تپه‌ها چشم دارند (فیلم ۲۰۰۶): تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۹:
}}
 
'''''تپه‌ها چشم دارند''''' {{انگلیسی|The Hills Have Eyes}} یک [[فیلم ترسناک]] به کارگردانی [[الکساندر آژا]] و با بازی [[تد لواین]]، [[کاتلین کویینلان]] و [[دن برد]] محصول سال ۲۰۰۶ کشور [[ایالات متحده]] است. این فیلم [[بازسازی (سینما)|بازسازی]] فیلمی به همین نام در سال ۱۹۷۷ و به کارگردانی [[وس کریون]] است.
 
«تپه‌ها چشم دارند» که نسخه دوباره سازی شده یک محصول سال ۱۹۷۷ به همین نام است ۶۹.۶ میلیون دلار فروش کرد. فیلم با هزینه‌ای ۱۵ میلیون دلاری تهیه شد. این فیلم در شهر [[ورزازات]] و استودیوی سی ال ای [[مراکش]] فیلمبرداری شده است.
خط ۳۷:
 
== دربارهٔ فیلم ==
نخستین فیلم الکساندر آژا در هالیوود، و بازسازی «''تپه‌ها چشم دارند»'' (وس کریون، ۱۹۷۷) که یکی از ترسناک‌ترین و تکان‌دهنده‌ترین آثار ژانر در دههٔ ۱۹۷۰ بود.
 
فیلم کریون به خاطر شکل و شمایل تجربی هول‌آور، تصاویر رئالیستی تلخ و گزنده هم در صحنه‌های خشونت و هم در لحظه‌های رابطه و گفتگو، و پس‌زمینه‌های اجتماعی نگران‌کننده و عمیقی در باب ماهیت خانواده و قدرت در جامعهٔ آمریکایی، مسئلهٔ سرکوب و واکنش و طغیان بر آن به انگیزهٔ ادامهٔ بقا، یکی از به یادماندنی‌ترین فیلم‌های کالت/سرسپرده‌دار [[وحشت (گونه هنری)|ژانر ترسناک]] بوده است. اما این نسخهٔ بازسازی به خاطر رویکرد همراه با ترس و لرز و تردید به این کیفیات و مفاهیم فیلم اصلی، اثری البته قابل قبول اما معمولی از کار درآمده که بیشترین تأثیرش را از تصاویر به شدت خون‌آلود و غافل‌گیرکنندهٔ سلاخی و آدم‌خواری به‌دست آورده است.
خط ۴۳:
فیلم به اقتضای امکانات زمانه‌اش خشونت گرافیکی را چند پله از کار دههٔ ۱۹۷۰ بالاتر برده، و در خلق فضای رعب‌آور صحرای بی‌انتهای نیومکزیکو و شهر آزمایشی متروک در دل تپه‌ها موفق است.
 
''تپه‌ها چشم دارند''، که هم‌راههمراه چند فیلم دیگر مثل ''[[خانه مومی (فیلم ۲۰۰۵)|خانهٔ مومی]]'' (ژاومه کویت-سرا، ۲۰۰۵)، [[وحشت در آمیتی‌ویل (فیلم ۲۰۰۵)|آمیتی‌ویل هارور]] (اندرو داگلاس، ۲۰۰۵) و ... (که بازسازی‌های ذوق‌زده و سخیفی از آثار قدیمی بودند) به دنبال موفقیت بازسازی‌های ''[[کشتار با اره‌برقی در تگزاس (فیلم ۲۰۰۳)|کشتار با ارّه برقی در تکزاس]]'' (مارکوس نیسپل، ۲۰۰۳) و «''[[طلوع مردگان (فیلم ۲۰۰۴)|طلوع مردگان]]»'' ([[زاکزک اسنایدر]]، ۲۰۰۴) ساخته شد و به روی پرده آمد، از روش‌های سحرگاه مردگانِ اسنایدر (یک عنوان‌بندی به همان شکل با همان سبک [[موسیقی کانتری]]، حرکت‌های سریع دوربین و شخصیت‌ها در تصاویر درگیری و خشونت)، جلوه‌های ویژهٔ فیلم‌برداری کشتار با ارّه برقی در تکزاسِ نیسپل، و چهره‌پردازی‌های مفصل و چندش‌آور باب روز استفاده می‌کند.
 
نیمهٔ اول فیلم جالب و تماشائی است اما هرچه جلوتر می‌رود ضعف‌های فیلم‌نامه (شخصیت‌پردازی‌های نصفه نیمه و صحنه‌های دم‌دستی پایانی)، بازی‌های اغراق‌آمیز و بد بیشتر بازیگران، و موسیقی قهرمانانهٔ آمریکایی باعث اُفت آن می‌شود. در بین بازیگران کار لوین، شا، دراگو و بوئر ممتاز شده و ترانه‌هائی از موت دیویس، [[ماماز اند پاپاز]]، وب پیرس و گو حاشیهٔ صورتی فیلم را پر کرده است.