اسماعیل ادیب خوانساری: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جایگزینی پیوند مرده |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۷:
او برای هنرش قدر و منزلت زیادی قائل بود، خودش در این باره می‌گوید: «هیچگاه از کسی در ازای خواندن نوا پول نگرفته‌ام؛ زیرا این کار را دون شخصیت یک هنرمند می‌دانم.»<ref name="autogenerated1">{{یادکرد وب|نویسنده = |نشانی = http://www.donya-e-eqtesad.com/news/504037/#ixzz43xiSctaP |عنوان = تنها صداست که می‌ماند| ناشر =دنیای اقتصاد |تاریخ =۱۳۸۸/۰۲/۰۵ |تاریخ بازدید = ۲۶ مارس ۲۰۱۶}}</ref>
از ویژگی‌های منحصر به فرد این استاد آواز می توان به اجرای صحیح شعر و حفظ حالت درونی آن اشاره کرد.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده = |نشانی = http://www.mehrnews.com/news/1723797/شیوه-آواز-نخستین-خواننده-مرد-در-رادیو-بررسی-می-شود |عنوان =شیوه آواز نخستین خواننده مرد در رادیو بررسی می‌شود | ناشر =خبرگزاری مهر |تاریخ =شنبه ۲۹ مهر ۱۳۹۱ |تاریخ بازدید = ۲۶ مارس ۲۰۱۶}}</ref>
در تاریخ 19 فروردین 1386 کتاب''ادیب خوانساری: آوای جاویدان در موسیقی ایران'' نوشته شیرین ادیب (دختر استاد)توسط موسسه فرهنگی و هنری آوای هنر و اندیشه منتشر شد.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده = شیرین ادیب |نشانی = http://www.adinehbook.com/gp/product/9640680551/ref=sr_1_1000_1/861-3181999-1896053 |عنوان = ادیب خوانساری: آوای جاویدان در موسیقی ایران | ناشر = موسسه فرهنگی و هنری آوای هنر و اندیشه|تاریخ = 19 فروردین، 1386|تاریخ بازدید = ۲۶ مارس ۲۰۱۶}}</ref><ref>{{یادکرد وب|نویسنده = |نشانی = http://hamshahrionline.ir/details/188580 |عنوان = پالایش و انتشار دو ضبط خصوصی ادیب خوانساری | ناشر = همشهری آنلاین|تاریخ = نجشنبه 4 آبان 1391|تاریخ بازدید = ۲۶ مارس ۲۰۱۶}}</ref>
== تدریس و شاگردان==
اسماعیل ادیب خوانساری مدتی در مدرسه عالی موسیقی مرحوم خالقی به تدریس آواز مشغول شدند و با پایه‌گذاری مرکز حفظ و اشاعه موسیقی توسط داریوش صفوت، با دعوت استادانی چون برومند شاگردانی چون لطفی، شجریان و علیزاده را پرورش دادند.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده = فاطمه نوروند|نشانی = http://www.cgie.org.ir/fa/news/28546 |عنوان =استاد اسماعیل ادیب خوانساری از نگاه فرزندش | ناشر = مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی|تاریخ = ۱۳۹۴/۱/۱۹|تاریخ بازدید = ۲۶ مارس ۲۰۱۶}}</ref>و از کسانی که مستقیماً از تعلیمات ادیب بهره گرفته اند می توان به حسن کسایی، اکبر گلپایگانی، هنگامه اخوان و فخری ملکپور اشاره کرد<ref name="استاد اسماعیل ادیب خوانساری">{{یادکرد وب|نویسنده =علی خیری |نشانی = http://www.isfahancht.ir/fa.aspx?p=49&aiuid=df281698-1c67-4638-b7d3-7e4e4f8a6329 |عنوان =استاد اسماعیل ادیب خوانساری| ناشر =اداره کل میراث فرهنگی استان اصفهان |تاریخ = |تاریخ بازدید = ۲۶ مارس ۲۰۱۶}}</ref><ref>{{یادکرد وب|نویسنده = روزنامه اطلاعات|نشانی = http://www.khansarnews.ir/?p=3619 |عنوان =گلپا: “ادیب” یک ستون آواز مملکت است | ناشر =خوانسار نیوز |تاریخ = فروردین ۶, ۱۳۹۳|تاریخ بازدید = ۲۶ مارس ۲۰۱۶}}</ref>.<br />
حسن کسایی از هنرمندانی است که آثار زیادی با ادیب دارد. در سالهای ۱۳۳۴ تا ۱۳۳۵ به مدت یک سال در تهران و در خانه ادیب بود و از وی درس می گرفت. پس از اینکه به اصفهان بازگشت شعر زیر را سرود <ref name="استاد اسماعیل ادیب خوانساری"></ref>:
| |||