بینایی رایانهای: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۷۳:
ادراک بینایی زمانی اغاز می شوند که چشم نور را بر روی شبکیه چشم یا ( retina ) متمرکز می کند , که در آن جا توسط یک لایه از سلول های گیرنده نوری جذب می شود. این سلول ها نور را به سیگنال های الکتروشیمیایی تبدیل می کنند و به دو نوع، میله و مخروط تقسیم می شوند ( بر اساس شکل هایشان ) . سلولهای میله ای مسئول دید ما در شب هستند و به نور کم پاسخ خیلی خوبی می دهند. سلول های میله ای ( Rod cells ) عمدتا در مناطق پیرامونی از شبکیه چشم ( حول یا اطراف شبکیه ) یافت می شوند و بنابراین اکثر مردم این موضوع رو فهمیدن که اگر آنها نگاه خود را در شب متمرکز کنند می توانند منطقه مورد تمرکز رو بهتر ببینند. [[پرونده:Ventral-dorsal streams.svg|right|thumb|343x343px|[[:en:Dorsal_stream|جریان dorsal]] بصری ( سبز رنگ در تصویر ) و [[:en:Ventral_stream|جریان ventral]] ( بنفش ) در تصویر مشخص شده. قسمت های بسیار زیادی از [[قشر مغز|cerebral cortex]] در پروسه بینایی نقش دارند [https://en.wikipedia.org/wiki/Visual_perception]]]
سلولهای مخروطی ( Cone cells ) در یک منطقه مرکزی شبکیه متمرکز به نام گودال متمرکز شده اند که فرورفتگی یا fovea هم نام دارد. انها مسئول وظایف سنگین و دقیقی مثل خواندن هستند. سلول های Cone
بسیاری از تصاویر از شبکیه چشم ( retina ) از طریق عصب بینایی به بخشی از thalamus که به نام ( lateral geniculate nucleus ) شناخته شده است و در اختصار (LGN) هم کفته می شود منتقل می شوند , thalamus در عمق مرکز مغز قرار گرفته. LGN ورودی شبکیها ( retinal ) را به جریان های موازی مورد جدا سازی قرار می دهد , که یکی حاوی رنگ و ساختار ثابت و دیگری حاوی contrast (تضاد ها ) و حرکات هست. سلول هایی که پردازش رنگ و ساختار را انجام می دهند چهار لایه بالایی از شش لایه LGN را تشکیل می دهند. اون چهار لایه به علت کوچکی سلول ها , parvocellular نامیده می شوند. سلول هایی که پردازش حرکات و تضاد های تصویر رو انجام می دهند دو لایه پایینی LGN رو تشکیل می دهند و به علت بزرگی سلول های اون قسمت لایه magnocellular نامیده می شوند .
خط ۸۵:
در حقیقت، تقریبا تمام ویژگی های مرتبه بالاتر از بینایی و منظره توسط انتظارات بر اساس تجربه گذشته تحت تاثیر قرار می گیرد. این ویژگی به گسترش رنگ و درک فرم موجود در V3 و V4، به چهره و تشخیص شی در لوب temporal ( جایی که تصویر ذهنی سه بعدی از اونچه که می بینیم در نهایت تشکیل می شه ) و به حرکت و آگاهی از فضای موجود در لوب parietal می انجامد. اگر چه چنین روش و تأثیراتی گاها اجازه می دهد مغز تحت تاثیر تصورات نادرست فریب بخورد ، برای مثال در خطای دید در تصاویر خاص , با اینحال اون روش همینطور به ما توانایی دیدن و پاسخ سریع به جهان بصری را داده است. از تشخیص روشنایی و تاریکی در شبکیه چشم ( retina ) تا خطوط انتزاعی در V1 تا تفسیر اشیا و روابط فضاییشان در ناحیه های بصری بالاتر، هر وظیفه ای در ادراک بصری کارایی و قدرت سیستم بینایی انسان را نشان می دهد.
[[پرونده:Human-vision-cell.jpg|thumb|392x392px|سلول های Cone در مرکز و Rod ها در اطراف شبکیه چشم ]]
== جستارهای وابسته ==
* [[هوش مصنوعی]]
* [[یادگیری ماشینی|یادگیری ماشین]]
|