحمت الله (1382). تاریخچه ارومیه. تهران: نشر شيرازه.</ref><ref> آقاسی، مهدی (1350). تاریخ خوی. دانشکده ادبیات و علوم انسانی تبریز.</ref><ref>ریاحی، محمد امین (1378). تاریخ خوی: سیر اجتماعی و فرهنگی شهرهای ایران. تهران: طرح نو.</ref><ref>بيات، کاوه (1380). طوفان بر فراز قفقاز- نگاهي به مناسبات منطقهاي ايران و جمهوريهاي آذربايجان، ارمنستان و گرجستان در دوره نخست استقلال 1917-1921، تهران: انتشارات وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران.</ref>. هر چند آندارنیک در راه عقب نشینی نیز قریه های معتبری را با زن و بچه قتل عام نمود<ref>بيات، کاوه (1380)ص 93.</ref>.
آندرانیک پنج سال آخر عمرش را در شهر [[فرزنو]] میزیست تا عاقبت در تاریخ [[۳۱ اوت]] [[۱۹۲۷ (میلادی)|۱۹۲۷]] در سن ۶۲ سالگی درگذشت تصمیم گرفتند که وی را در [[ارمنستان]] به خاک بسپارند اما توسط حکومت کمونیستی از این کار جلوگیری شد به ناچار وی را در [[گورستان پر-لاشز]] دفن کردند ولی عاقبت در سال [[۲۰۰۰ (میلادی)|۲۰۰۰]] باقیمانده جسد وی به [[ارمنستان]] انتقال داده شد و در گورستان نظامی [[یرابلور]] به خاک سپرده شد.
|