کراتینین: تفاوت میان نسخه‌ها

زُدایش کراتینین در جریان خون تنها بدست کلیه‌ها صورت می‌گیرد بنابراین اندازه گیری اندازه کراتینین در خون می‌تواند نشان دهنده کارکرد کلیه‌ها باشد. هر گاه کارکرد کلیه‌ها کاهش پیدا کند برای نمونه در مواردی که یکی از کلیه‌ها از بدن بیرون می‌شود سطح کراتینین افزایش می‌یابد مقدار معمول آن در بزرگسالان ۱ میلی گرم در دسی لیتر است در کودکان که ماهیچه‌ها کمتری دارند این اندازه باید ۲/ ۰ باشد. محدود طبیعی کراتینین در خانم‌ها میان ۱/۱-۵/۰ و در مردان ۲/۱-۶/۰ میلی‌گرم در دسی‌لیتر خون است. چرایی بیشتر بودن آن در مردان به چرایی بیشتر بودن توده ماهیچه‌ای آنهاست. جوانان پرکار (وزنه بردار) یا بالغین در میانسالی می‌شود کراتینین بیشتری داشته باشند. برعکس در کسان مسن اندازه کراتینین کمتر است. کسانیکه دچار [[سوءتغذیه]]، کاهش وزن شدید و بیماری طولانی مدت هستند، به چرایی کاهش توده عضلانی سطح کراتینین آنها کمتر از اندازه موردانتظار است.

 

یک روز پس از برداشتن یکی از کلیه‌ها مقدار کراتینین سرم خون به حالت پایدار ۱/۸ می‌رسد. هر گاه هر دو کلیه برداشته شوند (برای نمونه در مواردی که شخص دچار سرطان شده‌است) مقدار کراتینین به گونه روزانه آغاز به افزایش می‌کند تا زمانی که بیمار تحت [[دیالیز]] قرار گیرد. سرعت بالا رفتن کراتینین در خون بستگی به مقدار ماهیچه‌ها شخص دارد. یک کودک را باید هنگامیکه کراتینین خون او به ۲ رسید مورد دیالیز قرار داد. در صورتیکه درباره بزرگسالان این رقم باید به ۱۰ یا حتی بالاتر برسد تا دیالیز را آغاز کنند.