گرهارد دورفر: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
ویرایش و ویکی‌سازی؛ برچسب‌ها را برداشتم. |
|||
خط ۱۳:
دورفر در مهٔ ۱۹۶۶ به [[دانشگاه ایندیانا]] در [[بلومینگتون]] به‌عنوان پژوهشگر و استاد مدعو دعوت شد؛ همان‌جایی که او مطالعات ترکی و آلتایی را در سال‌های ۱۹۶۶–۱۹۶۸ تدریس می‌کرد. دعوت او در سپتامبر ۱۹۶۸ تمدید شد و تا ۱۹۶۹ ادامه یافت.<ref name="iranica"/>
نقطهٔ اوج تحقیقات او در ۱۹۶۷ نمود پیدا کرد، جایی که او برای مطالعهٔ [[زبان‌های ترکی]] در ایران و افغانستان، اطلاعات جمع‌آوری کرد. این کشف دوبارهٔ [[خلج]]، که اولین بار توسط [[ولادیمیر مینورسکی]] و به‌طور خلاصه توسط [[محمد مقدم]] بررسی شد. این امر منجر به چند نوبت سفر به ایران در سال‌های ۱۹۶۸، ۱۹۶۹ و ۱۹۷۳ شد. دورفر در اولین برنامهٔ سفر پژوهشی‌اش شرکت نجست، درحالی‌که در تدارک و مقدماتش مشارکت داشت. در طی سومین سفر (که به خراسان بود)، تنوع ناشناختهٔ قبلی را مورد تحقیق قرار داد. نقشهٔ اصلی شامل سفر به افغانستان بود که به‌خاطر کودتای ۱۹۷۳ علیه [[محمد ظاهر شاه]] (حکومت: ۱۹۵۳–۱۹۷۳/
== پانویس ==
| |||