شیرین‌بیان: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
Rezabot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ربات ردهٔ همسنگ (۲۶) +مرتب (۱۱ core): + رده:ادویه‌های هند
خط ۱۰:
| subfamilia = [[باقالی‌ها]]
| tribus = [[Galegeae]]
| genus = ''[[شیرین بیان (سرده)|شیرین بیان ]]''
| species = '''''G. glabra'''''
| binomial = ''Glycyrrhiza glabra''
خط ۴۰:
 
== تاریخچه ==
::بابلیان در حدود ۴۰۰۰ سال پیش شیرین بیان را به عنوان [[تقویت کننده]] بدن می‌شناخته‌اند. همچنین [[مصر|مصریان]]یان عهد باستان از ریشه آن عصاره تهیه می‌کرده‌اند؛ چنان‌که در سال ۱۹۲۳ میلادی از مقبره [[توتانخامون]] ریشهٔ این گیاه یافت شد. پزشکان مصر قدیم عصاره شیرین بیان را جهت کاستن از تلخی داروهای تلخ‌مزه و معالجه امراض [[کبد]] و [[دستگاه گوارش]] به کار می‌برده‌اند.<ref>بخشی از مقالهٔ عرقسوس در ویکی عربی</ref>
 
== کشت و برداشت شیرین‌بیان ==
خط ۷۹:
ریشه‌های این گیاه حاوی [[کومارین]]، فلاون، روغنهای فرار و استرول گیاهی نیز هست.
 
پودر ریشهٔ شیرین بیان (ریشهٔ خشک ساییدهٔ گیاه) خلط‌آوری مؤثر است و از زمانهای باستان به این منظور مورد استفاده بوده است؛ مخصوصاً [[هندو|هندوها]]ها آن را در داروی Ayurvedic (برگرفته از کلمه سانسکریت ayur-veda به معنی علم حیات) به کار می‌برده‌اند (همچنین به عنوان خمیردندان) و به جاستی‌مادهو (Jastimadhu) معروف بوده‌است.
ترکیبات موجود در ریشهٔ گیاه شیرین بیان در مقابله با [[پوسیدگی دندان]] نافع است. ترکیبات موجود در ریشهٔ گیاه خاصیت ضدمیکروبی دارد؛ بنا بر این می‌توان از شیرهٔ این گیاه به عنوان مادهٔ ضدپوسیدگی در محلول‌های شستشوی دهان و نیز خمیر دندان‌ها استفاده کرد.
 
خط ۱۴۴:
[[رده:شیرین‌بیان]]
[[رده:ادویه‌ها]]
[[رده:ادویه‌های هند]]
[[رده:باقلائیان]]
[[رده:شیرین‌کننده‌ها]]