ایل گلباغی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''گلباغی'''، (گلباخی) نام اتحادیۀاتحادیهٔ ایلی از [[ایل‌های کرد ایران]]، متشکل از گروهی از ایلات و طایفه‌های بزرگ و کوچک [[کرد]] شافعی مذهبِ، عمدتاعمدتاً ساکن در مناطقی از [[استان کردستان]] و [[کردستان عراق]]. ولی طوایفی از آنها نیز ساکن در [[استان کرمانشاه]] و [[استان لرستان]] می باشندمی‌باشند.

== پیشینه ==

پس از پیوستن طوایفی از [[سلیمانی]] ها،‌ها، [[مادکی]] ها،‌ها، [[کلهر]] ها‌ها [[ورمه زیاری]] ها‌ها به طوایف گلباغی، یک ایل متحد و بزرگ تشکیل شد. ایل گلباغی بتدریج بزرگ و ثروتمند شد.<ref>ایرج افشار سیستانی: مقدمه ایمقدمه‌ای بر شناخت ایل هاایل‌ها و طوایف عشایری</ref>

== کوچ اجباری ایل ==

در دوران [[رضاخان]] میر پنج از سال ۱۳۰۱ شمسی به بعد ایل گلباغی از کردستان به سایر نقاط ایران کوچانده می شوندمی‌شوند. گلباغی هاگلباغی‌ها را از کردستان به همدان و اصفهان و تا دورترین نقطه اینقطه‌ای مانند یزد که در جلگه واقع شده است کوچ دادند و در طی این نقل و انتقال چنان بر آنها سخت گرفتند که به تپه هاتپه‌ها و بلندیها پناه بردند و چندین ماه همچون یاغیان جنگیدند. <ref name=autogenerated1>سکندر امان اللهیامان‌اللهی: کوچ نشینی در ایران</ref>

هنگامی که سرانجام آنان را سرکوب کردند و کوچ دادند، عدة بیشماری از آنان نابود شده بودند. پس از استعفای رضاشاه، آنان به مساکن خود بازگشتند و از آن هنگام بسیاری از مردم ترک زبان که دولت آنان را در دهات گلباغی اسکان داده بود کردستان را ترک کردند. <ref name=autogenerated1 />

در همان زمان پس از استعفای [[رضاشاه]]، [[محمدرشیدخان بانه ایی]] به یاری عشایر اطراف سقز ارتش ایران را در [[دیواندره]] مورد تهاجم قرار داد. عشیرت گلباغی به یاری‌یاری ارتش شتافتند و لشکر محمد رشید خان به سختی شکست خورد. محمد رشید خان هم به تلافی دو نفر از خوانین گلباخی را که به اسارت گرفته بود در سقز کشت. <ref>عبدالرحمان شرفکندی. چیشتی مجیور. بهزاد خوشحالی</ref>

== منابع ==