[[پرونده:Hajir (The Shahnama of Shah Tahmasp).png|200px|بندانگشتی|چپ|نگاره هجیر در [[شاهنامه تهماسبی]]]]
'''هُجیر''' (که گاه به اشتباه هَجیر خوانده میشود) پهلوان ایرانی و ارگبد [[دردز سپید]] است که در مرز میان ایران و توران جای داشت. هجیر پسر گودرز بوده و یکی از چهرههای برجستهٔ [[خاندان گودرز]] است. هنگامی که سهراب به همراه سپاهی از توران به رهبری [[هومان]] به ایران تاخت، هجیر ارگبد دز سپید بود و در آنجا با سهراب دیدار کرد. در نبردی که بین آنها درگرفت، سهراب توانست هجیر را شکست دهد، اما او را نکشت و به او زینهار داد. کمی پس از این رویداد، ارتشی از ایران رفت تا با سپاه توران رودررو شود. سهراب که میخواست پدرش رستم را شناسایی کند، از هجیر درخواست کرد تا چهرهی رستم را از روی خیمهها و پرچمهای رهبران سپاه ایران به او بشناساند. هجیر که بیم آن را داشت که اگر سهراب رستم را بشناسد، شاید او را بکشد، کیستی رستم را از سهراب پنهان داشت و او را پهلوانی از چین خواند که به یاری ایرانیان آمده. بدین گونه، هجیر در رخ دادن تراژدی کشته شدن سهراب بدست پدرش دست داشت. هجیر در شماری از جنگهای میان ایران و توران نیز شرکت داشت و گاه پیک نامهرسان میان گودرز و کیخسرو بود. کار برجسته هجیر در جنگ [[یازده رخ]] بود که در آن در نبردی تنبهتن سِپَهْرَم پهلوان تورانی را شکست داده و او را کشت. نام هجیر در منابعی دیگر جز شاهنامه نیز یاد شده است. بر پایهٔ مجملالتواریخ هجیر از سالار همراهان کیخسرو بود.<ref name="iranica">{{یادکرد وب|نویسنده =A. Shapur Shahbazi |نشانی = http://www.iranicaonline.org/articles/hojir |عنوان = HOJIR| ناشر =ENCYCLOPÆDIA IRANICA |تاریخ = |تاریخ بازدید = ۱۲ آوریل ۲۰۱۶}}</ref>
نام هجیر از واژه ایرانی کهن {{چر}}*Hu-čiθra گرفته شده است که به معنی «از تبار نیک» است و در پهلوی به صورت hutōxmak ترجمه شده است. در پارسی میانه به گونهٔ hu-čihr و در فارسی نوین به گونه Hožir/Hojir آمده است که به معنی «زیبا» است.{{پا|نام=iranica}}