بودیسم: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از برنامهٔ همراه |
KhabarNegar (بحث | مشارکتها) با فرض حسن نیت ویرایش 5.237.48.103 (بحث) واگردانی شد: دلیل؟. (توینکل) |
||
خط ۱۰:
== خاستگاه اندیشه‌های بودا ==
<p align=justify>
پیرامون سه هزار سال پیش، شاخه‌هایی از [[آریاییان]]
جامعه [[هندوستان]] در زمان بودا به چهار رده یا ([[کاست]]) بخش می‌شد: [[برهمن|برهمنها]] (روحانیان)، [[کشتریا|کشتریاها]] (شهریاران و جنگاوران)، [[وایشیا|وایسیاها]] (کشاورزان و بازرگانان) و [[شودرا|شودراها]] (خدمتکاران برده). [[بودا]] خود به رده کشتریا تعلق داشت ولی اعلام داشت که از دید او همه مردم برابر و پاکزادند.{{مدرک}}
خط ۱۳۳:
{{اصلی|بوداگرایی در ایران}}
<p align=justify>
* سکه‌ای از پیروز پسر [[اردشیر بابکان|اردشیر ساسانی]] یافت شده که در آن وی از ارج‌گذاری خویش نسبت به دو دین [[زرتشتی]] و بوداگرایی خبر می‌دهد.{{مدرک}}
* در سدهٔ ۶ زایشی یک رشته داستان‌های بودایی به نام [[جاتاکا]] از روی ویرایش هندوی آنها به نام «پنچا تنترا» به [[پارسی میانه]] ترجمه شد و «کلیلگ و دمنگ» نام گرفت. در سدهٔ ۸ زایشی [[ابن مقفع]] آن داستان‌ها را به عربی برگرداند و نام [[کلیله و دمنه]] بر آنها نهاد. ترجمه‌های لاتین و یونانی آن کتاب بعدها در سدهٔ ۱۴ پایهٔ [[داستان‌های آسوپ]] نوشتهٔ یک راهب [[بیزانس|بیزانسی]] را تشکیل‌داد.{{مدرک}}
* آیین بودایی در [[خراسان]] بزرگ تا اندازه‌ای ریشه گرفته بود و یکی از کانون‌ها و نیایش‌گاه‌های بزرگ آن در صومعهٔ بودایی [[بلخ]] بود. این [[صومعه]] به سانسکریت، «ناوا ویهارا» نام داشت که معنی آن «صومعهٔ نو» است. این نام در فراگویی پارسی‌زبانان به گونهٔ [[نوبهار]] درآمد. لقبی که به گردانندگان این صومعه در زبان سانسکریت داده بودند، «پراموکها» به معنی «سرور» بود و نام خانوادهٔ برجستهٔ ایرانی [[برمکیان]] از همین لقب گرفته شده است. برمکی‌ها عهده‌دار و گردانندهٔ این نیایش‌گاه بودایی بودند.{{مدرک}}
* به تازگی [[روزنامه]] آساهی ژاپن از قول یک [[باستان شناس]] برجسته ژاپنی به نام «نوگوچی» از یافته شدن ۱۹ تندیس بودا در [[استان فارس]] گزارش داد. در گزارش دیگری از شبکه «بودیست نیوز» درازای این [[تندیس|تندیسها]] میان ۵ تا ۲۰ سانتیمتر و جنس آنها از گچ و گل اعلام شده‌است.{{مدرک}}
</p>
* برخی از پژوهشگران استدلال می کنند که ایین بودایی ریشه ی ایرانی دارد. بر این بنیاد ایین بودایی ریشه در متافیزیک ایرانی و به ویژه دین زرتشتی دارد. بنابراین این دسته از پژوهشگران ریشه ی هندی آیین بودایی بودایی را رد می کنند. چنین فرضیه ای بسیاری از فرضیه های سنتی در مورد آیین بودایی و خواستگاه آن و همچنین فرضیه های سنتی در پیرامون زمینه ی تاریخی و سیاسی ان را به چالش کشیده است. <ref>Jayarava Attwood , Possible Iranian Origins for the Śākyas and Aspects of Buddhism, Journal of the Oxford Centre for Buddhist Studies, Vol 3, Available in; http://www.ocbs.org/ojs/index.php/jocbs/article/view/26</ref>
== جستارهای وابسته ==
| |||