هیچ‌انگاری: تفاوت میان نسخه‌ها

نیهیلیسم در میانه‌های قرن نوزدهم در روسیه به عنوان مکتبی مطرح شد که با تمام اشکال [[زیبایی‌شناسی]] مخالف است و فقط از [[کاربردگرایی]] و [[خردگرایی]] علمی دفاع می‌کند. [[ایوان تورگینف]] در رمان مشهور [[پدران و پسران]] در سال ۱۸۶۲ این واژه را در توصیف شخصیت بازاروف به کار برد و کلمه نیهیلیسم را به شهرت عمومی رساند.

 

 

این تفکّر در نتیجهٔ ویرانی‌های حاصل از دو [[جنگ جهانی]] اروپا رشد گسترده‌ای کرد. امروزه یکی از مهم‌ترین جریان‌های نیهیلیسم، نیست‌انگاری اگزیستانسیال است. نیست‌انگاری اگزیستانسیال یک [[دکترین]] فلسفی است که زندگی را بدون معنا و هدف خارجی یا ارزش‌های [[اخلاقی]] درونی می‌داند.<ref>Alan Pratt defines existential nihilism as «the notion that life has no intrinsic meaning or value, and it is, no doubt, the most commonly used and understood sense of the word today» [http://www.utm.edu/research/iep/n/nihilism.htm Internet Encyclopedia of Philosophy]</ref> هرچند بسیاری از [[اگزیستانسیالیسم|اگزیستانسیالیست‌ها]] خود را خارج از محدوده نیست‌انگاری قرار می‌دهند.