چهارشنبهسوری: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
خط ۳۲:
=== ایران باستان ===
[[پرونده:IMG 8177.JPG|چپ|بندانگشتی|300 px|برافروختن آتش بر روی [[هیزم]] و روشنکردن [[فشفشه]]، از رسوم جاافتاده در جشن چهارشنبهسوری است.]]
یکی از جشنهای آتش که در [[ایران باستان]] برای پیش درآمد یا پیشباز نوروز برگزار میشده و آمیزهای از چند آیین گوناگون است، جشن سوری بودهاست. سوری به یک معنی سرخی است و اشاره به سرخی آتشی است که در این روز میافروختهاند. در [[تاریخ بخارا]] آمدهاست: «چون امیر سدید منصوربن نوح به ملک نشست، هنوز سال تمام نشده بود که در شب سوری
به دیگر سخن این [[آتشافروزی]] بر بام خانهها، آخرین گام از آیینهای «گاهنبار پنجه» یا ده روز پایان سال است. این ده روز را ده روز فروردیان یا فروردیگان میگویند که دربرگیرندهٔ پنجه کوچک (پنج روز نخست -اشتاد روز تا اناران- از ماه اسفند در گاهشماری زرتشتی، برابر با [[۲۵ اسفند|بیست و پنجم اسفند ماه]] بنا به گاهشمار رسمی کشور) و پنجه بزرگ (پنجهٔ دزدیه، پنج روز پایان سال) میباشد.<ref>فرشته رفیعزاده: چهارشنبه سوری؛ پژوهش مردمشناسی در زمینه جشنهای آتش در سرزمینهای ایرانی</ref>
خط ۵۰:
=== یادکرد در شاهنامه ===
در [[شاهنامه|شاهنامهٔ فردوسی]] اشارههایی
=== جشن نبرد با تاریکی ===
خط ۵۹:
== چهارشنبه سوری در شهرهای گوناگون ==
=== [[شیراز]] ===
افروختن آتش در معابر و خانهها، فالگوشی، اسپند دود کردن، نمک گرد سر گرداندن. در موقع اسفند دودکردن و نمک گردانیدن، وردهای مخصوصی وجود دارد که زنان میخوانند. در گذشته قلمرو چهارشنبه سوری در شیراز صحن بقعه [[شاه چراغ]] بودهاست و در آنجا توپ کهنهای است، که مانند [[توپ مروارید]] تهران زنان از آن حاجت میخواهند.<ref name=ToolAutoGenRef3>[http://www.loghatnaameh.com/dehkhodaworddetail-9ecbf75604bb48a999ba040c483b6e86-fa.html لغت نامه دهخدا بخشهایی از تحقیق سعید نفیسی]</ref> زنان در گذشته در حمامی که آب آن از رودخانه سعدیه میآمد در این روز استحمام میکردهاند. (به جهت رفع بلاها و گشوده شدن بخت دختران)
=== شهرهای کُردنشین ===
در شهرهای کردنشین ایران، رسوم و مراسم آخرین چهارشنبه سال و نوروز بدین ترتیب است که ابتدا برفراز کوه ها؛ بالاترین نقطه کوه آتش روشن میکنند و همچنین در مکانی مناسب آتش بزرگی افروخته به دور آن به رقص محلی و پایکوبی میپردازند، (مانند نوعی سپاسگزاری و نیایش) کُردها از دیرباز آتش را گرامی و مقدس میپنداشتند و در ادبیات کُردی بسیار از آتش و مراسم نوروز کُردها یادشده است.<ref>[http://www.ebtekarnews.com/ebtekar/News.aspx?NID=11096 ابتکارنیوز - مراسم چهارشنبه سوری و کردستان]</ref>
=== [[اصفهان]] ===
سطر ۸۰ ⟵ ۷۹:
در لرستان این مراسم مانند دیگر مناطق ایران با روشن کردن آتش آغاز شده و روشن کردن آتش در ارتفاعات و غلتاندن آن به کمک وسیلههایی به پایین مرسوم است.{{مدرک}}
=== خراسان ===
[[پرونده:4shanbe SURI (2).JPG|بندانگشتی|250px|ایرانیان در شب چهارشنبه سوری گاه سه کپه آتش (به نشانه سه پند بزرگ ایرانیان باستان: اندیشه نیک و کردار نیک و گفتار نیک<ref name="radioiran" />) و یا هفت کپه آتش (به نشانه هفت [[امشاسپندان]]) فراهم میکنند<ref name="iraniansmonthly" />]]
در استان خراسان و شهر مشهد و خراسان جنوبی مردم در قدیم در شب چهارشنبه سوری هیزم
=== [[قم]] ===
سطر ۸۹ ⟵ ۸۸:
== آیینهای چهارشنبهسوری ==
=== افروختن آتش ===
عنصر بنیادین آیین جشن چهارشنبه سوری، عنصر آتش است. در مناطق گوناگون ایران در در شب چهارشنبه سوری گاه سه کپه آتش (به نشانه سه پند بزرگ ایرانیان باستان: اندیشه نیک و کردار نیک و گفتار نیک<ref name="radioiran">{{یادکرد وب |نویسنده = |نشانی=http://www.radioiran.ir/main_newsview.php?id=2868 |عنوان=سنت از آتش پریدن | ناشر =رادیو ایران |تاریخ =۲۳ اسفند ۱۳۹۰ |تاریخ بازبینی=۱۴ آوریل ۲۰۱۵
=== قاشقزنی ===
{{اصلی|قاشقزنی}}
در این رسم دختران و پسران جوان، چادری بر سر و روی خود میکشند تا شناخته نشوند و به در خانهٔ دوستان و همسایگان خود میروند. صاحبخانه از صدای قاشقهایی که به کاسهها میخورد به در خانه آمده و به کاسههای آنان آجیل چهارشنبهسوری، شیرینی، شکلات، نقل و پول میریزد.
[[آیین]] قاشقزنی
در [[زند اوستا]] آمده است که پنج روز آخر سال تا روز پنجم فروردین [[اورمزد]] دوزخ را خالی میکند و ارواح رها
=== حاجت خواهی از توپ مروارید ===
[[توپ مروارید]]، یک توپ نظامی بزرگی واقع در [[میدان ارگ]] تهران قدیم، روبروی [[نقارهخانه]] قدیم. وجه تسمیه این توپ معلوم نیست اما برخی (کتیرائی، ۱۳۷۸) علت نامگذاری را چند رشته مروارید ذکر کردهاند که به دهانه توپ آویزان بودهاست. نوشته حک شده روی توپ نام سازنده آنرا اسماعیل اصفهانی و سال ساخت آنرا ۱۲۳۳ (به امر [[فتحعلی شاه قاجار]] (حکومت:
این توپ در فرهنگ عامه حائز اهمیت بودهاست به نحوی که در دوران قاجار خرافات بسیاری پیرامون آن شکل گرفت و مردم برای گرفتن حاجتهای خود به آن توسل میجستند. رواج خرافاتی از این قبیل، باعث شده بود عدهای از زنان و دختران، به نیت حاجت روایی و بخت گشایی به دورش جمع شوند و به آن دخیل ببندند، بخصوص در شبهای بیست وهفتم [[ماه رمضان]] و [[شبهای قدر]]. درشب [[چهارشنبه سوری]] نیز زنان و دختران پول و شیرینی و کله قند به نگهبانان توپ میدادند تا در اجرای مراسمشان آزاد باشند.<ref>{{یادکرد وب |نویسنده =سوسن فرهنگی |نشانی=http://www.encyclopaediaislamica.com/madkhal2.php?sid=3994 |عنوان=توپ مروارید | ناشر =''دانشنامه جهان اسلام'' |تاریخ = |تاریخ بازبینی= ۲۶ اسفند ۱۳۹۰}}</ref>[[صادق هدایت]] کتاب ''[[توپ مرواری]]'' را در انتقاد از [[خرافات]] رایج میان مردم
=== فالگوشی و گرهگشایی ===
سطر ۱۱۱ ⟵ ۱۱۰:
نسل جدید ایران از آیینهای این جشن شناخت چندانی ندارد.<ref name="نیکخو"/>
برخی معتقدند در سالهای اخیر چهارشنبهسوری با حرکت به سوی [[خشونت]]، ''تحریف'' و ''استحاله'' شدهاست و از اصالت خود فاصله گرفتهاست.<ref name="نیکخو">{{یادکرد روزنامه|نویسنده = ناصر توسلی نیکخو|نشانی=http://www.mardomsalari.com/template1/News.aspx?NID=161212|عنوان= سنت چهارشنبهسوری به چهارشنبهستیزی مبدل گردیده | روزنامه=[[روزنامه مردمسالاری]] |تاریخ =۲۲ اسفند ۱۳۹۱ |شماره=۳۱۵۵}}</ref><ref name="پارسینه">{{یادکرد وب |نشانی=http://www.parsine.com/fa/news/91190/تاریخچه-چهارشنبه-سوری|عنوان=تاریخچه چهارشنبه سوری| ناشر = [[پارسینه]]|تاریخ = ۲۶ اسفند ۱۳۹۱ |تاریخ بازبینی= ۲۲ اسفند ۱۳۹۲}}</ref> امروزه، استفاده از مواد محترقه و آتشزا که بعضاً دستساز و خطرناک هستند بسیار رایج است و جایگزین آیینهای کهن شدهاست.<ref name="نیکخو"/><ref name="پارسینه"/> در چند سال گذشته، این شب همواره دارای آمار آسیبدیدگی و گاهی دارای تلفات جانی بودهاست.<ref>{{یادکرد وب |نشانی= http://www1.jamejamonline.ir/newstext2.aspx?newsnum=100838211484|عنوان= تلفات چهارشنبهسوری اعلام میشود| ناشر = [[جام جم آنلاین]]|تاریخ = ۲۳ اسفند ۱۳۸۹|تاریخ بازبینی= ۲۲ اسفند ۱۳۹۲}}</ref> به عنوان مثال در سال ۱۳۸۹ طبق گفته رئیس اورژانس کشور، ۵ فوتی و ۱۵ معلولیت در حوادث این مراسم رخ داد.<ref>[http://isna.ir/fa/news/90122304279/رييس-اورژانس-كشور-هشدار-داد-5-فوتي-و-15
برگزاری چهارشنبهسوری با [[آلودگی صوتی]]، آسیب به تابلوها و دیوارهای شهر و ایجاد فضایی خشونتآمیز و تنشزا همراه است به طوری که برخی شهروندان از رفتوآمد در خیابانها بیم دارند.<ref name="نیکخو"/>
سطر ۱۲۰ ⟵ ۱۱۹:
در سالهای اخیر، رسانههای ایران توجّه زیادی به خطرات احتمالی ناشی از استفاده از مواد آتشزا و انفجاری نشان میدهند.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=http://www.aftab.ir/news/2007/mar/01/c4c1172751355_social_urban_ceramony.php|عنوان=چهارشنبه سوری پریدن از روی حادثه|ناشر=سایت آفتاب|تاریخ بازدید=۱۳ مارس ۲۰۰۷}}</ref>
[[سید علی خامنهای]] رهبری ایران نیز بارها این مراسم را نکوهش کردهست. او در سخنرانی نوروزی خود در حرم رضوی به سال ۱۳۷۸ ضمن تقدیر و ستایش مراسم عید نوروز، چهارشنبهسوری را نکوهش کرد. وی قرینهای برای اثبات مدعای خود آورد و گفت که دستگاههای تبلیغاتی بیگانه [در آن سال] برای سال تحویل چیز زیادی نگفتند ولی برای چهارشنبهسوری همه صحبت کردند و این درست نقطهٔ مقابل اسلام است.<ref>{{یادکرد وب|ناشر=پایگاه اطلاعرسانی حضرت آیتالله العظمی خامنهای|تاریخ={{جح|۱|۱|۱۳۷۸}}|نشانی=http://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=2936|عنوان=بیانات در دیدار زائرین و مجاورین حرم مطهر رضوی}}</ref> وی همچنین در دیدار با جمعی از کارگردانان در سال ۱۳۸۵ از ایشان خواست که ارزشهای ملی و دینی را تقویت کنند و افزود: «وقتی ارزش ملی میگوییم ذهن نباید فوراً به سمت چهارشنبهسوری برود. ارزش ملی یعنی احساس استقلال یک ملت، استقلال فرهنگی»<ref>{{یادکرد وب|ناشر=پایگاه اطلاعرسانی حضرت آیتالله العظمی خامنهای|تاریخ={{جح|۲۳|۳|۱۳۸۵}}|نشانی=http://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=3342|عنوان=بیانات در دیدار جمعی از کارگردانان سینما و تلویزیون}}</ref> در اسفندماه سال ۱۳۸۸، او در پاسخ به
جرس: رهبر جمهوری اسلامی هم خواستار اجتناب از چهارشنبه سوری شد</ref>
[[مرتضی مطهری]] آتشبازی چهارشنبهسوری را «از آن احمقها» میدانست.<ref>''Tehran blues: how Iranian youth rebelled against Iran's founding fathers''. Kaveh Basmenji.
== نوروز و چهارشنبه سوری در خارج از ایران ==
سطر ۱۵۴ ⟵ ۱۵۳:
* {{یادکرد|نویسنده=رضی، هاشم|فصل=بخش ششم: جشن سوری-چهارشنبهسوری|کتاب=گاهشماری و جشنهای ایرانی باستان|چاپ=سوم|شهر=تهران|ناشر=بهجت|سال=۱۳۸۴|شابک=ISBN 964-6671-37-3}}
* [http://www.avayedel.com/1386/12/24/post_339 آوای دل]
* مصطفوی، آناهیتا (۱۳۷۰)، «چهارشنبه سوری»، ایران شناسی، سال اول شماره ۳و ۴ اسفند ۱۳۷۰، فروردین ۱۳۷۱، صفحه
== پیوند به بیرون ==
|