۳۲۰
ویرایش
در منطقهٔ اران و شروان سدهها پیش از [[بدر شروانی]] و به احتمال زباد بعد از سال ۴۵۸ که [[غز]]ها به اران و شروان حمله کردند و موجب خرابی فراوان و کشتارهای بسیار شدند گروههایی از ترکان مستقر شده بودند. در ایام حکومت [[قزل ارسلان ایلدگزی]] (۵۷۸–۵۸۲) که به '''شَروان''' حملمه کرد و [[شماخی]] را متصرف شد. [[اخستان بن منوچهر|اَخْسَتان بن منوچهر]] فرمانروای '''شَروان''' مجبور شد مقر خود را به باکو منتقل کند (ر ک. مینورسکی ۱۳۷۵: ۱۵۷) نیز احتمالاً گروههای دیگری از ترکان در '''شَروان''' ساکن شدند. از اشعار بدر چنین برمیآید که در قرن نهم نیز گروههای دیگری از ترکمانان (= ترکان) '''شَروان''' را مورد تاخت و تاز قرار داده و موجب خرابی آنجا شده بودند. این ترکمانان بی شک سپاهیان [[اسکندر قراقویونلو]] بودند که از [[تبریز]] به '''شَروان''' حمله کرد و خرابیهای بسیار به بار آورد.<ref name="صادقی، علیاشرف"/>
ظاهراً بعد از قرن نهم هجوم عناصر [[ترکمان]] به شروان و اران شدت گرفته و مهاجرتهای آنان به این مناطق بیشتر شدهاست. میدانیم که '''شَروان''' در سال ۹۴۵ به دست سپاهیان [[شاه طهماسب]] ضمیمهٔ [[ایران]] شد و [[شروانشاهان]] منقرض شدند. طبعاً [[صفویان]] گروههایی از [[قزلباش]] را در آنجا مستقر ساخته بودند. [[اولیاء چلبی]]، سیاح [[
== پانویس ==
|
ویرایش