ادوارد پنجم: تفاوت میان نسخه‌ها

ادوارد پنجم، نخستین پسر [[ادوارد چهارم انگلستان|ادوارد چهارم]]، در [[۴ نوامبر]] [[۱۴۷۰ (میلادی)|۱۴۷۰]] و در زمانیکه مادرش [[الیزابت وودویل]] در [[کلیسای وست‌مینستر]] [[لندن]] پناه گرفته بود زاده شد. ادوارد از خاندان یورک بود و تولدش مصادف شده بود با جنگ‌های گل‌های سرخ بین دو خاندان لانکاستر و یورک که به خلع پدرش ادوارد چهارم از سلطنت منجر شده بود. با بازپس‌گیری تاج و تخت توسط ادوارد چهارم در [[۱۴۷۱ (میلادی)|۱۴۷۱]]، عنوان شاهرادهشاهزاده [[ولز]] به ادوارد پنجم اعطا شد.

در [[۹ آوریل]] [[۱۴۸۳ (میلادی)|۱۴۸۳]] ادوارد چهارم درگذشت و ادوارد پنجم بر تخت پادشاهی نشست. از آنجا که او ۱۲ سال بیشتر نداشت بنا بر وصیت پدرش، عمویش ریچارد، دوک گلاستر به عنوان نایب‌السلطنه قیمومیت او را بر عهده گرفت. اما هنوز مدت زیادی ازبرتختاز برتخت نشستن ادوارد پنجم نگذشته بود که او و برادر کوچکترش ریچارد، دوک یورک به بهانهٔ حفظ امنیت توسط عمویشان در [[ارگ لندن]] زندانی شدند.

تاجگذاری ادوارد پنجم در این مدت چندین بار به تأخیر افتاد تا آنکه الهیات‌پژوهی به‌نام رالف شا طی نطقی در [[۲۲ ژوئن]] [[۱۴۸۳ (میلادی)|۱۴۸۳]]، سندی را ارایه نمود که نشان می‌داد ادوارد چهارم پیش از ازدواج با الیزابت وودویل با زن دیگری نامزد بوده است، پس ازدواج آن دو را مردود و فرزندانشان را نامشروع اعلام نمود. بدین ترتیب ادوارد پنجم از سطنتسلطنت خلع و عمویش ریچارد با عنوان [[ریچارد سوم انگلستان|ریچارد سوم]] در [[۲۵ ژوئن]] همان سال بر تخت پادشاهی نشست.