نایب اسدالله: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز ←جایگزینی با [[وپ:اشتباه|اشتباهیاب]]: پشتپار⟸پشتکار، نمیشودچنان⟸نمیشود چنان |
||
خط ۳:
'''نایب اسدالله''' ([[۱۲۳۱]]؟ در [[اصفهان]] — [[۱۳۰۴]]؟)<ref>{{یادکرد وب |نشانی=http://hamshahrionline.ir/details/187836 |عنوان= زندگینامه: نایب اسدالله (۱۳۰۴—۱۲۳۱)| ناشر = [[همشهری آنلاین]] |تاریخ = ۲۳ مهر ۱۳۹۱ |تاریخ بازبینی= ۵ فروردین ۱۳۹۳}}</ref> از [[موسیقیدان|موسیقیدانان]] [[ایران]] و استاد [[نی (ساز)|نی]] بوده است.<ref>{{یادکرد|کتاب=اطلاعات عمومی|نویسنده = عنایت الله شکیباپور|ناشر =کتابفروشی اشراقی|صفحه=۶۳|سال=۱۳۴۸}}</ref>
استاد نایب اسدالله فرزند نایب حسین خان که یکی از هنرمندان آن زمان به شمار میرفت از مادرش به نام صاحب جم در شهر اصفهان چشم به جهان هستی گشود. نایب شاگرد ابراهیم آقا باشی و همچنین پدر هنرمند خویش بود ولی تنها به دلیل علاقه و
وی همراه با [[ناصرالدین شاه]] در یک سفر به انگلستان عزیمت کرد و در کنسرت بزرگی که توسط ملکه وقت آن کشور برپا گردیده بود، شرکت جست. در این هنرنمایی بینالمللی موسیقیدانان و نوازندگان اکثر کشورها شرکت داشته و برنامههای هنری متعدد اجرا کردند. در پایان مراسم با اشاره ناصرالدین شاه نایب نی را از جیب خود بیرون آورده و شروع به نواختن آن میکند، به طوریکه همه حضار شرکت کننده را مات و مبهوت میسازد. ملکه نیز چنان تحت تأثیر این صوت دلنشین واقع میگردد که بیاختیار گردنبندش را بیرون میآورد و بر گردن نایب آویزان میکند و رو به حضار میگوید: «باید اعتراف کرد این مرد ایرانی با چوبی خشک که بیش از چند سوراخ در آن دیده
نایب اسدالله در یکی از دستگاههای موسیقی ایرانی گوشهای اختراع کرده که امروز به نام «بغدادی نایب» معروف میباشد.
|