الهیات: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
Mehdi ghaed (بحث | مشارکتها) جز ←جایگزینی با [[وپ:اشتباه|اشتباهیاب]]: ایدالیسم⟸ایدئالیسم، آباشناسی⟸پدرشناسی، آخرتشناسی⟸آخرتشناسی، ابیالحدید⟸ابیالحدید، الهی... |
|||
خط ۲۳:
=== الهیات در [[یونان]] ===
واژه تئولوژی در انگلیسی از واژه ی یونانی تئولوژیا(θεολογία) مشتق شده است.خود واژه تئولوژیا از تئوس(Θεός), به معنای خدا و لوژیا(-λογία)<ref>The accusative plural of the neuter noun λόγιον; cf. Walter Bauer, William F. Arndt, F. Wilbur Gingrich, Frederick W. Danker, ''A Greek-English Lexicon of the New Testament,'' 2nd ed., (Chicago and London: University of Chicago Press, 1979), 476. For examples of λόγια in the New Testament, cf. Acts 7:38; Romans 3:2; 1 Peter 4:11.</ref>, به معنای گفته ها و حکمت ها و اندرزها بکار می رفته است.لوژیا با واژه لوگوس مرتبط است است که به معنای واژه،گفتار یا استدلال است.این واژه پس از آن به لاتین به صورت تئولوژیاtheologia و وارد زبان فرانسه به صورت تئولوژی théologie می شود.<ref>Langland, [[Piers Plowman]] A ix 136</ref> معنایی که این واژه در انگلیسی دارد بخش اعظمی از آن معنا مربوط به معادل های لاتین و یونانی است که در کاربرد های مسیحی
به نظر می رسد اولین کسی که واژه الهیات را بکاربرده،افلاطون در رساله جمهوریت است که واژه میتولوژیθεολογία را در دهان سقراط گذاشته است.<ref>''Dictionnaire critique de la théologie'', sv « théologie », {{p.|1140-1}} (J.-Y. Lacoste).</ref>.ارسطو فلسفه نظریه را به سه بخش ریاضیات،طبیعیات یا فیزیک و الهیات تقسیم کرد. نزد ارسطو،الهیات مطابق با متافیزیک بود که در مورد گفتار درباب الوهیت بود. <ref>[http://etext.library.adelaide.edu.au/mirror/classics.mit.edu/Aristotle/metaphysics.6.vi.html Aristotle, ''Metaphysics'', Book Epsilon.] {{wayback|url=http://etext.library.adelaide.edu.au/mirror/classics.mit.edu/Aristotle/metaphysics.6.vi.html |date=20140807010251 |df=y }}</ref>منابع رواقی همچون مارکوس وارو بیان می کنند که می تواند سه نوع گفتار و بحث در باب امر الهی را از هم متمایز کرد:میتولوژی که در ارتباط با اسطوره ها و خدایان یونان بوده است،عقلانی که مربوط به تحلیل فلسفی خدایان و جهان شناسی است،و مدنی که در باب اداب و رسوم دینی عام است.<ref>As cited by Augustine, ''[[شهر خدا (کتاب)|City of God]]'', [http://www.newadvent.org/fathers/120106.htm Book 6], ch.5.</ref>
خط ۴۹:
الهیات، به معنی خداشناسی است که مبین تعریف، توصیف و شناخت خدا در یک دین است. در الهیات مسیحی، بحث محدود به وجود خدا نمیماند بلکه موضوعات دیگری نیز مورد مطالعه و تحقیق قرار میگیرند. موضوعات عمدهٔ الهیات مسیحی عبارتاند از: خداشناسی، مسیحشناسی، تثلیث، نجاتشناسی، کتاب مقدس و آخرتشناسی.
مسیحیت در اوایل ظهور طی چهار قرن، دین یکه تاز میدان نبود و میبایست با اندیشههای فلسفی و عقاید دینی سراسر امپراتوری روم، مصر و فارس مبارزه کند. در جریان این کشمکشها الهیات مسیحی بنا شده، رشد کرد و شکل گرفت. بعد از قرن
مناسب است الهیات مسیحی را از دو جنبه بطور فشرده مورد بررسی قرار دهیم؛ یعنی از دیدگاه الهیات محافظه کار و الهیات لیبرال یا آزاداندیش.
خط ۷۴:
== آخرتشناسی _[[فرجامشناسی]] ==
الهیات محافظه کار، الهیات رسمی تقریباً همه فرقه هاست (ارتودکس، کاتولیک، پروتستانت و فرقههای غیروابسته). محافظه کاران، چه عنعنوی باشند و یا مدرن، الهیات و تعلیم پدران کلیسا را حفظ میکنند. الهیات لیبرال آنگونه که از نامش پیداست، بیانگر دیدگاهای آزاد کلیساها و افرادیست که الهیات رسمی مسیحی را نمیپذیرند. آنها طرفدار مکتب اصالت عمل [[پراگماتیسم]] هستند که ادعا دارد ایمان باید در چوکات جهان ایده و
== خدا در الهیات مسیحی ==
|