* انتقال جرم: انتقال انرژی از یک مکان به مکان دیگربه عنوان اثر جانبی انتقال فیزیکی جسم حاوی انرژی.
ج
=== همرفتی ===
{{اصلی|همرفت}}
انتقال گرمای همرفتی یا همرفت، درواقع انتقال گرما از یک مکان به مکان دیگر به وسیله حرکت [[سیال|سیالها]] می‌باشد. همرفت فرایندی است که در آن انتقال گرما اساساً از طریق انتقال [[جرم]] اتفاق می‌افتد (در فیزیک، [[سیال]] به هر ماده‌ای که تحت [[تنش|تنش‌های]] برشی تغییر فرم پیدا می‌کند گفته می‌شود. مانند: [[مایع|مایع‌ها]]، [[گاز|گازها]]، [[پلاسما|پلاسماها]] و برخی از جامدهای [[پلاستیک|پلاستیکی]]). حرکت توده‌ای سیال، انتقال گرما را در بسیاری از موقعیت‌های فیزیکی (برای مثال سطح بین جامد و مایع) افزایش می‌دهد. همرفت گاهی اوقات شکل غالب انتقال گرما در مایعات و گازهاست. اگر چه گاهی اوقات به عنوان یک روش سوم انتقال گرما مورد بحث قرار می‌گیرد. همچنین گاهی اوقات برای شرح اثرات توأم رسانش گرمایی داخل مایع (نفوذ) و انتقال گرما به وسیله جریان توده سیال مورد استفاده قرار می‌گیرد.
فرایند انتقال به وسیله جریان سیال به عنوان advection (حرکت افقی توده‌ای در اثر تغییر دما) مورد استفاده قرار می‌گیرد؛ اما advection خالص ترمی است که عموماً تنها همراه با انتقال جرم در سیالات است؛ مانند advection سنگریزه‌ها در رودخانه.
همرفت طبیعی یا آزاد هنگامی ایجاد می‌شود که حرکت توده‌ای سیال به وسیله نیروهای شناوری که نتیجه تغییرات [[چگالی]] بر اثرتغییرات دما در سیال است، اتفاق می‌افتد. همرفت اجباری اصطلاحی است که هنگامی که جریان در سیال به وسیله ابزارهای خارجی مانند پره، استیرر و پمپ ها- که ایجاد همرفت مصنوعی می‌کنند، مورد استفاده قرار می‌گیرد.
همرفت گرمایشی یا سرمایشی در بسیاری مواقع ممکن است به وسیله [[قانون سرمایش نیوتون]] شرح داده شود: «میزان از دست دادن گرما در یک جسم متناسب با اختلاف دمایی بین جسم و محیط اطراف است.» با این وجود، درستی قانون سرمایش نیوتون نیازمند این است که میزان از دست دادن گرما از طریق همرفت [[تابع خطی]] از اختلاف [[دما|دمایی]] که ایجاد انتقال گرما می‌کند باشد و در همرفت سرمایشی، گاهی اوقات اینچنین نیست.
به طور کلی همرفت وابستگی خطی به [[گرادیان]] دمایی ندارد و در بعضی مواقع به شدت [[غیر خطی]] است. در این موارد، قانون نیوتون به کار نمی‌رود.
