سالمندی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۹:
==اقتصاد سالمندی==
تامین اجتماعی و بازنشستگی یکی از مهمترین بخشهایی است که از تغییر ساختار جمعیتی متاثر خواهد شد. بنابراین در یک جامعه که در مسیر سالمندی قرار گرفته است، افزایش هزینههای تامین اجتماعی، منجر به افزایش مالیات خواهد شد. یکی از مهمترین راهکارهای اقتصادی برای مواجهه با فشار هزینه های تامین اجتماعی ایت است که دولت از تکیه بر مالیات بر دستمزد، به سمت مالیات بر سرمایه و مالیات بر مصرف حرکت کند؛ چرا که در نتیجه ی سالمندی، نسبت سرمایه به نیروی کار و مصرف، در طول زمان به صورت قابل ملاحظهای افزایش خواهد یافت.در غیر این صورت دولت برای ایجاد تعادل در بودجه خود مجبور است بخشی از هزینههای خود را کاهش داده و در نتیجه سرمایهگذاری عمومی در زیرساختهای جامعه با مشکل مواجه خواهد گردید. <ref> باسخا، مهدی؛ یاوری، کاظم؛ صادقی، حسین؛ ناصری، علیرضا (1393). «نگاهی بر آثار اقتصادی پدیدة سالمندی»، سالمند، دوره 10، شماره 1، صفحات 45-62.|title=Ageing|url=http://salmandj.uswr.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-767-1&slc_lang=fa&sid=fa|}}</ref>
بازار نیروی کار را میتوان اصلیترین حوزه مدیریت سالمندی در کشور دانست. بازار کار و تغییرات مربوط به آن را باید مهمترین بخش اقتصاد متاثر از سالمندی دانست. سیاستهای مختلفی به منظور ایجاد تعادل در این بازار مورد استفاده قرار میگیرد که یکی از بهترین سیاستها، تشویق نظاممند و برنامهریزی شده مهاجرت نیروی کار به داخل است. امروزه استفاده از این ابزار محدود به کشورهای توسعه یافته نبوده و کشورهای در حال توسعه نیز از آن برای مدیریت جمعیت و کاهش آثار سوء پیری سود میجویند. این سیاست علاوه بر اینکه منجر به کاهش دستمزد میشود، نرخ اجاره سرمایه و نسبت نیروی کار به افراد بازنشسته را افزایش داده و درآمدهای مالیاتی دولت را افزایش خواهد داد. در کنار این موضوع باید حل مشکل مهاجرت نیروی انسانی ایرانی را با جدیت هدف برنامهریزی و سیاستگذاری دانست. <ref name="باسخا و دیگران 1394">{{cite web|last=باسخا، مهدی؛ یاوری، کاظم؛ صادقی، حسین؛ ناصری، علیرضا (1393). «نگاهی بر آثار اقتصادی پدیدة سالمندی»، سالمند، دوره 10، شماره 1، صفحات 45-62.|title=
یکی دیگر از آثار اقتصادی سالمندی، تغییر در ترکیب تولیدات اقتصادی و رشد بیش از حد بخشی از بخشها (مانند سلامت) میباشد. برای کاهش آثار مخرب هزینهای پیری در بخشهای مذکور نباید از روشهای مناسب برای افزایش کارایی (مانند استفاده موثر از تکنولوژی ارتباطات و اطلاعات) غافل بود. به علاوه افزایش شدید قیمت در این بخشها بسیار محتمل بوده و تمهیدات لازم برای مواجهه با این موضوع نیز باید مد نظر قرار گیرد.
در کنار سیاستهای بخشی و محدود، از مجموعهای از سیاستهای کلان نیز برای تخفیف آثار سالمندی میتوان استفاده نمود. یکی از این سیاستها تغییر نظام تامین اجتماعی به وضعیت اندوختهای و فراهم نمودن بسته انتخابی برای بازنشستگی افراد در سنین مختلف است. در این سیاست نیروی کار توانمند برای حضور در بازار کار، باید از مشوقهای لازم بهرهمند شود. بنابراین باید در نظر داشت که غفلت از آثار اقتصادی پیری جمعیت، عواقت نامطلوبی برای اقتصاد ایران به همراه خواهد داشت که در نهایت در کاهش رشد اقتصادی و استانداردهای زندگی ایرانیان متبلور خواهد شد. در این مسیر، مواجهه با پدیده پیری جمعیت از طریق سیاستهای احساسی و زودگذر (مانند تشویق به تزاید نسل) آثار و عواقب بسیار نامطلوبی بر اقتصاد داشته و این پدیده را میتوان با ابزارهای سیاستی دقیق و علمی و با کمترین هزینه مدیریت نمود.
|