روباه ترکمنی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ربات:حذف الگو: گوشت‌خوارسانان
Rezabot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ربات ردهٔ همسنگ (۲۶) +املا+مرتب+تمیز (۱۱ core): + رده:پستانداران خاورمیانه
خط ۲۳:
روباه ترکمنی کوچکتر از [[روباه قرمز]] می‌باشد و پاهایش نسبتاً بلندتر و گوشش کوچکتر است که در قاعده پهن می‌شود و دندانهای کوچک و همچنین جمجمه‌ای پهن دارد. رنگش [[خاکستری]] می‌باشد و با ته رنگ نقره‌ای-خاکستری و قهوه‌ای روشن و قرمز. زیر پوزه‌اش سفید است. طول بدنش بین ۵۰ تا ۶۰ سانتیمتر است و طول دمش بین ۲۲ تا ۳۵ سانتیمتر و پشتشان سفید مایل به قرمز هست.
 
جثه این روباه، کوچک‌تر و دست‌وپای آن، بلندتر از روباه معمولی است و مشخصه اصلی آن دم نسبتانسبتاً کوتاهی به‌شمار می‌رود که برخلاف سایر گونه‌ها، انتهای آن به زمین نمی‌رسد. روباه ترکمنی در فصل زمستان، موهایی بسیار بلند و به‌رنگ خاکستری متمایل به سفید دارد که این رنگ در تابستان، به رنگ نخودی مایل به قرمز و موها تغییر پیدا کرده و موهای آن نیز کوتاه می‌شود.
 
تشخیص روباه ترکمنی از روباه معمولی کار دشواری نیست. پشت گوش‌های روباه ترکمنی به همان رنگ بدنش یعنی دارچینی‌رنگ است و روباه معمولی پشت گوش‌هایش سیاه‌رنگ. ضمن اینکه روباه معمولی نوک دمش سفید است و نوک دم روباه ترکمنی سیاه‌رنگ. کوچکی جثه، بادامی‌تربودن چشم‌ها و اندازه دمش هم تشخیصش را آسان می‌کند.
خط ۳۳:
پراکندگی این روباه در [[آسیای مرکزی]] است و از شمال [[قفقاز]] تا شمال‌شرقی [[چین]] را شامل می‌شود. کشورهای [[ایران]] (فقط در ناحیه [[ترکمن‌صحرا]])، [[قزاقستان]]، [[روسیه]]، [[افغانستان]]، [[ترکمنستان]]، [[مغولستان]]، شمال [[چین]]، [[ازبکستان]] و [[پاکستان]] محل سکونت این جانور هستند.
 
روباه ترکمنی به خوبی برای زندگی در مناطق خشک تکامل پیدا کرده‌است. این حیوان نیاز کمی به آب دارد و بیشتر آب مورد نیاز خود را از غذایش به دست می‌آورد. غذای روباه ترکمنی بیشتر شامل حشرات و جوندگان کوچک مثل [[ول|وُل]]، [[جربیل]]، [[همستر]] و [[سنجاب زمینی]] می‌شود، البته گاهی جانوران بزرگتری چون [[خرگوش صحرایی]] و [[خرگوش بی‌دم]] را شکار می‌کند و ممکن است از مردار یا زباله‌های انسان‌ها هم تغذیه کند. روباه ترکمنی هرچند عمدتأ گوشتخوار است اما گاهی به سراغ میوه‌‌‌هامیوه‌ها و گیاهان دیگر هم می‌رود به ویژه زمانی که شکاری پیدا نکند. دشمنان طبیعی این جانور هم [[گرگ]]، و پرندگان شکاری بزرگ همچون [[عقاب|عقاب‌ها]]،ها، [[سنقر]]ها و [[شاه‌بوف]] هستند.
 
روباه ترکمنی حیوانی شبگرد است و پیوسته در حال جابجایی و مهاجرت است. آنها قلمرو ثابتی ندارند که از آن دفاع کنند و نسبت به سایر روباه‌ها اجتماعی‌ترند و گاهی به صورت دسته‌جمعی زندگی می‌کنند. این روباه توانایی شکار روی [[برف]] عمیق را ندارد و به همین جهت در زمستان‌های سخت پناهگاهی یافته و در آن می‌ماند و روباه‌هایی که در قسمت‌های شمالی‌تر زندگی می کنند در فصل زمستان تا ۶۰۰ کیلومتر را به سمت جنوب مهاجرت می‌کنند. گزارش شده که آنها در هنگام مهاجرت گله‌های آنتیلوپ را دنبال می‌کنند، البته نه برای شکار آنها بلکه برای اینکه در برف کوبیده شده پشت سر آنها به راحتی حرکت کنند.
خط ۴۶:
زمان جفت گیری این حیوان در اواسط [[زمستان]] می‌باشد. طول دوره بارداری حیوان ماده ۸ هفته است و بین ۲ تا ۶ توله به دنیا می‌آورد. توله‌ها در ۹ و ۱۰ ماهگی قادر به تولید مثل می‌باشند و درسال دوم زندگی جفت گیری می‌کنند. روباه ترکمنی ۳ تا ۱۲ سال بسته به شرایط زندگی عمر می‌کند.
 
== تهدیدها ==
 
شکار مهمترین تهدید علیه این جانور است. این حیوان برای پوستش شکار می‌شود و چون خیلی کند می‌دود شکارچیان به راحتی آن را می‌گیرند. در اواخر قرن نوزدهم در هر سال حدود ۱۰ هزار روباه ترکمنی برای پوستشان شکار می‌شدند. با این حال جمعیت کلی این جانور با خطری مواجه نیست به خصوص با توجه به اینکه محل زندگی آن کم‌جمعیت است و سکونتگاه آن چندان تخریب نشده است.
 
 
== پانویس‌ها و منابع ==
سطر ۶۱ ⟵ ۶۰:
 
{{جانوران}}
{{سگ‌سانان}}
 
{{سگ‌سانان}}
[[رده:پستانداران افغانستان]]
[[رده:پستانداران ایران]]
[[رده:پستانداران ترکمنستان]]
[[رده:پستانداران جمهوری خلق چین]]
[[رده:پستانداران خاورمیانه]]
[[رده:پستانداران مغولستان]]
[[رده:ترکمن‌صحرا]]