در ۱۳۲۵ به حزب دموکرات قوام پیوست و همان سال مدیر کل راه آهن تهران شد. در دوره پانزدهم [[مجلس شورای ملی]]، نماینده تهران شد و در ۱۳۳۲ به معاونت [[وزارت راه]] رسید. در کابینه زاهدی، به عنوان وزیر مشاور و قائم مقام [[نخست وزیر]] منصوب شد. پس از آن به [[شرکت نفت]] منتقل شد و در سمتهای چون ریاست هیئت مدیره [[شرکت ملی نفت]] و ریاست هیئت عالی بازرسی دولت در شرکت ملی نفت خدمت نمود. سپس به [[وزارت خارجه]] منتقل شد و در سفارتخانه‌های ایران در [[بروکسل]] و [[واتیکان]] به عنوان سفیر خدمت نمود. او در حالیکه سفیر ایران در دفتر اروپایی [[سازمان ملل متحد]] بود در ۱۳۵۲ ش در [[ژنو]] درگذشت. او مدتی هم در طول سالهای ۱۳۲۰، ریاست اتحادیه سندیکاهای کارگری ایران (اسکی) را برعهده داشت. همچنین ارتشبد [[عبدالله هدایت]] برادر بزرگتر او بود.<ref>[http://daneshnameh.irdc.ir/?p=2818 دانشنامه انقلاب اسلامی]</ref><ref>[http://rasekhoon.net/mashahir/show/597216/%20هدایت،%20خسرو/ شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران]</ref><ref>[http://rc.majlis.ir/fa/parliament_member/show/767452 نمایندگان تهران در مجلس شورای ملی]</ref>
