سیرالعباد الی المعاد: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
ماني (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
ماني (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱:
'''سیرالعباد الی المعاد''' (به معنای: رهسپاری بندگان به جایگاه بازگشت) یکی از آثار [[سنایی]] است که شامل هفتصد بیت است و در آن از موضوعات اخلاقی سخن رفته‌است. سنایی در این اثر به طریق [[تمثیل]]، از آفرینش انسان و روان‌ها و خردها گفت‌وگو به میان آورده‌است. مثنوی سیرالعباد در [[بحر خفیف مسدس مخبون]] (بر وزن [[حدیقةالحقیقه]]) سروده شده و در حدود ۸۰۰ بیت است.
 
سیرالعباد الی معاد مثنوی‌ای است بر وزن [[حدیقةالحقیقه]] که سنایی آنسیرالعباد را در [[سرخس]] سروده و با مدح سیفابوالمفاخر الدینسیف‌الدین محمد بن منصورمنصور، قاضی سرخسسرخس، به پایان برده است.
 
سیرالعباد در واقع کنایه‌ای است از سیر عارف در مقامات فنا. شاعر در طی آن حکایت گذر روح را به راهنمایی عقل از مراتب و پرده‌های یک دنیای [[نوافلاطونی]] شرح می‌دهد.»<ref>زرین­کوب، عبدالحسین؛ جستجو در تصوف ایران، تهران، امیرکبیر، ۱۳۸۵، چاپ هفتم، ص ۲۳۸</ref>