نیروی دریایی امپراتوری آلمان

نیروی دریایی امپراطوری آلمان (آلمانی: Kaiserliche Marine) در زمان شکل‌گیری امپراطوری آلمان تشکیل گردید. نیروی دریای امپراطوری آلمان از توسعۀ نیروی دریایی کوچک پروس ایجاد گردید و در بین سال های ۱۸۷۱ و ۱۹۱۹ فعالیت می‌کرد. مأموریت این نیرو، بطور عمده دفاع از مواضع دریایی امپراطوری آلمان بود. قیصر ویلهلم دوم، بطور قابل ملاحظه‌ای نیروی دریایی امپراطوری آلمان و مأموریت آن را ارتقا داد. رهبری اصلی این نیروی بر عهدۀ دریا سالار آلفرد فن تیرپیتس (۱۸۴۹- ۱۹۳۰) بود که بطور قابل ملاحظه‌ای این نیروی را از لحاظ کمی و کیفی با پیروی از نظریه‌های قدرت دریایی رزم‌آرای آمریکایی، آلفرد ماهان ارتقا داد. پیامد این امر، ایجاد رقابت تسلیحاتی بین بریتانیا و امپراطوری آلمان و شکل‌گیری یکی از بزرگترین نیروی‌های دریایی جهان و دومین قدرت دریایی پس از نیروی دریایی پادشاهی بریتانیا بود. نیروی دریایی سطحی آلمان در خلال جنگ جهانی اول ناکارا و تنها عملیات عمده آن، نبرد یوتلاند بود. با این وجود، از لحاظ زیر سطحی بطور قابل ملاحظه‌ای توسعه یافت و تهدیدی جدی برای سیستم تدارکات بریتانیا محسوب می‌شد.

پرچم نیروی دریایی امپراطوری آلمان

منابع

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Imperial German Navy». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۵ فوریه ۲۰۱۶.