چرم‌سازی همدان: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
وهمن (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
جز اصلاح پیوند به صفحه ابهام‌زدایی، replaced: حکومت پهلوی ← حکومت پهلوی با استفاده از AWB
خط ۴:
شهر همدان از جمله شهرهای مهم تولید و صادرکنندهٔ چرم در ایران است. سابقهٔ این صنعت در همدان چندان طولانی است که این شهر را شهر دباغخانه‌ها نیز نامیده‌اند. [[ویلیامز جکسن]] مستشرق و زبانشناس [[آمریکایی]] که در سال ۱۲۸۱ شمسی از همدان دیدار کرده‌است، در کتاب سفرنامهٔ جکسن می‌نویسد، بازرگانان از این شهر به عنوان انبار ایران یاد می‌کنند. از جمله کالاهای بازرگانی اجناس چرم را باید نام برد، زیرا همدان شهر دباغخانه هاست و همدانیان در ساختن و پرداختن و عمل آوردن پوست [[گاو]] و [[گوسفند]] و ساختن اشیاء مفید و اجناس تجملی ار آنها شهره‌اند.<ref>چرم همدان از فرهنگ تا صنعت، نکیسا پارسا، ص ۸۸</ref>
 
تا اوایل حکومت [[دودمان پهلوی|پهلوی]] تولید چرم در شهر همدان از رونق بسیاری برخوردار بود، به طوری که چرم همدان و کالاهای چرمی ساخته شده از آن، شهرت جهانی داشت. از سال ۱۳۰۹ شمسی با ایجاد تغییراتی در نحوهٔ شهرسازی و به بهانهٔ کنترل بیماری‌ها و رعایت نکات بهداشتی، از ادامهٔ کار کارگاه‌های دباغی در داخل شهر جلوگیری به عمل آمد و این کارگاه‌ها در دو محل خارج از شهر استقرار داده‌شد. از سوی دیگر با ورود ماشین و کالاهای وارداتی از جمله کفش و کیف و غیره از میزان تقاضای چرم کاسته شد و از آن پس تولیدات بیشتر به منظور صادرات فراهم آمد.<ref>چرم همدان از فرهنگ تا صنعت، نکیسا پارسا، ص ۸۶</ref>
 
== تعریف چرم‌سازی ==
سطر ۱۵ ⟵ ۱۴:
=== روش سنتی تولید چرم ===
{{اصلی|چرم‌سازی سنتی}}
در گذشته زنان، مردان و کودکان بسیاری در همدان به این کار اشتغال داشتند، و از آنجائیکه کاری سنگین بود، مردان تمام مراحل ساخت چرم را انجام می‌دادند و زنان به جدا کردن پشم از پوست ها، شستن پشم‌ها و ریسندگی پشم‌ها برای تبدیل نخ و غیره اشتغال داشتند، با تداول روش ماشینی، ساخت چرم به شیوهٔ سنتی کنار گذاشته شد ولی بطورکلی از بین نرفت و عده‌ای از علاقه‌مندان تولید چرم سنتی در کنار شغلی دیگر به کار خود ادامه دادند. در چند سال اخیر به دلیل گسترش بازار فروش چرم سنتی این شیوهٔ تولید رونق بیشتر یافته و به دلیل نداشتن ضایعات و پس آب های سمی مورد توجه قرار گرفته‌است.<ref>چرم همدان از فرهنگ تا صنعت، نکیسا پارسا، ص ۹۰</ref >
 
== انواع چرم سنتی ==
سطر ۲۶ ⟵ ۲۵:
* چرم گاومیش: از پوست [[گاومیش]] تهیه می‌شده و به دلیل ضخامت از آن به عنوان زیرهٔ کفش استفاده می‌شده‌است.
* چرم دوبور:از پوست [[بز]] نر ۲ ساله تهیه می‌شود.
* تودلی، زیرشکمی، کله پوست، گردن:از آنها برای پر کردن داخل کفش، کفهٔ کفش و غیره استفاده می‌شد.<ref>چرم همدان از فرهنگ تا صنعت، نکیسا پارسا، ص ۹۴</ref >
 
== اماکن واحدهای تولیدی ==
سطر ۳۲ ⟵ ۳۱:
 
هم اکنون در اطراف شهر همدان ۴ کارخانهٔ تولید چرم به نام‌های کارخانهٔ چرم جورقان در ۱۲ کیلومتری جادهٔ همدان-تهران، کارخانهٔ امیرالوند و کارخانهٔ جیروچرم در مجموع با نام شرکت صنعتی ویان به شیوهٔ ماشینی فعال است که تمامی آنها به بخش خصوصی تعلق دارند.{{سخ}}
علاوه بر این دو کارخانهٔ دیگر به نام چرم ساغری و کاویان چرم در [[شهرک صنعتی ویان]] نیز به زودی بهره‌برداری خواهد شد که با احتساب آنها، تعداد کارخانه‌ها به ۶ خواهد رسید. در سال‌های اخیر به دلیل افزایش بازار فروش، به تعداد کارگاه‌های سنتی نیز افزوده شده‌است.<ref>چرم همدان از فرهنگ تا صنعت، نکیسا پارسا، ص ۱۰۰</ref >
 
== موقعیت کنونی همدان در بازار چرم ==
در گذشته با وجود مشکلات فراوان در تهیه و ساخت چرم و اشیای چرمی، چرم همدان از رونق بسیار و شهرت جهانی برخوردار بوده‌است. تغییر در نحوهٔ تولید سبب افزایش کمی و کیفی تولیدات و شرایط بهتر کار برای کارگران شده‌است ولی در مقام رقابت با استان‌های دیگر کشور چرم همدان از رشد نسبتاً کمی برخوردار بوده‌است.<ref>چرم همدان از فرهنگ تا صنعت، نکیسا پارسا، ص ۱۰۱</ref >
==جستارهای وابسته==