مالکیت فکری: تفاوت میان نسخه‌ها

برخی نویسندگان نام «مالکیت‌های فکری» را برای این حقوق ترجیح می‌دهند از آن جهت که منشأ این حقوق فکر و اندیشهٔ انسان است اما برخی دیگر واژهٔ «مالکیت معنوی» را مناسب‌تر می‌دانند از این جهت که برخی از این حقوق مانند سرقفلی بر اثر فکر و اندیشه تولید نمی‌شوند بلکه فقط به دلیل این که وجود مادی ندارد در قلمرو این حقوق جای می‌گیرند.<ref>[http://www.pajoohe.com/fa/index.php?Page=definition&UID=39284#_ftnref3 مبانی حقوق مالکیت فکری] پژوهشکدهٔ باقرالعلوم</ref> مشخصات مشترک انواع ماکیت‌هایمالکیتهای فکری غیر قابل لمس بودن، انحصاریت، قانونی بودن و محدود بودن به ناحیه خاص است.<ref>Intellectual Property Theories, Yang D, Ch2, p22 2008</ref>

بعضی محققان ادعا می‌کنند که حمایت از قوانین حق امتیاز علت اصلی موفقیت صنعتی سازی در انگلستان است. به طور مثال اهمیت این مقوله برای صنعت داروسازی در این است که گاهی برای تهیه یک داروی موثرمؤثر تا ۲۰ سال زمان نیاز است که نیاز به ۲۰۰ محقق و پرسنل است که می‌تواند هزینه‌ای نزدیک به ۵۰۰ میلیون دلار آمریکا را در بر بگیرد و اینچنین سرمایه‌گذاری در صنعتی که دارو را به راحتی می‌توان با دانش داروسازی کپی برداری نمود، بدون وجود قوانین حق امتیاز پیش نمی‌رود.<ref>Intellectual Property Theories, Yang D, Ch2, p25 2008</ref>

عبارت «مالکیت معنوی» برای اولین بار در سال ۱۹۷۹، در مقاله ای در مجله [[Monthly Review]] مورد استفاده قرار گرفت. اگرچه اولین مثال روشن از استفاده از این واژه در کاربرد امروزی، به سال ۱۸۰۸ باز می‌گردد که این عبارت به عنوان تیتر مجموعه‌ای از مقالات مورد استفاده قرار گرفت. معادل آلمانی این عبارت (به [[زبان آلمانی|آلمانی]]: Schutz des geistigen Eigentums)، هم همزمان با تأسیس [[کنفدراسیون آلمان شمالی|کتفدراسیونکنفدراسیون آلمان شمالی]] و در تدوین [[قانون اساسی]] آن به کار رفته است که به کنفدراسیون، قدرت قانونی برای حمایت از مالکیت فکری اعطا می‌کند. در سال ۱۸۹۳ پس از ادغام هیئت اجرایی [[کنوانسیون پاریس برای حمایت از مالکیت صنعتی|کنوانسیون پاریس]] (۱۸۸۳) و [[کنوانسیون برن برای حمایت از آثار ادبی و هنری|معاهده برن]] (۱۸۸۶) و نقل مکان آنها به برن، عبارت مالکیت فکری در عنوان جدید آنها، اتحادیه بین‌المللی حمایت از مالکیت فکری، مورد استفاده قرار گرفت. این سازمان در سال ۱۹۶۰ به ژنو منتقل شد و در سال ۱۹۶۷ طی یک معاهدۀ بین‌المللی به یکی از نمایندگی‌های زیرمجموعۀ [[سازمان ملل متحد]] تبدیل شد و به [[سازمان جهانی مالکیت فکری]] تغییر نام داد. <ref>https://en.wikipedia.org/wiki/Intellectual_property</ref> تا چندی پیش، هدف از قانون مالکیت فکری حمایت در سطح حداقلی برای تشویق افراد به نوآوری بود. بنابراین روال تاریخی به این صورت بوده است که مالکیت فکری فقط در مواقع ضروری و برای تشویق نوآوری، و آن هم به صورت محدود از نظر حوزه و زمان اعطا می‌شده است.<ref>http://heinonline.org/HOL/Page?handle=hein.journals/tlr83&div=30&g_sent=1&collection=journals</ref>

در حال حاضر رشته ایی به نام حقوق مالکیت های فکری از گرایش های کارشناسی ارشد رشته ی حقوق در برخی از دانشگاه های سراسری من جمله [[دانشگاه تهران]] ، [[دانشگاه بهشتی]] و [[دانشگاه قم]] و [[atu.ac.ir|دانشگاه علامه طباطبایی]] تدریس میگردد که دارای دروس اصلی و اختیاری و پیش نیاز و پایان نامه است .در حال حاضر در مقطع دکتری چنین گرایشی در ایران تدریس نمیگرددنمی‌گردد و داوطلبان بایستی برای ادامه تحصیل گرایش دیگری راانتخابرا انتخاب یا به دانشگاه های خارج کشور مراجعت نمایند.